Ивана Кобильца

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Ивана Кобильца
Зат ҡатын-ҡыҙ[1][2]
Рәсем
Гражданлыҡ  Австро-Венгрия
 Югославия
Тыуған көнө 20 декабрь 1861({{padleft:1861|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:20|2|0}})[3][4][5][…]
Тыуған урыны Любляна, Герцогство Крайна[d], Австрия империяһы[1][6][7]
Вафат булған көнө 4 декабрь 1926({{padleft:1926|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:4|2|0}})[8][9][10] (64 йәш)
Вафат булған урыны Любляна, Сербтар, хорваттар һәм словендар короллеге[d][1][8][6][…]
Һөнәр төрө рәссам
Эшмәкәрлек төрө Живопись[11]
Сәнғәт йүнәлеше реализм[d]
Жанр портрет[d]
Изображается на Self-portrait[d]
Хеҙмәттәре тупланмаһы Словенияның милли галереяһы, Венгерская национальная галерея[d] һәм Венгрия һынлы сәнғәт музейы
Авторлыҡ хоҡуҡтары статусы авторлыҡ хоҡуҡтарының ғәмәлдә булыу ваҡыты үткән[d]
Авторҙың Викимилектәге ҡалыбы Ivana Kobilca
 Ивана Кобильца Викимилектә

Ивана Кобильца (слов. Ivana Kobilca; 20 декабрь 1861, Лайбах, Австро-Венгрия4 декабрь 1926, Любляна, КСХС) — словен рәссам-реалисы һәм импрессионисы. Вена, Сараево, Берлин, Париж һәм Мюнхен кеүек Европа ҡалаларында йәшәй һәм эшләй. Портреттары, натюрморт, пастораль жанрында эштәре билдәле.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ивана Кобильца Любляна (ул саҡта Лайбах) ҡалаһында тыуа. 18791880 йылдарҙа Дунай академияһы янында галереяла эшләй, элекке оҫталарҙың эштәренең күсермәләрен ала. 1881 йылдан 1891 йылға тиклем Мюнхенда күнекмәләрен камиллаштыра, портретсы һәм жанрсы Алоиз Эрдтельтта уҡый. 1891 йылда билдәле рәссам Фриц фон Уде ҡатнашлығында Париж салонына үҙенең ике эшен ебәрә, ә артабан үҙе лә Парижға күсенә.

Парижда Кобильца 1892 йылға тиклем йәшәй, Барбизонға бара. 1894 йылда Флоренция ла була. 1897 йылда Сараевола йәшәй. Сараево әҙәби йәмғиәте ағзаһы була, ҡала сиркәүҙәренең береһендә өс фреска төҙөүҙә ҡатнаша. 1906 йылда Берлинға күсенә, унда булыуы осоронда бер нисә сәскә натюрморттары эшләй.

Әһәмиәте[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ивана Кобильца — иң билдәле словен рәссам-реалистарынан иң күренекле словен рәссам ҡатын-ҡыҙы. Йыш ҡына ул картиналарын ауыл йәки тымыҡ ҡала тормошона арнай, ябай кешеләрҙең портреттарын яҙа.

Словения евроға күскәнгә тиклем рәссамдың портретын 5 000 толар күләмендәге банкнотала осратырға була. Уның эштәре Люблянала Милли галереяла ҡуйыла.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Menaše, Ljerka (1952). Umetniški razvoj Ivane Kobilce, v: Zbornik za umetnostno zgodovino = Archives d’histoire de l’art. Nova vrsta, letnik II. Ljubljana, Državna založba Slovenije, pp. 115–164.
  • Trdina, Silva (1952). Ivana Kobilca, v: Zbornik za umetnostno zgodovino = Archives d’histoire de l’art. Nova vrsta, letnik II. Ljubljana, Državna založba Slovenije, pp. 93–114.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]