Державин Гавриил Романович: өлгөләр араһындағы айырма

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
7 юл: 7 юл:
Гавриил Романович Ҡазан янындағы Сокур имениеһында ваҡ биләмәле дворяндар ғаиләһендә 1743 йылдың 14 июлендә тыуған, бала сағын шунда үткәргән. Әсәһе — Фекла Андреевна (ҡыҙ фамилияһы Козлова). Атаһын, секунд-майор Роман Николаевичты, Гаврила Романович иртә йәштә юғалта.
Гавриил Романович Ҡазан янындағы Сокур имениеһында ваҡ биләмәле дворяндар ғаиләһендә 1743 йылдың 14 июлендә тыуған, бала сағын шунда үткәргән. Әсәһе — Фекла Андреевна (ҡыҙ фамилияһы Козлова). Атаһын, секунд-майор Роман Николаевичты, Гаврила Романович иртә йәштә юғалта.


[[1762 йыл|1762 йылда]] Преображенск полкында рядовой гвардиясы булып хеҙмәт итә, полк составында [[1762 йылда һарай түңкәрелеше|1762 йылдың 28 июнендә]] дәүләт түңкәрелешендә ҡатнаша, һөҙөмтәлә тәхеткә [[Екатерина II]] ултыра.
[[1762 йыл]]да Преображенск полкында рядовой гвардиясы булып хеҙмәт итә, полк составында 1762 йылдың 28 июнендә дәүләт түңкәрелешендә ҡатнаша, һөҙөмтәлә тәхеткә [[Екатерина II]] ултыра.
[[Файл:Derzhavin_GR.jpg|слева|мини|207x207пкс|Державин йәш сағында ]]
[[Файл:Derzhavin_GR.jpg|слева|мини|207x207пкс|Державин йәш сағында ]]
1772 йылдан полкта офицер вазифаһында (подпоручик дәрәжәһендә) хеҙмәт итә, 1773-1775 йылдарҙа [[1773—1775 йылдарҙағы Крәҫтиәндәр һуғышы|Емельян Пугачев ихтилалы]]<nowiki/>н баҫтырыуҙа ҡатнаша. Державиндың ихтилал тураһындағы яҙмалары ҡиммәтле мәғлүмәттең төп сығанағы була, сөнки ғәскәрҙәр командующийы генерал А.И. Бибиков<ref>А после смерти последнего служил в штабе генерала [[Мансуров, Павел Дмитриевич|П. Д. Мансурова]].</ref> штабы янында ул эш башҡарыу һәм урындағы дворяндар, дворян ополчениеһы ойошмаһы (атлы корпус) менән бәйләнеш тотоу менән шөғөлләнә, агентура саралары (лазутчиктарҙы оҙатыу, дошман агентураһын вербовкалау) менән етәкслек итә, фетнәселәр исемлеген төҙөүгә шәхсән үҙе ҡатнаша, хөкүмәт көстәре яғынан мөһим кешеләр менән даими бәйләнеш тота, төрлө ҡатлам кешеләренән һорау ала. Өҫтәүенә, ул хәрби хәрәкәттәр театрын яҡшы белә, сөнки шул урындарҙа тыуған һәм үҫкән. [[Пушкин Александр Сергеевич|А. С. Пушкин]] «История Пугачёвского бунта» һәм «Капитанская дочка» әҫәрҙәре өҫтөндә эшләгәндә ваҡиғалар ысын картинаһына ярашлы булһын өсөн Державиндың материалдарына таяна. Ихтилал осоронда Державин тарафынан бер нисә ҡалын дәфтәр яҙыла, хәҙер улар мәғлүмәттең ҡиммәтле сығанағы булып тора:
1772 йылдан полкта офицер вазифаһында (подпоручик дәрәжәһендә) хеҙмәт итә, 1773-1775 йылдарҙа Емельян Пугачев ихтилалын баҫтырыуҙа ҡатнаша. Державиндың ихтилал тураһындағы яҙмалары ҡиммәтле мәғлүмәттең төп сығанағы була, сөнки ғәскәрҙәр командующийы генерал А.И. Бибиков<ref>А после смерти последнего служил в штабе генерала [[Мансуров, Павел Дмитриевич|П. Д. Мансурова]].</ref> штабы янында ул эш башҡарыу һәм урындағы дворяндар, дворян ополчениеһы ойошмаһы (атлы корпус) менән бәйләнеш тотоу менән шөғөлләнә, агентура саралары (лазутчиктарҙы оҙатыу, дошман агентураһын вербовкалау) менән етәкслек итә, фетнәселәр исемлеген төҙөүгә шәхсән үҙе ҡатнаша, хөкүмәт көстәре яғынан мөһим кешеләр менән даими бәйләнеш тота, төрлө ҡатлам кешеләренән һорау ала. Өҫтәүенә, ул хәрби хәрәкәттәр театрын яҡшы белә, сөнки шул урындарҙа тыуған һәм үҫкән. [[Пушкин Александр Сергеевич|А. С. Пушкин]] «История Пугачёвского бунта» һәм «Капитанская дочка» әҫәрҙәре өҫтөндә эшләгәндә ваҡиғалар ысын картинаһына ярашлы булһын өсөн Державиндың материалдарына таяна. Ихтилал осоронда Державин тарафынан бер нисә ҡалын дәфтәр яҙыла, хәҙер улар мәғлүмәттең ҡиммәтле сығанағы булып тора:
1) «Пугачев комиссияһы буйынса минең ҡара ялдар»,
1) «Пугачев комиссияһы буйынса минең ҡара ялдар»,


