Высоцкий Владимир Семёнович

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Владимир Семёнович Высоцкий

Владимир Высоцкий, 1979
(фото Игоря Пальмина)
Тыуған көнө:

25 ғинуар 1938({{padleft:1938|4|0}}-{{padleft:1|2|0}}-{{padleft:25|2|0}})

Тыуған урыны:

Мәскәү Мәскәү, Совет Социалистик Республикалар Союзы СССР

Вафат булған көнө:

25 июль 1980({{padleft:1980|4|0}}-{{padleft:7|2|0}}-{{padleft:25|2|0}}) (42 йәш)

Вафат булған урыны:

Мәскәү Мәскәү, Совет Социалистик Республикалар Союзы СССР

Гражданлығы:

Совет Социалистик Республикалар Союзы СССР

Эшмәкәрлеге:

автор-башҡарыусы, шағир, прозаик, театр һәм кино актёры, йырсы

Ижад йылдары:

19591980

Әҫәрҙәре яҙылған тел:

рус теле

Премиялары:

СССР-ҙың Дәүләт премияһы (1987)

Высоцкий Владимир Семёнович (25 ғинуар 1938 йыл — 25 июль 1980 йыл) — актёр, шағир, йырҙар яҙыусы һәм башҡарыусы[1]. СССР Дәүләт премияһы лауреаты (1987 — үлгәндән һуң).

1964—1980 йылдарҙа Мәскәүҙә Таганкалағы Драма һәм комедия театрында эшләй. Владимир Высоцкий унда тиҫтәләрсә роль башҡара: («Гамлет» — У. Шекспир), Галилей («Галилей тормошо» — Б. Брехт), Лопахин — («Сейә баҡсаһы» — А. Чехов). Кинематографта иң иҫтәлекле ролдәре: «Место встречи изменить нельзя», «Маленькие трагедии», «Интервенция», «Хозяин тайги», «Вертикаль», «Служили два товарища», «Сказ про то, как царь Пётр арапа женил», «Короткие встречи», «Плохой хороший человек» фильмдарында.

2010 йылдағы ВЦИОМ халыҡ фекере белешмә буйынса, Высоцкий «XX быуат кумирҙары» номинацияһында икенсе урында билдәләнә, тәүге урында — Юрий Гагарин[2].

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Владимир Высоцкий 1938 йылдың 25 ғинуарында Мәскәүҙә тыуған. Бөйөк Ватан һуғышы осоронда 1941—1943 йылдарҙа әсәһе менән Ырымбур өлкәһенең Воронцовка ауылында эвакуацияла була. 1943 йылда Мәскәүгә кире ҡайталар. 1945 йылда Владимир ҡаланың 273-сө мәктәбенә беренсе класҡа уҡырға бара.

1955 йылда Куйбышев ис. Мәскәү инженер-төҙөлөш институтының механика бүлегенә уҡырға инә, әммә унан 1-се курстан һуң китә.

1956—1960 йылдарҙа Высоцкий — МХАТ студия-мәктәбенең актёрлыҡ бүлеге студенты. Ул Б. И. Вершиловта, унан П. В. Массальский менән А. М. Комиссаровта уҡый.

1959 йылда театрҙағы тәүге эше («Преступление и наказание», Порфирий Петрович роле) һәм кинолағы тәүге роле («Сверстницы» фильмы, студент Петя) менән күренә.

1960 йылда үҙәк матбуғатта тәүге тапҡыр В. Высоцкий телгә алына («Советская культура», 1960, 28 июнь).

1960—1964 йылдарҙа Высоцкий А. С. Пушкин ис. Мәскәү драма театрында эшләй.

1964 йылда Высоцкий кинофильдар өсөн үҙенең тәүге йырҙарын яҙа, шул уҡ йылда Таганкалағы Мәскәү драма һәм комедия театрына килә һәм ғүмеренең ахырына тиклем ошонда эшләй. Актёрлыҡ эше менән бер рәттән шиғырҙар һәм йырҙар яҙа[21].

1971 йылдың 29 ноябрендә [27][28] Таганкала Шекспирҙың трагедияһы буйынса «Гамлет» спектакле ҡуйыла (режиссёры — Ю. П. Любимов), төп ролде Высоцкий башҡара[14]:445.

