Елизавета Начич

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Елизавета Начич
Төп мәғлүмәт
Тыуған көнө

31 декабрь 1878({{padleft:1878|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:31|2|0}}) или 1878[1]

Вафат көнө

6 июнь 1955({{padleft:1955|4|0}}-{{padleft:6|2|0}}-{{padleft:6|2|0}}) или 1955[1]

Хеҙмәттәре һәм ҡаҙаныштары
Белем алған

Белград университетының архитектура факультеты[d]

-
 Елизавета Начич Викимилектә

Елизавета Начич (сер. Јелисавета Начић / Jelisaveta Načić; 31 декабрь 1878(18781231), Белград — 6 июнь 1955, Дубровник) — билдәле Сербия архитекторы. Уны пионер булараҡ иҫтә ҡалдыралар, ул күп ҡатындарҙы элек тик ирҙәр генә һаналған һөнәрҙәргә уҡырға илһамландыра. Ул Белградта архитектура өлкәһендә тәүге уҡыусы ғына түгел, Сербияла беренсе ҡатын-ҡыҙ архитектор ҙа була[2].

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Елизавета Начич: Александр Невский сиркәүе, Белград (1929)

Елизавета Начич Белград ҡалаһында тыуған.

1896 йылда яҡшы һөҙөмтәләр менән мәктәпте тамамлай. Мәктәпте тамамлағандан һуң, ҡатын-ҡыҙҙар бындай һөнәргә эйә булырға тейеш түгел тип һаналған ваҡытта ул Белград университетының архитектура мәктәбендә архитектураны өйрәнергә юлланған. 22 йәшендә инженерлыҡ эше факультетын тамамлаған беренсе ҡатын-ҡыҙ була. Ул Төҙөлөш министрлығында эш эҙләй, ләкин рәсми кеше була алмай, сөнки был ваҡытта хәрби хеҙмәтте үтеү талабы ғәмәлдә булған[3].

Елизавета Начич Белградта архитектор вазифаһына эйә булған, унда ҡаланың беренсе баш архитекторы булып тәғәйенләнә. 1903 йылда ул Белградтың Калемегдан паркында Бәләкәй Баҫҡыс проектын төҙөгән.

Елизавета Начичтың иң билдәле эше — яҡшы проектланған мәктәп бинаһы, ул уны 1906 йылда тамамлаған. Хәҙер был бина король Петр Беренсенең башланғыс мәктәбе булараҡ билдәле.

Ул шулай уҡ сиркәүҙәр, шул иҫәптән Белградта моравия стилендәге Александр Невский сиркәүе (1929)[4] һәм Косовола ҙур булмаған сиркәү (1929) проекттарын төҙөй. Уның проекты буйынса төҙөлгән дауахана Икенсе донъя һуғышы ваҡытында емерелгән, әммә ҡайһы бер торлаҡ йорттар, модерн йәки неоренессанс элементтары булһа ла, һаман да беҙҙең көндәргә тиклем һаҡланған[2].

Беренсе донъя һуғышы осоронда[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Беренсе донъя һуғышы ваҡытында ул Венгриялағы лагерға ебәрелә. Был уның һынлы сәнғәт карьераһын тамамлауға килтергән. Һуғыштан һуң Елизавета Начич тормош иптәше Лука Лукай менән Дубровник ҡалаһына күсә. Ул уның менән лагерҙа танышҡан.

Елизавета Начич үҙенең тормош ҡаҙаныштары өсөн дәүләт пенсияһын алған. 1955 йылда Дубровникта вафат була.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. 1,0 1,1 Načić, Jelisaveta // Чешская национальная авторитетная база данных
  2. 2,0 2,1 Zorica Janković. Jelisaveta Načić (1878—1955). riznicasrpska.net. Дата обращения: 20 октябрь 2018. Архивировано 21 октябрь 2018 года. 2018 йыл 21 октябрь архивланған.
  3. «One su bile prve: Jelisaveta Načić, prva žena u državnoj službi Srbije» 2012 йыл 2 август архивланған., Kulturni centar Beograda.  (серб.). Retrieved 20 March 2012.
  4. «Alexander Nevsky Church in Belgrade» 2020 йыл 3 март архивланған., Nothing Against Serbia. Retrieved 20 March 2012.