Алфёров Николай Семенович

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Алфёров Николай Семенович
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  СССР
Тыуған көнө 13 (26) сентябрь 1917
Тыуған урыны Компанеевка[d], Кировоград өлкәһе, Украина Совет Социалистик Республикаһы
Вафат булған көнө 6 ноябрь 1982({{padleft:1982|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:6|2|0}}) (65 йәш)
Вафат булған урыны Екатеринбург, РСФСР, СССР
Ерләнгән урыны Широкореченское кладбище[d]
Һөнәр төрө архитектор
Уҡыу йорто Харьковский национальный университет городского хозяйства имени А. Н. Бекетова[d]
Әүҙемлек урыны Екатеринбург
Сәйәси фирҡә ағзаһы Советтар Союзы Коммунистар партияһы
Һуғыш/алыш Бөйөк Ватан һуғышы
Баҫма эштең авторҙашы Зодчие старого Урала[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Ҡыҙыл Йондоҙ ордены «Почёт Билдәһе» ордены Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены народный архитектор СССР «Хәрби хеҙмәттәре өсөн» миҙалы «Мәскәүҙе обороналаған өсөн» миҙалы «1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Германияны еңгән өсөн» миҙалы "Варшаваны азат иткән өсөн" миҙалы серебряный крест Заслуги

Алфёров Николай Семенович (13 сентябрь 1917 йыл6 ноябрь 1982 йыл) — СССР һәм Рәсәй иҡтисадсыһы һәм партия лидеры. СССР халыҡ архитекторы (1978), 1943 йылдан Советтар Союзы Коммунистар партияһы ағзаһы.

Биографиясы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Николай Семенович Алфёров 1917 йылдың 13 сентябрендә Херсон өлкәһе, Компанеевва ауылында тыуған (хәҙерге Украинаның Кировоград өлкәһе ).

1932 йылда урта мәктәптең 7 синыфын тамамлай, һуңынан Донецк өлкәһендәге Амвросиевка цемент заводында әйләндергес булып эшләй, шул уҡ ваҡытта урта белем ала. 1935-1949 ул йылдарҙа Харьков ҡала төҙөлөш инженерҙары институтының архитектура факультетында уҡый. 1940 йылдың декабренән 1946 йылдың сентябренә тиклем ул Ҡыҙыл Армияла хеҙмәт итә. Бөйөк Ватан һуғышында 1941 йылдың июленән һуғыш аҙағына тиклем ҡатнаша.

1946 йылда ул Уралға килә һәм 1963 йылға тиклем UPIда ярҙамсы, өлкән уҡытыусы, доцент, профессор һәм архитектура кафедраһы мөдире булып эшләй. 1948-1951 йылдарҙа ул Мәскәү институтының архитектура аспирантураһында уҡый. 1952-1953 йылдарҙа ул Свердловск ҡалаһы проектында көндөҙгө архитекторҙар төркөмө башлығы булып эшләй. 1952 йылда ул кандидатлыҡ диссертацияһын, 1962 йылда - докторлыҡ диссертацияһын яҡлай. 1967 йылдан - Мәскәү институтының Урал филиалы директоры. 1972 йылдан Алферов Свердловск архитектура институты эшен етәкләй.

Рәсми хеҙмәте менән бер рәттән, ул бер нисә тапҡыр ҡала Советы депутаты итеп һайлана. КПСС-тың Киров районы ағзаһы итеп һайлана . Тарихи һәм мәҙәни һәйкәлдәрҙе һаҡлау буйынса Бөтә Союз йәмғиәтенең Свердловск филиалының беренсе рәйесе була. Ул СССР СА Советы Секретариаты ағзаһы, РСФСР Архитекторҙар союзының Свердловск ойошмаһы Советы ағзаһы. IV, V, VI Бөтә Союз Архитекторҙар Конгрессына делегат итеп һайлана.

Н.С.Алферов СССР Дәүләт Төҙөлөш Комитеты ҡарамағындағы сәнәғәт архитектураһы буйынса ведомство-ара комиссия ағзаһы, СССР Юғары Мәғариф Министрлығының Фәнни-методик Советы ағзаһы, Мәскәү архитектура институты ҡарамағындағы архитектура советы ағзаһы, Рәсәйҙең Архитектура институты докторы академик дәрәжәһен бүләк итеү советы ағзаһы, Мәскәү архитектура комиссияһы ағзаһы. 1979 йылдан СССР Сәнғәт академияһы ағзаһы.

1982 йылдың 6 ноябрендә вафат була. Уны Свердловск ҡалаһының Широкореченск зыяратында ерләйҙәр[1]

Бүләктәре һәм исемдәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

РСФСР-ҙың аткаҙанған архитекторы (1973) СССР-ҙың халыҡ архитекторы (1978) Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ орденыҠыҙыл Йондоҙ орденыПочёт Билдәһе орденыКөмөш тәре (Польша)

Миҙалдар

Тамамланған проекттары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Свердловскиҙағы тарихи-революцион майҙан ансамбле (1974) Я.Свердлов музейын реконструкциялаү (әҫәрҙәре 1948) Свердловск ҡалаһында Малышев урамындағы торлаҡ йорт (1955)

Свердловск урамындағы торлаҡ йорт, Свердловск (1955) Свердловск турбомоторҙар заводының гидротехник машиналары магазины (1956)

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Тышҡы һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]