1972 йылдың 15 июнендә эстон телевидениеһы 56-минутлыҡ «Noormees Tagankalt» тапшырыуын күрһәтә («Парень с Таганки») — был Высоцкийҙың тәүге тапҡыр совет телеэкранына сығыуы була. Шул уҡ йылда Высоцкийҙың совет әҙәби-художестволы йыйынтығында тәүге һәм һуңғы тапҡыр берҙән-бер шиғыры баҫыла («День поэзии 1975». М., 1975) — «Из дорожного дневника».

1975 йылдың сентябрендә Высоцкий Болгарияла «Балкантон» фирмаһында «В. Высоцкий. Автопортрет» тигән ҙур пластинка яҙҙыра.

1977 йылда «Театр» журналында Михаил Борктың актёр эшмәкәрлеге хаҡында «Владимир Высоцкий» мәҡәләһе донъя күрә.

1977 йылдың 21 мартында Владимир Высоцкий TF1 француз телеканалында «Restez donc avec nous le lundi» тапшырыуында ҡатнаша. Бында ул ике йырын башҡара («Баллада о Любви» һәм «Охота на волков»).

1978 йылдың 13 февралендә СССР-ҙың мәҙәниәт министрлығы тарафынан Владимир Высоцкий профессионал йырсы тип танылып, эстрада вокалист-солисы исеме ала[29].

1979 йылдың 17 ғинуарында Владимир Высоцкий Нью-Йорктағы Бруклин колледжында концерт бирә. 12 апрелдә Торонто ҡалаһында (Канада) сығыш яһай (Vladimir Vysotsky. Concert in Toronto).

СССР-ҙың Үҙәк телевидениеһында Высоцкий тере саҡта бер тапшырыу ҙа күрһәтелмәй[32].

Ижады[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Поэзия һәм йырҙары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Шулай уҡ ҡара: Список песен Владимира Высоцкого

Высоцкий 200-ҙән ашыу шиғыр, 600 тирәһе йыр һәм балалар өсөн поэма (ике өлөштән) яҙа; дөйөм алғанда уның 850 — ләп поэтик әҫәре бар. Шулай уҡ ул бик күп кинофильмдарға йырҙар ижад итә, әммә уларҙың ҡайһы берҙәре тыйыу сәбәпле ҡулланылмай [52], мәҫәлән, «Земля Санникова», «Вторая попытка Виктора Крохина», «Бегство мистера Мак-Кинли», «Стрелы Робин Гуда» һ.б.

Проза һәм драматургия[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

«Жизнь без сна». 1968 йыл.

«Как-то так всё вышло…» (сценарий; 1969—1970 йй.) «Где центр?» (сценарий; 1975)

«Роман о девочках» 1977 йыл

«Венские каникулы». Киноповесть (Э. Володарский менән; 1979). «Чёрная свеча», 1-се өлөш. (Леонидом Мончинский менән).