25 юл: 25 юл:
1783 йылда Импесратор Рәсәй академияһына нигеҙ һалынған ваҡыттан алып Державин уның ағзаһы була, беренсе рус аңлатма һүҙлеген төҙөүҙә һәм нәшер итеүҙә туранан-тура ҡатнаша.
1783 йылда Импесратор Рәсәй академияһына нигеҙ һалынған ваҡыттан алып Державин уның ағзаһы була, беренсе рус аңлатма һүҙлеген төҙөүҙә һәм нәшер итеүҙә туранан-тура ҡатнаша.


1784 йылдың май айында Олонецкий наместниклығының хакимы итеп тәғәйенләнә. [[Петрозаводск]]<nowiki/>ҡа килеп, губерна административ, финанс һәм суд учреждениелары ойоштора, губернала беренсе дөйөм граждандар дауалау учреждениеһын — ҡала дауаханаһын ғәмәлгә индерә. Уның губерна өйәҙҙәре буйлап күсмә инспекциялар һөҙөмтәһе булып «Подённая записка, учинённая во время обозрения губернии правителем Олонецкого наместничества Державиным» хеҙмәте тора, унда Державин тәбиғи һәм иҡтисади факторҙарҙың үҙ-ара бәйләнгәнлеген күрһәтә, крайҙың матди һәм рухи мәҙәниәте элементтарын билдәләй. Һуңыраҡ [[Карелия]] образдары уның ижадына инә: «Лебедь», «Ко второму соседу», «На Счастие», «Водопад» шиғырҙары
1784 йылдың май айында Олонецкий наместниклығының хакимы итеп тәғәйенләнә. [[Петрозаводск]]ҡа килеп, губерна административ, финанс һәм суд учреждениелары ойоштора, губернала беренсе дөйөм граждандар дауалау учреждениеһын — ҡала дауаханаһын ғәмәлгә индерә. Уның губерна өйәҙҙәре буйлап күсмә инспекциялар һөҙөмтәһе булып «Подённая записка, учинённая во время обозрения губернии правителем Олонецкого наместничества Державиным» хеҙмәте тора, унда Державин тәбиғи һәм иҡтисади факторҙарҙың үҙ-ара бәйләнгәнлеген күрһәтә, крайҙың матди һәм рухи мәҙәниәте элементтарын билдәләй. Һуңыраҡ [[Карелия]] образдары уның ижадына инә: «Лебедь», «Ко второму соседу», «На Счастие», «Водопад» шиғырҙары


1786—1788 йылдарҙа Тамбов наместниклығы хакимы булып хеҙмәт итә. Үҙен мәғрифәтле етәксе итеп күрһәтә, крайы тарихында сағыу эҙ ҡалдыра. Державин ваҡытында бер нисә халыҡ училищеһы, театр, типография (1788 йылда унда Рәсәй империяһының тәүге гәзите «Тамбовские известия» баҫыла) асыла, [[Тамбов]]<nowiki/>тың планы төҙөлә, эш башҡарыу тәртипкә килтерелә, етемдәр йорто, хәйриә йорто, дауахана төҙөү башлана.
1786—1788 йылдарҙа Тамбов наместниклығы хакимы булып хеҙмәт итә. Үҙен мәғрифәтле етәксе итеп күрһәтә, крайы тарихында сағыу эҙ ҡалдыра. Державин ваҡытында бер нисә халыҡ училищеһы, театр, типография (1788 йылда унда Рәсәй империяһының тәүге гәзите «Тамбовские известия» баҫыла) асыла, [[Тамбов]]тың планы төҙөлә, эш башҡарыу тәртипкә килтерелә, етемдәр йорто, хәйриә йорто, дауахана төҙөү башлана.


