Коновалов Григорий Иванович

Коновалов Григорий Иванович
	Коновалов Григорий Иванович
Зат	ир-ат
Гражданлыҡ	СССР
Патронимы йәки матронимы	Иванович[d]
Тыуған көнө	18 сентябрь (1 октябрь) 1908 или 1 октябрь 1908
Тыуған урыны	Быҙаулыҡ өйәҙе, Һамар губернаһы, Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө	17 апрель 1987 (78 йәш) или 19 апрель 1987 (78 йәш)
Вафат булған урыны	Һарытау, РСФСР, СССР
Яҙма әҫәрҙәр теле	урыҫ теле
Һөнәр төрө	яҙыусы, прозаик
Уҡыу йорто	Пермь дәүләт педагогия университеты
Сәйәси фирҡә ағзаһы	Советтар Союзы Коммунистар партияһы
Ойошма ағзаһы	СССР Яҙыусылар союзы
Жанр	роман һәм хикәйә
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре

Григорий Иванович Коновалов ( 1908 - 1987 ) - урыҫ совет прозаигы. 1930 йылдан ВКП (б) ағзаһы.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1908 йылдың18 сентябрендә Боголюбовка ауылында (хәҙерге Оренбург өлкәһе, Сорочинский районы) крәҫтиән ғаиләһендә тыуған, батрак булған. 1926 йылдан Пермь сәнәғәт заводында эшләй, 1928—1931 йылдарҙа Пермь эшселәре факультетында уҡый. 1936 йылда Пермь педагогия институтын тамамлай, унан һуң тағы ла Мәскәүҙә ИКП-ла уҡый. 1930 йылдан ВКП (б) ағзаһы. 1940—1941 йылдарҙа Ульяновск педагогия институтында рус әҙәбиәте уҡыта. Һуғыш ваҡытында Тымыҡ океан флотында хеҙмәт итә. Һуғыштан һуң Ульяновскта уҡытыуға ҡайта, һәм унда 1957 йылға тиклем эшләй. Унан һуң Саратовта йәшәй. Ул 1987 йылдың 17 апрелендә вафат була. Уны Саратовта Елшанское зыяратында ерләйҙәр.

1927 йылдан әҙәби ижад менән шөгөлләнә, романдар («Университет»), ҡыҫҡа хикәйәләр («Былинка в поле» йыйынтығы) яҙа. 1958—1965 йылдарҙа һәм 1970 йылдан РСФСР Яҙыусылар союзы ағзаһы.

Бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

— М. Горкий исемендәге РСФСР дәүләт премияһы (1969) — «Истоки» романы өсөн (1959—1967)

— Ленин ордены

— Октябрь Революцияһы ордены

— Икенсе дәрәжә Ватан һуғышы ордены (12/23/1985)

— Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены (10/25/1968)

— Ҡыҙыл Йондоҙ ордены (29.8.1945)

— миҙалдар

Әҫәрҙәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

романдары

«Университет», 1947
«Степной маяк», 1950 (в перераб. варианте: «Вечный родник», 1955)
«Истоки». 1959, В 2-х тт. — 1969. В 1982 году работу над пьесой по мотивам этого романа вёл Г. С. Соловский
«Былинка в поле», 1970
Предел // «Москва», 1974, № 3-4
Благодарение // «Москва», 1983, № 1

хикәйәләр йыйынтыҡтары

Поиски дивного цветка, 1959
Беркутиная гора, 1963
Гнев Кротких, 1969

очерктары

Под одной крышей, 1962

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Казак В. Лексикон русской литературы XX века = Lexikon der russischen Literatur ab 1917 / [пер. с нем.]. — М. : РИК «Культура», 1996. — XVIII, 491, [1] с. — 5000 экз. — ISBN 5-8334-0019-8.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

↑ ^1,0 ^1,1 КОНОВАЛОВ Григорий Иванович // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (урыҫ) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 247—248. — ISBN 5-94848-262-6

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Коновалов, Григорий Иванович // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
Валентин Сорокин. Обида и боль (воспоминания о Коновалов)

[_ec81ad67ab682cb8-1] 1,0 ^1,1 КОНОВАЛОВ Григорий Иванович // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (урыҫ) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 247—248. — ISBN 5-94848-262-6

[1]