Библиография[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Песни и Стихи. Нью-Йорк: Литературное зарубежье, 1981.
  • Нерв. М.: Современник, 1981.
  • Я куплет допою…. (Песни для кино). М.: Киноцентр, 1988.
  • Не вышел из боя. Воронеж: Цент.-Чернозем. кн. изд-во, 1988.
  • Нерв. М.: Современник, 1988. 240 с., 200000 экз., ISBN 5-270-00742-8
  • Нерв. Издательство Онер, 1989. 192 с., 100 000 экз., ISBN 978-5-89840-084-2
  • Поэзия и проза. М.: Книжная палата, 1989.
  • Стихи и песни. М.: Искусство, 1989 (с приведением нот).
  • Поэзия и проза. М.: Книжная палата, 1989. 448 с., 100 000 экз., ISBN 5-7000-0135-7
  • Венские каникулы. М.: ВО «Союзинформкино» Госкино СССР, 1990.
  • Сочинения (в 2 томах). Составитель А. Е. Крылов. М.: Художественная литература, 1991.
  • Владимир Высоцкий, Леонид Мончинский. Чёрная свеча. М.: Московская международная школа переводчиков, 1992. ISBN 5-8234-0006-3
  • Сочинения в четырёх томах. Подготовка текстов и комментариев Б. И. Чака, В. Ф. Попова. СПб.: АОЗТ «Технэкс — Россия». 50 000 экз.,
  • Мне есть что спеть… Неопубликованные и малоизвестные стихи и песни Владимира Высоцкого. Чебоксары: По заказу ТОО «Посев», 1993. 272 с., 60 000 экз.
  • Собрание сочинений в семи томах. Издательство Вельтон Б. Б. Е. Составитель Сергей Жильцов. Издано в Германии в июле 1994 года по договору от 28 сентября 1992 с наследниками В. С. Высоцкого. ISBN 5-85414-044-6 ISBN 5-85414-045-4 (1)
  • Собрание сочинений в 4 книгах. Издательство Надежда-1, 1997. 10 000 экз.
  • Альманах. «Мир Высоцкого: Исследования и материалы». — М.: ГКЦМ В. С. Высоцкого:
    • Вып. 1 — 1997 г.
    • Вып. 2 — 1998 г.
    • Вып. 3 (два тома) — 1999 г.
    • Вып. 4 (два тома) — 2000 г.
  • Я не люблю… М: Эксмо-Пресс, 1998. Серия «Домашняя библиотека поэзии». 480 с., 10 000 экз., ISBN 5-04-000449-4
  • Стихотворения и песни. Сост. М. Заячковский. Издательство Профиздат, 2001. 336 с., 10 000 экз., ISBN 5-255-01374-9
  • Избранное. Издательство «Русич», 2003. Серия «Библиотека поэзии», 480 с., 5 000 экз., ISBN 5-8138-0422-6
  • Не пройдет и полгода. М.: Эксмо, 2004. Серия «Золотая серия поэзии». 352 с., 5 000 экз., ISBN 5-699-07669-7
  • Сочинения в двух томах, М.: Локид-пресс, Рипол классик, 2004. I том — 528 с., II том — 528 с., 6100 экз. (в двух оформлениях)
  • Чёрная свеча (роман, в соавторстве с Леонидом Мончинским). М.: АСТ, 2004. 477 с., 10 000 экз., ISBN 5-17-020034-Х
  • Избранное (комплект из 2 книг). Сост. А. Крылов. Екатеринбург: У-Фактория, 2005. 13 000 экз., ISBN 5-94799-479-8, ISBN 5-94799-478-X
  • Стихотворения. М: Эксмо, 2005. Серия «Всемирная библиотека поэзии», 480 с., 4 100 экз., ISBN 5-699-09547-0
  • Кони привередливые. Сост. В. Коркин. М.: Эксмо-Пресс, Эксмо-Маркет, 2006. 448 с., 8100 экз., ISBN 5-699-15059-5
  • Где же наша звезда? Песни. Редактор А. Корина. М: Эксмо, 2007. 432 с., 3 100 экз., ISBN 978-5-699-24168-2
  • Стихотворения и песни. Профиздат, 2008. Серия «Поэзия XX века», 336 с., 5 000 экз., ISBN 978-5-255-01646-4
  • Своя колея. Екатеринбург: У-Фактория, 2008. 480 с., 5 000 экз., ISBN 978-5-9757-0306-4
  • Избранное. Издательство: М.: АСТ, Харвест, 2008. Серия «Книга на все времена». 480 с., 5 000 экз., ISBN 978-5-17-053153-0, ISBN 978-985-16-5365-8
  • Баллады и песни. М: Эксмо, 2008. Серия «Иллюстрированная библиотека поэта. Мировая классика». 352 с., 4 000 экз., ISBN 978-5-699-29730-6
  • Собрание сочинений: В 4 т. — 2-е изд. — М.: Время, 2009
  • Две судьбы. Эксклюзивное подарочное издание. Пан пресс. 2009. 256 с., 50 экз., ISBN 5-9680-1029-0
  • Лучшие стихотворения. Избранная проза. Сост. Ю. Славянов. М.: Эксмо, 2009. Серия «Золотые страницы». 416 с., 4 000 экз., ISBN 978-5-699-38029-9
  • Я однажды гулял по столице. Москва в творческой судьбе поэта и актёра. Сост. А. Кулагин. М.: Эксмо, 2009. Серия «Стихи и биографии». 400 с., 3 000 экз., ISBN 978-5-699-36400-8
  • Песни. Екатеринбург: У-Фактория, 2009. 704 с., 5 000 экз., ISBN 978-5-9757-0378-1
  • Кони привередливые (избранные стихотворения и проза). СПб.: Азбука-классика, 2010. 448 с., 12 000 экз., ISBN 978-5-9985-0479-2
  • Кони привередливые. СПб.: Азбука, Азбука-Аттикус, 2010. 464 с., 7 000 экз.,ISBN 978-5-389-01153-3
  • Песни. Стихотворения. Проза. Сост. М. Раевская. М.: Эксмо, 2010, Серия «Библиотека всемирной литературы», 616 с., 4 000 экз., ISBN 978-5-699-44686-5
  • Собрание сочинений (комплект из 4 книг). Издательство «Время», 2011. ISBN 978-5-9691-0603-1
  • Собрание сочинений в одном томе. Издательство «Альфа-книга», 2011. 816 с., 6 000 экз., ISBN 978-5-9922-0733-0
  • Иллюстрированное собрание сочинений в 11 томах. СПб.: Амфора.
    • Том 1. Выйти живым из боя… (+ CD-ROM). 2011. 128 с., 135 000 экз., ISBN 978-5-367-02108-0
    • Том 2. Я был душой дурного общества… (+ CD-ROM). 2012. 128 с., 120 000 экз., ISBN 978-5-367-02109-7
    • Том 3. Летела жизнь в плохом автомобиле… (+ CD-ROM). 2012. 128 с., 112 000 экз., ISBN 978-5-367-02110-3
    • Том 4. Больно мне за наш СССР… (+ CD-ROM). 2012. 128 с., 105 000 экз., ISBN 978-5-367-02111-0
    • Том 5. Любой из нас — ну чем не чародей?! (+ CD-ROM). 2012. 128 с., 92 000 экз., ISBN 978-5-367-02112-7
    • Том 6. Лукоморья больше нет… (+ CD). СПб.: Амфора, 2012. 128 с., 82 000 экз., ISBN 978-5-367-02113-4
    • Том 7. Приготовьтесь — сейчас будет грустно… (+ CD-ROM). 2011. 128 с., 77 000 экз., ISBN 978-5-367-02114-1
    • Том 8. Ловите ветер всеми парусами! (+ CD-ROM). 2011. 128 с., 72 000 экз.
    • Том 9. Не кричи нежных слов, не кричи… (+ CD-ROM). 2012. 128 с., 67 000 экз.
    • Том 10. Каюсь! каюсь! каюсь!… (+ CD-ROM). 2012. 128 с., 62 000 экз.
    • Том 11. Вот и сбывается все, что пророчится… (+ CD-ROM). 2012. 128 с., 59 000 экз.
  • Лучшее. М.: АСТ, Астрель, ВКТ, 2012. Серия «Русская классика», 480 с., 3 000 экз., ISBN 978-5-17-062694-6, 978-5-271-38637-4, 978-5-226-04588-2
  • Лучшая лирика. М.: Астрель, 2012. — 32 с., ил., 3000 экз., ISBN 978-5-271-42828-9