1791—1793 йылдарҙа — [[Екатерина II|Екатерина II кабинеты-секретары]]
1791—1793 йылдарҙа — Екатерина II кабинеты-секретары


1793 йылда йәшерен советник итеп ҡуйылып сенатор булып тәғәйенләнә.
1793 йылда йәшерен советник итеп ҡуйылып сенатор булып тәғәйенләнә.


1795 йылдан алып 1796 йылға тиклем Коммерц-коллегия президенты. Был вазифаны биләп, тышҡы сауҙа үҫеше өсөн сығыш яһай, рәсәй сауҙагәрҙәрен «бөтә үҙ көстәрен Левант, [[Һиндостан]], [[Ҡытай Халыҡ Республикаһы|Ҡытай]] һәм [[Америка Ҡушма Штаттары|Америка]]<nowiki/>ға йүнәлтергә» саҡыра, сөнки улар күптән Рәсәй халҡынан уларҙан отошло хаҡҡа хазиналар алыуҙы һорай<ref>{{Китап|автор=Иванян Э. А.|заглавие=Энциклопедия российско-американских отношений. XVIII-XX века.|ответственный=|издание=|место=Москва|издательство=Международные отношения|год=2001|страницы=|страниц=696|isbn=5-7133-1045-0}}</ref>
1795 йылдан алып 1796 йылға тиклем Коммерц-коллегия президенты. Был вазифаны биләп, тышҡы сауҙа үҫеше өсөн сығыш яһай, рәсәй сауҙагәрҙәрен «бөтә үҙ көстәрен Левант, [[Һиндостан]], [[Ҡытай Халыҡ Республикаһы|Ҡытай]] һәм [[Америка Ҡушма Штаттары|Америка]]ға йүнәлтергә» саҡыра, сөнки улар күптән Рәсәй халҡынан уларҙан отошло хаҡҡа хазиналар алыуҙы һорай<ref>{{Китап|автор=Иванян Э. А.|заглавие=Энциклопедия российско-американских отношений. XVIII-XX века.|ответственный=|издание=|место=Москва|издательство=Международные отношения|год=2001|страницы=|страниц=696|isbn=5-7133-1045-0}}</ref>


1802—1803 йылдарҙа — Рәсәй империяһы юстицияһы министры.
1802—1803 йылдарҙа — Рәсәй империяһы юстицияһы министры.


Бөтә ошо ваҡытта Державин әҙәбиәт өлкәһен ҡалдырмай, [https://ru.wikisource.org/wiki/Бог%20(Державин) «Бог»] (1784), «Гром победы, раздавайся!» (1791, рәсми булмаған Рәсәй гимны), [https://ru.wikisource.org/wiki/Вельможа%20(Державин) «Вельможа»] (1794), [https://ru.wikisource.org/wiki/Водопад%20(Державин) «Водопад»] (1798) һәм башҡа одалар яҙа.
Бөтә ошо ваҡытта Державин әҙәбиәт өлкәһен ҡалдырмай, «Бог» (1784), «Гром победы, раздавайся!» (1791, рәсми булмаған Рәсәй гимны), «Вельможа»] (1794), «Водопад»] (1798) һәм башҡа одалар яҙа.


