Егәрлелек йорто

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте

Егәрлелек йорто — Рәсәйҙә XIX быуатта барлыҡҡа килгән, мохтаждарға ярҙам күрһәтеү йөҙөнән уларҙы түләүле эш, аҙыҡ-түлек һәм йоҡларға урын менән тәъмин иткән үҙенсәлекле учреждение.

Шул ваҡыттағы «хеҙмәт өйҙәре» менән сағыштырғанда, «Эш һөйәрлек өйө»нең төп ҡағиҙәһе — ирекле йәшәү һәм теләк буйынса эштә ҡатнашыу булған.

«Эш һөйәрлек өйө»н Рәсәйҙә социаль эшҡыуарлыҡтың[1] беренсел формаһы тип ҡарарға була. Был эш барон Отто Буксгевден[2] исеме менән бәйле. Уның башланғыстарына княгиня Александра Иосифовна ла булышлыҡ итә.

Елизаветта училищелары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

XIX быуаттың тәүге яртыһында ҡатын-ҡыҙҙарҙың II разрядлы уҡыу йорттары «Эш һөйәрлек өйө» тип аталған, унда ярлы ҡыҙҙар бушлай уҡыған һәм йәшәгән. Был уҡыу йорттарына пенсионерҙарҙы ла алғандар.

1847 йылда Мәскәү, Сембер һәм Санкт-Петербургтағы шундай уҡыу йорттарын Елизаветта Алексеевна хөрмәтенә, «Елизаветта училищелары» тип үҙгәртәләр. Елизаветта Алексеевна уларҙы үҙ ҡарауына алған һәм ярты миллион һум аҡса бүлгән.

Калуга ҡалаһында ла ошондай уҡыу йорттары булған.

Тарихы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1821 йылда Рязаньда егәрлелек йорто барлыҡҡа килә, унда ярлы балалар өсөн башланғыс мәктәп һәм ҡарттар йорто була.

1864 йылда Санкт-Петербургтағы Благовещенский сиркәүе «егәрлелек йорто» эшләп ҡарай году приходское попечительство Благовещенской церкви в е предпринимало создать «дом трудолюбия» в форме работного дома, однако эта попытка не увенчалась успехом.

В 1865 году было создано «Общество поощрения трудолюбия», руководителем которого стала Александра Стрекалова. Впоследствии «Общества поощрения трудолюбия» реорганизовалось в первый в России исправительно-воспитательный детский приют, директором которого стал Николай Рукавишников.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Я.С.Гришина СОЦИАЛЬНОЕ ПРЕДПРИНИМАТЕЛЬСТВО КАК ИННОВАЦИОННО-ПРАВОВАЯ ОСНОВА ОБЕСПЕЧЕНИЯ ИМУЩЕСТВЕННЫХ ПОТРЕБНОСТЕЙ (рус.) // ВЕСТНИК НИЖЕГОРОДСКОГО УНИВЕРСИТЕТА ИМ. Н.И. ЛОБАЧЕВСКОГО. — № № 3-2 / 2013.
  2. Евгения Владимировна Храпоничева. Дома трудолюбия. Московский журнал (1999 (№9)). Дата обращения: 29 апрель 2015.

Өҙөмтә хатаһы: <references> билдәләнгән "chr.aif.ru.185325" исемле <ref> тамға алдағы текста ҡулланылмай.
Өҙөмтә хатаһы: <references> билдәләнгән "pop.dom" исемле <ref> тамға алдағы текста ҡулланылмай.
Өҙөмтә хатаһы: <references> билдәләнгән "pravoslavie.ru.58485" исемле <ref> тамға алдағы текста ҡулланылмай.
Өҙөмтә хатаһы: <references> билдәләнгән "miloserdie.ru.dom" исемле <ref> тамға алдағы текста ҡулланылмай.
Өҙөмтә хатаһы: <references> билдәләнгән "pravenc.ru.471321" исемле <ref> тамға алдағы текста ҡулланылмай.
Өҙөмтә хатаһы: <references> билдәләнгән "svdom.org" исемле <ref> тамға алдағы текста ҡулланылмай.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]