Боголюбов Николай Иванович

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Боголюбов Николай Иванович
Рәсем
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  СССР
 Рәсәй империяһы
Тыуған көнө 10 (22) октябрь 1899
Тыуған урыны Ивановка[d], Раненбургский уезд[d], Рязань губернаһы[d], Рәсәй империяһы[1]
Вафат булған көнө 9 март 1980({{padleft:1980|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:9|2|0}}) (80 йәш)
Вафат булған урыны Мәскәү, СССР
Ерләнгән урыны Кунцево зыяраты[d]
Һөнәр төрө актёр, кино актёры
Сәйәси фирҡә ағзаһы Советтар Союзы Коммунистар партияһы
Жанр социалистик реализм[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Сталин премияһы «Почёт Билдәһе» ордены «1941-1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында фиҙакәр хеҙмәт өсөн» миҙалы РСФСР-ҙың халыҡ артисы «1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Еңеүгә утыҙ йыл» юбилей миҙалы «Мәскәүҙең 800 йыллығы иҫтәлегенә» миҙалы 2-се дәрәжә Сталин премияһы 1-се дәрәҗә Сталин премияһы Ленин ордены Ленин ордены
Заметная роль Ворошилов Климент Ефремович
 Боголюбов Николай Иванович Викимилектә

Николай Иванович Боголюбов (1899—1980) — совет театры, кино һәм дубляж актёры, РСФСР-ҙың халыҡ артисы (1945). Алты Сталин премияһы лауреаты (1941, 1942, 1946, 1947, 1949, 1950). 1950 йылдан ВКП (б) ағзаһы.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Николай Иванович Боголюбов 1899 йылдың 22 октябрендә Рязань губернаһының (хәҙерге Липецк өлкәһе) Ивановское ауылында тыуған.

Рязань драма театрындағы студияла уҡыған.

1920 йылда ул армияға алына; Ҡыҙыл Армия үҙешмәкәр коллективында сығыш яһай. Демобилизациянан һуң ул тағы Рязандә эшләй. Сәхнәлә ул Бессеменов (Мещане), Клещ, Сатин («На дне») һәм Дорн («Чайка») ролдәрен башҡара.

1922 йылда Боголюбов Мәскәүгә күсенә. 1926 йылда РСФСР театрындағы ГЭКТЕМАС студияһын тамамлай (һуңыраҡ Мейерхольд исемендәге театр тип атала башлай). Ул 1923 йылдан был театрҙа актёр булып эшләй.

1929 йылда Боголюбов партизан отрядтарының батыр командиры Чуб ролен уйнай ("Командарм-2 "пьесаһы).

1938 — 1958 йылдарҙа — Мәскәү М. Горький исемендәге МХАТ актёры."Күренмәҫ фронт" («Аң булығыҙ») пьесаһы авторы.

1931 йылдан Николай Боголюбов фильмдарҙа уйнай башлай. «Бөйөк граждан» фильмында уйнаған Шахов роле актёрҙың иң күренекле эше тип һанала.

Сәхнәлә 30 йылдан артыҡ Ворошилов ролен башҡара.

1945 йылда РСФСР-ҙың халыҡ артисы тигән маҡтаулы исем бирелә.

1958 йылда, ауырып китеү сәбәпле, Николай Ивановичҡа сәхнә менән, ә бер нисә йылдан кинематограф менән хушлашырға ла тура килә.

Ғаиләһе[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ҡатыны Софья Александровна Соколова менән Мейерхольд театрында танышалар һәм ғаилә ҡоралар. Улдары Ю. Н. Боголюбов — рәссам[2]

Вафаты[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Николай Иванович 1980 йылдың 9 мартында вафат була. Мәскәүҙә Кунцево зыяратында күмелгән.

Бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 6 Сталин премияһы
  • РСФСР-ҙың халыҡ артисы (1945)
  • ике Ленин ордены
  • Почет Билдәһе ордены
  • «1941-1945 йылғы Бөйөк Ватан һуғышында маҡтаулы хеҙмәт өсөн» миҙалы
  • «Мәскәүҙең 800 йыллығын иҫкә алыу уңайынан» миҙалы

Фильмография[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 1931 — Томми — ярышы
  • 1933 — Окраина — Николай Кадкин
  • 1934 — Крестьяне — Николай Миронович
  • 1936 — Семеро смелых — Илья Летникова
  • 1937—1939 — Великий гражданин — Шахов
  • 1937 — На Дальнем Востоке — Штокман
  • 1938 — Семья Оппенгейм — Веллер
  • 1939 — Ленин в 1918 году — Т. Е. Ворошилов
  • 1939 — Золотой ключик — капитан воздушного корабля
  • 1941 — Первая конная — Т. Е. Ворошилов
  • 1942 — Александр Пархоменко — Т. Е. Ворошилов
  • 1942 — Оборона Царицын — Т. Е. Ворошилов
  • 1942 — Парень из нашего города — Аркадий Бормин
  • 1942 — Славный һәм — Доронин
  • 1942 — Секретарь райкома — командир Красной Армии
  • 1943 — Партизаны в степях Украины — Славон Часник
  • 1943 — Она защищает Родину — Лукьянов
  • 1944 — Небо Москвы — подполковник Балашов, командир авиаполка
  • 1946 — Клятва — Александр Петров / Степан Петров
  • 1947 — Мальчик с окраина — директор завода
  • Әҫәрҙәре 1948 — Третий удар — Т. Е. Ворошилов
  • 1949 — Великая сила — Остроумов
  • 1949 — Падение Берлина — Хмельницкий
  • 1950 — Жуковский — Александр Можайский
  • 1954 — Опасный тропы — пассажир поезда
  • 1957 — Страницы былого — Савва
  • 1957 — Поединок — Осадчий
  • 1957 — на Случай шахте восемь — Краев
  • 1957 — Гори, моя звезда — Денис Давидович
  • 1958 — Жизнь прошла мимо — подполковник Панин
  • 1958 — На дальних берегах — Тине
  • 1959 — Косолапый друг — Лесунов
  • 1960 — Человек с будущим — эпизод (в титра сәғәтте указан)
  • 1960 — Сильнее ураган — Усаев
  • 1960 — Трижды воскресе — Казанский
  • 1961 — Аленка — Дмитрий Прокофьевич Гулько, главный механик совхоза
  • 1961 — Генерал и маргаритка — полевой маршал
  • 1970 — Освобождение — Т. Е. Ворошилов

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Сығанаҡтар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Боголюбов Николай Иванович// Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. 3-й т. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]