Гавриил Романович кенәз С.Ф. Голицын менән дуҫ була һәм Зубриловкалағы Голицындарҙың усадьбаһына йыш килә<ref>Малинин Георгий Александрович. Памятные места Саратовской области. Саратов: Саратовское книжное издательство, 1958. — 167 с.</ref>. Уға билдәле «Осень во время осады Очакова» (1788) шиғырын арнай.<blockquote class="ts-Начало_цитаты-quote"></blockquote>1803 йылдың 7 октябрендә отставкаға ебәрелә һәм барлыҡ дәүләт вазифаларынан бушатыла («бөтә эштәрҙән бушатыла»).
Гавриил Романович кенәз С.Ф. Голицын менән дуҫ була һәм Зубриловкалағы Голицындарҙың усадьбаһына йыш килә<ref>Малинин Георгий Александрович. Памятные места Саратовской области. Саратов: Саратовское книжное издательство, 1958. — 167 с.</ref>. Уға билдәле «Осень во время осады Очакова» (1788) шиғырын арнай.<blockquote class="ts-Начало_цитаты-quote"></blockquote>1803 йылдың 7 октябрендә отставкаға ебәрелә һәм барлыҡ дәүләт вазифаларынан бушатыла («бөтә эштәрҙән бушатыла»).
48 юл: 48 юл:
1778 йылдың 18 апрелендә Гавриил Романович 16 йәшлек Бастидон Екатерина Яковлевнаға (8 ноябрь 1760 йыл — 15 июль 1794 йыл) (Державин тарафынан ''Пленира'' кеүек мәүгеләштерелгән), Петр III элекке камердинеры португал Бастидондың һәм бөйөк кенәз Павел Петровичтың һөт әсәһенең ҡыҙына өйләнә<ref>Чехов А. П. Памятник Плениры // Исторический вестник. Историко-литературный журнал. СПб. Типография А. С. Суворина. 1892. Т. 48. С. 754—765.</ref>.
1778 йылдың 18 апрелендә Гавриил Романович 16 йәшлек Бастидон Екатерина Яковлевнаға (8 ноябрь 1760 йыл — 15 июль 1794 йыл) (Державин тарафынан ''Пленира'' кеүек мәүгеләштерелгән), Петр III элекке камердинеры португал Бастидондың һәм бөйөк кенәз Павел Петровичтың һөт әсәһенең ҡыҙына өйләнә<ref>Чехов А. П. Памятник Плениры // Исторический вестник. Историко-литературный журнал. СПб. Типография А. С. Суворина. 1892. Т. 48. С. 754—765.</ref>.


794 йылда 34-се йәшендә ул ҡапыл вафат була. [[Санкт-Петербург]]<nowiki/>тың Александро- Невская лавраһының Лазарев зыяратында ерләнә<ref>{{Китап|автор=Сост. В. И. Саитов, по поруч. Вел. Кн. Николая Михайловича,|часть=том I (А-Г)|заглавие=Петербургский некрополь|место={{СПб}}|издательство=тип. [[Стасюлевич, Михаил Матвеевич|М. М. Стасюлевича]], [[4—5-я линии Васильевского острова|5 лин. В. О.]], д.28|год=[[1912]]—[[1913]]|страницы=39}}</ref>.
794 йылда 34-се йәшендә ул ҡапыл вафат була. [[Санкт-Петербург]]тың Александро- Невская лавраһының Лазарев зыяратында ерләнә<ref>{{Китап|автор=Сост. В. И. Саитов, по поруч. Вел. Кн. Николая Михайловича,|часть=том I (А-Г)|заглавие=Петербургский некрополь|место={{СПб}}|издательство=тип. [[Стасюлевич, Михаил Матвеевич|М. М. Стасюлевича]], [[4—5-я линии Васильевского острова|5 лин. В. О.]], д.28|год=[[1912]]—[[1913]]|страницы=39}}</ref>.


Ярты йылдан һуң Г. Р. Державин Дарья Алексеевна Дьяковаға өйләнә (ул ''Милена'' кеүек маҡтап йырлана)
Ярты йылдан һуң Г. Р. Державин Дарья Алексеевна Дьяковаға өйләнә (ул ''Милена'' кеүек маҡтап йырлана)


Державиндың беренсе никахынан да, икенсе никахынан да балалары булмай. 1800 йылда, дуҫы, Лазарев Петр Гаврилович үлгәндән һуң, уның балаларын тәрбиәгә ала, улар араһында күренекле адмирал, һуңынан Антарктиданы асыусы, Севастополь губернаторы [[Лазарев, Михаил Петрович|Михаил Петрович Лазарев]] була.
Державиндың беренсе никахынан да, икенсе никахынан да балалары булмай. 1800 йылда, дуҫы, Лазарев Петр Гаврилович үлгәндән һуң, уның балаларын тәрбиәгә ала, улар араһында күренекле адмирал, һуңынан Антарктиданы асыусы, Севастополь губернаторы Михаил Петрович Лазарев була.


