Кәлсер
Һаны һәм йәшәгән урыны | |
---|---|
Барлығы: билдәһеҙ
| |
Тел | |
Килеп сығышы |
Табын |
Кәлсер — көнбайыш табын башҡорттары составындағы ырыу.
Сығышы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Был мәҡәләнең өлөшө әлегә яҙылмаған. |
Кәлсер 18 ырыуҙан торған Табын ҡәбиләһенә инә.
Урынлашыуы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Ырыуҙың халҡы хәҙерге Башҡортостандың урта өлөшөндә йәшәй. Кәлсер ырыуына Ғафури районының Юрмаш, Аҡташ, Ташаҫты, Имәндәш ауылдары инә.
Кесе Табын улусында эшләгән осоронда, библиограф, С. Р. Минцлов ҡалдырған хәтирәнән :
«Стәрлетамаҡ өйәҙенең Көнсығыш өлөшөндә, бөтә Ағиҙел буйы тау армыттары, эзбизташ менән алебастрҙан тора. Шуларҙың тасуирламаһын, матур тәбиғәтле, Кәлсер-Табын өйәҙенән башлайым. Киң һәм тоноҡ Еҙем, урманлы тарлауыҡтан сыҡҡан урында, төрлө төҫтәге дуғаларҙан һалынған диуарҙы хәтерләтеп, үтә текә Уҡлығая бөғөлә; ярлау битендә ҡарайып мәмерйә күренә. Тарлауыҡ тамағы эсендә кәртәләнгән һымаҡ, йылғанан уң яҡта Ташаҫты ауылы, икенсе бәләкәй ауыл (Юрмаш, авт.) тау итәгенә һыйынып ултырған; бик бейек тауҙар ҡоролмаһында, йорттарҙы ваҡ-бөжәк-мөжәк һымаҡ тояһың. ...».— Минцлов С. Р. Дебри жизни. — Уфа: Башк. кн. изд-во, 1992. — 176 с.
Этноним[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Был мәҡәләнең өлөшө әлегә яҙылмаған. |
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- Башкирские шежере (сост., пер. текстов, введ. и комм. Р. Г. Кузеева). — Уфа: Башкирское книжное издательство, 1960. — С. 155—165. — 305 с. — 2000 экз. (рус.)
- Кузеев Р. Г. Происхождение башкирского народа: Этнический состав, история расселения. — М.: Наука, 1974. — 572 с. (рус.)
Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
- Янгузин Р. З. Табын // Башкирская энциклопедия. — Уфа: ГАУН «Башкирская энциклопедия», 2015—2020. — ISBN 978-5-88185-306-8. (рус.)