Ономастика[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Высоцкийҙың исемен утыҙҙан ашыу урам йөрөтә (шул иҫәптән Болгарияла һәм Германияла). Рәсәйҙә Екатеринбург, Калининград, Новосибирск, Һамар, Томск ҡалаларында.
  • Егермеләп ҡая һәм сусаҡ, артылыш һәм йылға тупһалары, каньон һәм боҙлауыҡтар Высоцкий исеме менән аталған. Уның исеме шулай уҡ Утлы Ер архипелагындағы тау яҫылығына бирелгән.
  • «Владвысоцкий» астероиды (2374 Vladvysotskij).
  • Высоцкий исемен йөрөткән театр, корабль, самолёт, кафе, хатта гладиолус сәскәһе төрҙәре лә бар[3].
  • Бер нисә спорт турниры Высоцкий хөрмәтенә арналған.
  • Екатеринбург ҡалаһындағы 200-метрлыҡ бейек йорт (54 ҡатлы).
  • Волгоград ҡалаһындағы яр буйы.

Музейҙар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Уға арналған 6-нан ашыу музей бар.

В. С. Высоцкий ис. дәүләт мәҙәни үҙәк-музей («Таганкалағы Высоцкий Йорто») .

Һәйкәлдәр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Элекке СССР биләмәһендә 20-нән ашыу һәйкәл һәм шул сама иҫтәлекле таҡта асылған; йәнә 4 һәйкәл — алыҫ сит илдәрҙә.

Фильмдар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1987 йылда Высоцкий тураһында тәүге фильм сыға — документаль фильм «Четыре встречи с Владимиром Высоцким» тип атала һәм уның режиссёры Эльдар Рязанов. Артабан төрлө режиссёрҙар тарафынан ундан ашыу документаль фильм төшөрөлә.