Бынан тыш, йортта Дарья Дьякованың ҡыҙ туғанының — һеңлеһе Марияның һәм шағир Николай Львовтың етем ҡалған балалары: Елизавета, Вера һәм Прасковья тәрбиәләнә. Прасковьяның көндәлегендә Державин ғаиләһе тураһында ҡыҙыҡлы мәғлүмәттәр бар.
Бынан тыш, йортта Дарья Дьякованың ҡыҙ туғанының — һеңлеһе Марияның һәм шағир Николай Львовтың етем ҡалған балалары: Елизавета, Вера һәм Прасковья тәрбиәләнә. Прасковьяның көндәлегендә Державин ғаиләһе тураһында ҡыҙыҡлы мәғлүмәттәр бар.

16:42, 14 февраль 2020 өлгөһө

Державин Гавриил Романович
Рәсем
Ҡултамға
Зат ир-ат[1][2][3]
Гражданлыҡ  Рәсәй империяһы
Хеҙмәт итеүе Рәсәй империяһы
Тыуған көнө 3 (14) июль 1743[4][5]
Тыуған урыны Сокуры[d], Ҡазан губернаһы, Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө 8 (20) июль 1816[4][5] (73 йәш)
Вафат булған урыны Званка (усадьба)[5]
Ерләнгән урыны Хутынский монастырь[d]
Хәләл ефете Державина, Дарья Алексеевна[d]
Нәҫеле Державины[d]
Яҙма әҫәрҙәр теле урыҫ теле
Һөнәр төрө лингвист, шағир, яҙыусы
Эшмәкәрлек төрө проза һәм драматургия[d]
Биләгән вазифаһы член Государственного совета Российской империи[d]
Хәрби звание прапорщик
Һуғыш/алыш 1773—1775 йылғы Крәҫтиәндәр һуғышы
Ғәскәр төрө ҡораллы көстәр
Жанр шиғриәт
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
орден Святой Анны 1-й степени орден Святого Владимира 3-й степени орден Святого Владимира 2-й степени орден Святого Александра Невского орден Святого Иоанна Иерусалимского
Авторлыҡ хоҡуҡтары статусы авторлыҡ хоҡуҡтарының ғәмәлдә булыу ваҡыты үткән[d]
Авторҙың Викимилектәге ҡалыбы Gavrila Derzhavin
 Державин Гавриил Романович Викимилектә

Гавриил (Гаврило) Романович Державин (3 [14] июль 1743 йыл, Сокур ауылы, Ҡазан губернаһы8 [20] июль 1816 йыл, Званка имениеһы, Новгород губернаһы) — Мәғрифәтселек дәүеренең рус шағиры, Рәсәй империяһының дәүләт эшмәкәре, сенатор, ғәмәли йәшерен советник.

Биографияһы

Ғаилә риүәйәттәре буйынса, Державиндар һәм Нарбековтар татар ырыуының береһенән килеп сыҡҡан. Багрим-мырҙа тигән кеше Оло Урҙанан Мәскәүгә килә һәм суҡынғандан һуң бөйөк кенәз Василий Васильевичҡа хеҙмәт ит[6].

Гавриил Романович Ҡазан янындағы Сокур имениеһында ваҡ биләмәле дворяндар ғаиләһендә 1743 йылдың 14 июлендә тыуған, бала сағын шунда үткәргән. Әсәһе — Фекла Андреевна (ҡыҙ фамилияһы Козлова). Атаһын, секунд-майор Роман Николаевичты, Гаврила Романович иртә йәштә юғалта.

1762 йылда Преображенск полкында рядовой гвардиясы булып хеҙмәт итә, полк составында 1762 йылдың 28 июнендә дәүләт түңкәрелешендә ҡатнаша, һөҙөмтәлә тәхеткә Екатерина II ултыра.

