Дүдүк

Дүдүк (төр. düdük флейта; әрм. դուդուկ [dudúk]) йәки циранапох (әрм. ծիրանափող [tsiɑנnנphó]]) боронғо әрмән сығышлы йомшаҡ йырлау тауышына эйә тынлы телле музыкаль инструмент[2]. Дудук туғыҙ уйын тишеге һәм ике ҡамышлы таяҡтан ғибәрәт. Кавказ, Яҡын Көнсығыш, Үҙәк Азия[2] һәм Балҡан ярымутрауы халыҡтары араһында таралған. Бөгөн дүдүк популяр фильмдарҙың саундтректарында ҡулланыла.
Этимологияһы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Дүдүк исеме төр. duduk, düdük[2] һүҙенән килеп сыҡҡан.Төрөк һүҙе үҙ сиратында фарсы тутаҡ барлыҡҡа килгән.
Әрмән халыҡ этимологияһы «дүдүк»те һөжүм ваҡытында инструментта уйнағанда әйтелгән ижектәрҙе имитациялау менән бәйләй: ду, фу, туй. Әрмән дүдүгенең элекке исеме туйтуй ла шунан килеп сыҡҡан.
Тарихы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Дүдүкте «циранапох» (абрикос торбаһы) исеме аҫтында V быуаттың әрмән тарихсыһы Мовсес Хоренаци беренсе телгә ала[3].
Дүдүк ҡоралы әрмән халҡы мәҙәни тормошо һәм ижтимағи үҙенсәлегенең айырылғыһыҙ өлөшө булып тора. Күп быуаттар дауамында ул әрмәндәр тормошондағы бөтә мөһим социаль ваҡиғаларҙы: халыҡ байрамдарын, тантаналарҙы оҙатып бара, йырҙары һәм бейеүҙәр, туй һәм ерләү тантаналары һәм башҡаларда ҡулланылған.
Төҙөлөш, нотация, аппликатура
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]6 | 7 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 1 |
![]() fм |
![]() gм |
![]() ![]() aм |
![]() hм |
![]() c1 |
![]() d1 |
![]() e1 |
![]() f1 |
![]() g1 |
![]() ![]() a1 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() g 1 ![]() |
— | ![]() a 3 ![]() |
![]() c 4 ![]() |
— | ![]() d 6 ![]() |
![]() e 7 ![]() |
![]() g 9 ![]() |
— | — |
Иҫкәрмәләр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity, Liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité, Lista Representativa del Patrimonio Cultural Inmaterial de la Humanidad (ингл.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 duduk (инг.) // The Oxford Companion to Music / Alison Latham. — Oxford University Press, 2011-01-01. — ISBN 978-0-19-957903-7. — DOI:10.1093/acref/9780199579037.001.0001/acref-9780199579037-e-7654;jsessionid=6d8264d2de3555e65bbc456fd9b91123
- ↑ Журнал/Энциклопедия «Вокруг Света». Статья: «Армения. Дудук» . Дата обращения: 1 апрель 2012. Архивировано из оригинала 21 ғинуар 2011 года.
Әҙәбиәт
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Дудук // Большая российская энциклопедия (электронная версия). — М., 2016.
- Дудук // Музыкальная энциклопедия. Том 2. — М.: Советская энциклопедия, 1974.
- Минасян Г. В. Пособие по игре на дудуке. — Ер.: Луйс, 1988. — 183 с.
- Дудук армянский (с. 88). Дудуки грузинский (с. 93). Баламан азербайджанский (с. 81—82). Ясти балабан дагестанский (с. 106—107) // Атлас музыкальных инструментов народов СССР. — М.: МузГИз, 1963. Архивная копия от 5 октября 2021 на Wayback Machine
- Черных А. В. Советское духовое инструментальное искусство : Справочник. — М.: Советский композитор, 1989. — С. 51—52. — 320 с.
- Балабан // Музыкальная энциклопедия. Том 1. — М.: Советская энциклопедия, 1973.
- Максим Азаров Абрикосовое чудо. Дудук — символ армянской идентичности // collab.am.