Высоцкийҙың әҫәрҙәренән «Фартовый» фильмы төшөрөлә (2006, «Чёрная свеча» романы буйынса.

Владимир Высоцкийҙың образы шулай уҡ башҡа фильмдарҙа:

  • А. и Б. Стругацкийҙарҙың «Гадкие лебеди» әҫәрендәге Виктор Баневтың прототибы;
  • Иван Дыховичныйҙың «Копейка» фильмында — Высоцкий ролендә Игорь Арташонов;
  • «Галина» сериалында;
  • Гарик Сукачёвтың «Дом Солнца» фильмында— Высоцкий ролендә режиссёр төшкән[4];
  • «Высоцкий. Спасибо, что живой» фильмында (2011) — Высоцкий ролендә Сергей Безруков
  • «Обратная сторона луны» сериалында(2012) — артист Артур Федорович.

Фильмография[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1959 — Сверстницы — студент Петя (эпизод)

1961 — Карьера Димы Горина — Софрон

1962 — 713-й просит посадку — американлы

1962 — Увольнение на берег — матрос Пётр

1963 — Штрафной удар — гимнаст Юрий Никулин

1963 — Живые и мёртвые — һалдат (эпизод)

1965 — Наш дом — радиотехник

1965 — На завтрашней улице — бригадир Пётр Маркин

1965 — Стряпуха — Андрей Пчёлка

1966 — Саша-Сашенька — йырсы (эпизод)

1966 — Я родом из детства — капитан-танкист Володя (йырҙары башҡарыла)

1967 — Вертикаль — радист Володя (5 йыры башҡарыла)

1967 — Короткие встречи — геолог Максим (3 йыры башҡарыла)

1967 — Война под крышами — полицай (2 йыры башҡарыла)

1968 — Интервенция — Мишель Воронов / Е. Бродский (1 йыры башҡарыла)

1968 — Служили два товарища — поручик Александр Брусенцов

1968 — Хозяин тайги — бригадир Иван Рябой (2 йыры башҡарыла)

1969 — Опасные гастроли — Жорж Бенгальский, Николай Коваленко (3 йыры башҡарыла)

1969 — Белый взрыв — капитан

1972 — Четвёртый — Ул

1973 — Плохой хороший человек — зоолог Николай фон Корен

1974 — Единственная дорога — шофёр Солодов

1975 — Бегство мистера Мак-Кинли — йырсы Билл Сигер (2 йыры башҡарыла)

1975 — Знаки зодиака (сценарий; музыка, текст һәм йыры)

1975 — Единственная — Борис Ильич

1976 — Сказ про то, как царь Пётр арапа женил — Ибраһим Ганнибал

1977 — Их двое — камео

1979 — Место встречи изменить нельзя (сериал) — МУР капитаны Глеб Жеглов

1979 — Маленькие трагедии (сериал) — Дон Гуан

Ғаиләһе[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Атаһы — Семён Владимирович Высоцкий (1915—1997) — Киевтан, хәрби элемтәсе, Бөйөк Ватан һуғышы ветераны, 20-нән ашыу орден-миҙалдар менән бүләкләнгән, Кладно һәм Праганың почетлы гражданы, полковник.
  • Әсәһе — Нина Максимовна (ҡыҙ фамилияһы Серёгина (1912—2003). Мәскәү сит ил телдәре институтын тамамлаған, ВЦСПС-тың сит илдәр бүлегендә тәржемәсе-референт, унан «Интуриста» гид булып эшләй. Һуғыштың тәүге йылдарында СССР эске эштәр министрлығының геодезия һәм картография идаралығында, трaнскрипция бюроһында эшләй[5].
  • Атаһы яғынан туғаны — Алексей Владимирович Высоцкий, (1919—1977) — яҙыусы, Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнашҡан, өс Ҡыҙыл Йондоҙ ордены кавалеры.
  • Улы — Аркадий Владимирович Высоцкий (29 ноябрь, 1962, Мәскәү) — актёр һәм киносценарист.
  • Улы — Никита Владимирович Высоцкий (8 август, 1964, Мәскәү) — театр һәм кино актёры, режиссёр.