Державин йәш сағында

1772 йылдан полкта офицер вазифаһында (подпоручик дәрәжәһендә) хеҙмәт итә, 1773-1775 йылдарҙа Емельян Пугачев ихтилалын баҫтырыуҙа ҡатнаша. Державиндың ихтилал тураһындағы яҙмалары ҡиммәтле мәғлүмәттең төп сығанағы була, сөнки ғәскәрҙәр командующийы генерал А.И. Бибиков[7] штабы янында ул эш башҡарыу һәм урындағы дворяндар, дворян ополчениеһы ойошмаһы (атлы корпус) менән бәйләнеш тотоу менән шөғөлләнә, агентура саралары (лазутчиктарҙы оҙатыу, дошман агентураһын вербовкалау) менән етәкслек итә, фетнәселәр исемлеген төҙөүгә шәхсән үҙе ҡатнаша, хөкүмәт көстәре яғынан мөһим кешеләр менән даими бәйләнеш тота, төрлө ҡатлам кешеләренән һорау ала. Өҫтәүенә, ул хәрби хәрәкәттәр театрын яҡшы белә, сөнки шул урындарҙа тыуған һәм үҫкән. А. С. Пушкин «История Пугачёвского бунта» һәм «Капитанская дочка» әҫәрҙәре өҫтөндә эшләгәндә ваҡиғалар ысын картинаһына ярашлы булһын өсөн Державиндың материалдарына таяна. Ихтилал осоронда Державин тарафынан бер нисә ҡалын дәфтәр яҙыла, хәҙер улар мәғлүмәттең ҡиммәтле сығанағы булып тора: 1) «Пугачев комиссияһы буйынса минең ҡара ялдар»,

2) «Пугачев комиссияһы буйынса ордерҙар», 3) «Пугачев комиссияһы буйынса хәбәрҙәр һәм рапорттар», 4) «Пугачев болаһы ваҡытында партикуляр хаттар». Пугачев кампанияһына ҡарата Державиндың хеҙмәттәрен системалаштырыуҙ академик Я. К. Грот үткәрә.

Державиндың беренсе шиғырҙары 1773 йылда донъя күрә.

1777 йылда, отставкаға сығыу менән Хөкүмәт Сенатындағы статский советник Г. Р. Державиндың граждандар хеҙмәте башлана

Г.Р. Державинға киң әҙәби танылыу 1782 йылда «Фелица» одаһын баҫтырып сығарғандан һуң килә, уны автор Императрица Екатерина II арнай

1783 йылда Импесратор Рәсәй академияһына нигеҙ һалынған ваҡыттан алып Державин уның ағзаһы була, беренсе рус аңлатма һүҙлеген төҙөүҙә һәм нәшер итеүҙә туранан-тура ҡатнаша.

1784 йылдың май айында Олонецкий наместниклығының хакимы итеп тәғәйенләнә. Петрозаводскҡа килеп, губерна административ, финанс һәм суд учреждениелары ойоштора, губернала беренсе дөйөм граждандар дауалау учреждениеһын — ҡала дауаханаһын ғәмәлгә индерә. Уның губерна өйәҙҙәре буйлап күсмә инспекциялар һөҙөмтәһе булып «Подённая записка, учинённая во время обозрения губернии правителем Олонецкого наместничества Державиным» хеҙмәте тора, унда Державин тәбиғи һәм иҡтисади факторҙарҙың үҙ-ара бәйләнгәнлеген күрһәтә, крайҙың матди һәм рухи мәҙәниәте элементтарын билдәләй. Һуңыраҡ Карелия образдары уның ижадына инә: «Лебедь», «Ко второму соседу», «На Счастие», «Водопад» шиғырҙары

1786—1788 йылдарҙа Тамбов наместниклығы хакимы булып хеҙмәт итә. Үҙен мәғрифәтле етәксе итеп күрһәтә, крайы тарихында сағыу эҙ ҡалдыра. Державин ваҡытында бер нисә халыҡ училищеһы, театр, типография (1788 йылда унда Рәсәй империяһының тәүге гәзите «Тамбовские известия» баҫыла) асыла, Тамбовтың планы төҙөлә, эш башҡарыу тәртипкә килтерелә, етемдәр йорто, хәйриә йорто, дауахана төҙөү башлана.

1791—1793 йылдарҙа — Екатерина II кабинеты-секретары

1793 йылда йәшерен советник итеп ҡуйылып сенатор булып тәғәйенләнә.

1795 йылдан алып 1796 йылға тиклем Коммерц-коллегия президенты. Был вазифаны биләп, тышҡы сауҙа үҫеше өсөн сығыш яһай, рәсәй сауҙагәрҙәрен «бөтә үҙ көстәрен Левант, Һиндостан, Ҡытай һәм Америкаға йүнәлтергә» саҡыра, сөнки улар күптән Рәсәй халҡынан уларҙан отошло хаҡҡа хазиналар алыуҙы һорай[8]

1802—1803 йылдарҙа — Рәсәй империяһы юстицияһы министры.

Бөтә ошо ваҡытта Державин әҙәбиәт өлкәһен ҡалдырмай, «Бог» (1784), «Гром победы, раздавайся!» (1791, рәсми булмаған Рәсәй гимны), «Вельможа»] (1794), «Водопад»] (1798) һәм башҡа одалар яҙа.

