Воронин Андрей Фёдорович
Воронин Андрей Фёдорович | |
Зат | ир-ат |
---|---|
Хеҙмәт итеүе | СССР |
Тыуған көнө | 15 август 1900 |
Тыуған урыны | Саркандский район[d], Етеһыу өлкәһе[d], Ҡаҙағстан |
Вафат булған көнө | 26 июнь 1979 (78 йәш) |
Вафат булған урыны | Алматы, Ҡаҙаҡ Совет Социалистик Республикаһы, СССР |
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре |
Воронин Андрей Фёдорович (1900—1979) — Эшсе-Крәҫтиән Ҡыҙыл Армияһы, сержанты, Бөйөк Ватан һуғышы ҡатнашыусыһы, Советтар Союзы Геройы (1944).
Биографияһы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Андрей Воронин 1900 йылдың 15 авгусында Антоновка (хәҙер — Ҡаҙағстандың Алматы өлкәһе Саркан районы) ауылында крәҫтиән ғаиләһендә тыуған.
Башланғыс белем ала, колхозда эшләй.
1941 йылдың авгусында Воронин Эшсе-Крәҫтиән Ҡыҙыл Армияһына хеҙмәткә саҡырыла. 1942 йылдың ноябренән — Бөйөк Ватан һуғышы фронттарында. Һыу 1943 йылдың сентябренә гвардия сержанты Андрей Воронин Үҙәк фронттың 61-се армияһы 7-се гвардия кавалерия корпусы 16-сы гвардия кавалерия дивизияһы 60-сы гвардия кавалерия полкының отделение командиры. Днепр өсөн алыштарҙа айырыуса батырлыҡ күрһәтә.
1943 йылдың 27 сентябрендә Воронин, дошман көслө ут асыуына ҡарамаҫтан, ҡул аҫты сараларынан подручные средства һал ҡороп беренселәрҙән булып Днепр аша сыға һәм эскадрондың йылға кисеүен пулемёт уты оҙата. 30 сентябрендә ул беренсе булып Белорус ССР-ы Гомель өлкәһе Брагин районы Галки ауылына бәреп кергән һәм бер нисә дошман һалдатын юҡ итә, был полк подразделениеларының алға хәрәкәт итеүенә булышлыҡ итә[1].
Һуғыш тамамланғандан һуң демобилизациялана. Алматыла йәшәй һәм эшләй. 1979 йылдың 26 июнендә вафат була[1].
Наградалары
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- СССР Юғары Советы Президиумының алып 1944 йылдың 15 ғинуар Указы менән «командованиеның хәрби заданиеһын өлгөлө үтәгәне һәм немец илбаҫарҙары менән көрәштә күрһәткән батырлығы һәм ҡаһарманлығы өсөн» гвардия сержанты Андрей Воронин Ленин ордены һәм 3006 һанлы «Алтын йондоҙ» миҙалы тапшырылып, Советтар Союзы Геройы юғары исеменә лайыҡ булды[1][2].
- Шулай уҡ Ҡыҙыл Йондоҙ ордены һәм бер нисә миҙал менән бүләкләнгән[1].
Әҙәбиәт
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Ахмадиев Т. Х. Башкирская гвардейская кавалерийская. Уфа, 1999.
- Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.
- Слава башкирских конников. Уфа: Китап, 2005.
- Ҡалып:Книга:Герои Советского Союза - казахстанцы
Иҫкәрмәләр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Воронин Андрей Фёдорович . «Герои страны» сайты.
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.
Һылтанмалар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- 15 августа тыуғандар
- 1900 йылда тыуғандар
- Ҡаҙағстанда тыуғандар
- 26 июндә вафат булғандар
- 1979 йылда вафат булғандар
- Алматыла вафат булғандар
- Ленин ордены кавалерҙары
- Ҡыҙыл Йондоҙ ордены кавалерҙары
- Советтар Союзы Геройҙары
- Днепр өсөн алышта ҡатнашыусылар
- Алфавит буйынса шәхестәр
- Советтар Союзы Геройҙары:112-се Башҡорт кавалерия дивизияһы