Ерләнгән урыны[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Могила Владимира Высоцкого
в 1983 году

Владимир Семёнович Мәскәүҙә Ваганьково зыяратында ерләнгән.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Тышҡы видеофайлдар
Видеозаписи В. С. Высоцкого. Канал на youtube, посвящённый его творчеству
Иосиф Бродский о Владимире Высоцком. Видео на Youtube
Рассуждения Василия Аксенова о значении Высоцкого для русского народа. Видео на Youtube
Video: telesaade «Noormees Tagankalt. Vladimir Võssotski» (ETV 1972, 56 minutit, ETV2 arhiivis)

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 2012 — Ф. Раззаков, М. Крыжановский «Владимир Высоцкий — суперагент КГБ», Эксмо, — 416с. ISBN 978-5-4438-0223-7
  • 2011 — Ф. Раззаков. Другой Владимир Высоцкий. Темная сторона биографии знаменитого артиста. Алгоритм. Серия «Лучшие биографии». 424 с., ISBN 978-5-4320-0053-8; 2011 г.
  • 2011 — В. Батов. Владимир Высоцкий: художник и человек. Аграф. 240 с., 1 000 экз., Серия «XX век + Междисциплинарные исследования», ISBN 978-5-7784-0407-6
  • 2011 — Ю. Сушко. Владимир Высоцкий. По-над пропастью. Астрель, Русь-Олимп, Харвест. Серия «Я люблю читать». 544 с., ISBN 978-5-9648-0355-3, ISBN 978-5-271-37021-2, ISBN 978-5-271-30660-0, ISBN 978-985-16-9991-5, ISBN 978-985-16-9992-2
  • 2011 — В. Бакин. Владимир Высоцкий без мифов и легенд. Эксмо, Алгоритм. Серия «Легенды авторской песни». 704 с., ISBN 978-5-699-53512-5
  • 2011 — Высоцкий В., Шемякин М. Две судьбы. СПб.: Вита Нова. 272 с.
  • 2010 — Протоиерей Михаил Ходанов. «Спасите наши души!..» Книга 1. Православная духовность и творчество руссих поэтов XX века. Владимир Высоцкий, Игорь Тальков и другие. НИИ школьных технологий. 128 с., ISBN 978-5-91447-048-4
  • 2010 — Ю.Сушко. Владимир Высоцкий. По-над пропастью. Астрель, Русь-Олимп. Серия «Кумиры. история великой любви». 544 с., ISBN 978-5-271-23411-8, 978-5-9648-0271-6
  • 2010 — Владимир Высоцкий. Песни. Стихотворения. Проза. Издательство: Эксмо. Серия: Библиотека Всемирной Литературы. Суперобложка, 816 с., ISBN 978-5-699-44686-5.
  • 2010 — Новиков В. И.. Высоцкий. Издательство: Молодая гвардия. Серия: ЖЗЛ, твёрдый переплёт, 512 с., ISBN 978-5-235-03353-5.
  • 2009 — Раззаков Ф. И. «Владимир Высоцкий: козырь в тайной войне — Другая версия биографии великого барда». Издательство: Эксмо. Серия: Книги Раззакова о великих артистах. ISBN 978-5-699-36352-0.
  • 2008 — Новиков В. И.. Высоцкий. Издательство: Молодая гвардия. Серия: ЖЗЛ, твёрдый переплёт, 474 с.
  • 2006 — Я. Корман. Владимир Высоцкий. Ключ к подтексту. Феникс. 384 с., ISBN 5-222-08088-9
  • 2006 — Перевозчиков В. Правда смертного часа. Посмертная судьба. — М.: Вагриус, 2006. — ISBN 5-9697-0318-4.
  • 2005 — Новиков В. И.. Высоцкий. Издательство: Молодая гвардия. Серия: ЖЗЛ, твёрдый переплёт, 416 с., ISBN 5-235-02922-4.
  • 2005 — Владимир Высоцкий. Авторский сборник. Избранное (подарочный комплект из 2 книг, в футляре). Издательство: Локид-Пресс, кожаный переплёт, футляр, 1040 с. ISBN 5-98601-013-2.
  • 2005 — Владимир Высоцкий. Авторский сборник. Избранное (комплект из 2 книг). Издательство: Локид-Пресс, тканевый переплёт, футляр, 1040 с., ISBN 5-98601-013-2.
  • 2002 — Новиков В. И.. Высоцкий. Издательство: Молодая гвардия. Серия: ЖЗЛ, твёрдый переплёт, 413 с., ISBN 5-235-02541-5.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]