Гавриил Романович кенәз С.Ф. Голицын менән дуҫ була һәм Зубриловкалағы Голицындарҙың усадьбаһына йыш килә[9]. Уға билдәле «Осень во время осады Очакова» (1788) шиғырын арнай.

1803 йылдың 7 октябрендә отставкаға ебәрелә һәм барлыҡ дәүләт вазифаларынан бушатыла («бөтә эштәрҙән бушатыла»).

Отставкала Новгород губернаһында үҙенең Званка имениеһында йәшәй. Ғүмеренең һуңғы йылдарында әҙәби эшмәкәрлек менән шөғөлләнә.

Державин 1816 йылда Званка имениеһында үҙ йортонда вафат була.

Ғаиләһе

1778 йылдың 18 апрелендә Гавриил Романович 16 йәшлек Бастидон Екатерина Яковлевнаға (8 ноябрь 1760 йыл — 15 июль 1794 йыл) (Державин тарафынан Пленира кеүек мәүгеләштерелгән), Петр III элекке камердинеры португал Бастидондың һәм бөйөк кенәз Павел Петровичтың һөт әсәһенең ҡыҙына өйләнә[10].

794 йылда 34-се йәшендә ул ҡапыл вафат була. Санкт-Петербургтың Александро- Невская лавраһының Лазарев зыяратында ерләнә[11].

Ярты йылдан һуң Г. Р. Державин Дарья Алексеевна Дьяковаға өйләнә (ул Милена кеүек маҡтап йырлана)

Державиндың беренсе никахынан да, икенсе никахынан да балалары булмай. 1800 йылда, дуҫы, Лазарев Петр Гаврилович үлгәндән һуң, уның балаларын тәрбиәгә ала, улар араһында күренекле адмирал, һуңынан Антарктиданы асыусы, Севастополь губернаторы Михаил Петрович Лазарев була.

Бынан тыш, йортта Дарья Дьякованың ҡыҙ туғанының — һеңлеһе Марияның һәм шағир Николай Львовтың етем ҡалған балалары: Елизавета, Вера һәм Прасковья тәрбиәләнә. Прасковьяның көндәлегендә Державин ғаиләһе тураһында ҡыҙыҡлы мәғлүмәттәр бар.

Гавриил Романович Державин һәм уның ҡатыны Дарья Алексеевна (1842 йылда вафат була) Бөйөк Новгород янында Варлаам-Хутын монастырының Спас-Преображенский соборында ерләнә.

Бөйөк Ватан һуғышы йылдарында монастырь ҡоролмалары артиллерия утына дусар була һәм ҡырҡ йыл буйына емереклектәрҙә ята. 1959 йылда Г.Р. Державиндың һәм уның ҡатынының кәүҙәләре Новгород кремленә күсереп яңынан ерләнә.

1993 йылда Г.Р. Державиндың тыуыуының 250-йыллығына тап килтереп Варлаам-Хутын монастырының Преображенский соборы реставрацияланғандан һуң, Гавриил Романович һәм уның ҡатыны Дарья Алексеевна Державиндарҙың кәүҙәләре Новгород кремленән монастырь ҡәберенә кире ҡайтарыла.

Наградалары

  • Изге Александр Невский ордены;[12]
  • 3 дәрәжә Изге Владимир ордены;
  • 2-се дәрәжә Изге Владимир ордены.
  • 1 се Изге Анна ордени
  • Иерусалим Изге Иоанн орденының командор тәреһе

Ижады

«Старик Державин нас заметил. И, в гроб сходя, благословил» (А. С. Пушкин). И. Е. Репин картинаһында Император лицейында имтихан

Г. Р. Державин ижады М.В. Ломоносовтың һәм А.П. Сумароковтың рус классицизмы түбәһенән ғибәрәт.[13]

Г. Р. Державин аңлауында шағирҙың бурысы — бөйөк эштәрҙе данлау һәм насарлыҡты шелтәләү. «Фелица» одаһында ул Екатерина II идараһы кәүҙәләндергән мәғрифәтсе монархияһына дан йырлай. Аҡыллы, ғәҙел император ҡатын ҡомһоҙ һарай яны вельможаларына ҡаршы ҡуйыла.

Державин шиғриәтенең төп объекты булып шәхси зауыҡтарының һәм мауығыуҙарының бөтә байлығында ҡабатланмаҫ шәхес булараҡ кеше тора. Төп объект поэтик драматургия һәм шәхси кешеләр бөтә байлығы булараҡ, ҡабатланмаҫ тәме Державин ситтекенә булып тораКүп одалары фәлсәфәүи характерҙа була, уларҙа кешенең ерҙәге тәғәйенләнеше һәм урыны, йәшәү һәм үлем проблемалары күтәрелә

Державин бер нисә лирик шиғыр өлгөһөн ижад итә, уларҙа одаларҙың фәлсәфәүи көсөргәнешлеге һүрәтләнеүсе ваҡиғаларға ҡарата эмоциональ мөнәсәбәт менән берләшә. «Снигирь» (1800) шиғырында Державин Александр Суворовтың үлеменә ҡайғыра.


Профессор Андрей Зорин билдәләүенсә, Державинға яңыса ҡарау һәм уны яңынан асыу «көмөш быуатҡа» ҡарай —XIX быуаттың икенсе яртыһы уҡыусылары уның ижадын үткән йылдарҙың күптән иҫкергән риүәйәттәре һымаҡ иҫәпләй[14].

Һынлы сәнғәткә мөнәсәбәте

Державиндың шиғриәтенә һүрәт кеүек үҙенсәлек хас, уны «һөйләүсе һынлы сәнғәт» тип атайҙар[15] 1788 йылда Тамбовта Державиндың 40 гравюранан торған йыйылмаһы була[16], улар араһында 13 бит Анжелика Кауфман нөсхәләре буйынса, 11 бит Бенджамин Вест нөсхәләре буйынса төҙөлгән. Державин йыш ҡына Кауфмандың сентименталь неоклассицизмы йоғонтоһона бирелә, рәссамға «К Анжелике Кауфман» (1795) шиғырын арнай.

Бенджамин Вестың репродукциялы картиналарының барлығы Державиндың тарихҡа ҡыҙыҡһыныуы менән аңлатыла. Георг Өсөнсөнән «ғали йәнәптәренең тарихи рәссамы» тигән рәсми титул алыусы Вест, тарихи жанрҙа махсуслашҡан тәүге рәссамдарҙың береһе була. Державин йыйған 40 гравюраның 12-һе үткәндәрҙең данлыҡлы геройҙарының һәләкәте менән бәйле. Тағы 13 гравюра боронғо тарихтан һәм мифологиянан киҫкен драматик ваҡиғаларҙы күрһәтә. Державинда шулай уҡ рус рәссамы Гаврила Скородумовтың — «Клеопатра» һәм «Артемисия» эштәре лә була.

Иҫтәлеген мәңгеләштереү

Файл:Памятник Державину (Казань).jpg
Петрозаводсктың Губернатор паркында Олонецкий губернаторы Г.Р,.Державин һәйкәле (скульптор Сойни Вальтер проекты) Ҡазандың Лядский баҡсаһына инеү урынында Гаврило Державин һәйкәле Г. р. Державин на Һәйкәл «1000 йыллығына Рәсәй» йыл Бөйөк Новгородта

Библиография

  • Державин Г. Сочинения. Ч.1. М., 1798.
  • Державин Гаврила Романович «Духовные оды» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 1. 1864» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 2. 1865» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 3. 1866» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 4. 1867» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 5. 1869» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 6. 1871» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 7. 1872» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 8. Жизнь Державина. 1880» Библиотека ImWerden
  • Державин Гавриил Романович «Сочинения. Под ред. Я. Грота. Том 9. 1883» Библиотека ImWerden
  • Державин Г. Р. Стихотворения, Л., 1933. (Библиотека поэта. Большая серия)
  • Стихотворения Г. Р. Державина. Ленинград., Советский писатель,1957.(Библиотека поэта. Большая серия)
  • Стихотворения Г. Р. Державина. Ленинград., 1981
  • Стихотворения. Проза. (Г. Р. Державин). Воронеж., 1980
  • Избранная проза. (Г. Р. Державин). Москва., 1984

Иҫкәрмәләр

  1. Record #61647764 // VIAF (билдәһеҙ)[Dublin, Ohio]: OCLC, 2003.
  2. Deutsche Nationalbibliothek Record #118677896 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
  3. Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформа открытых данных — 2011.
  4. 4,0 4,1 Архив изобразительного искусства — 2003.
  5. 5,0 5,1 5,2 ДЕРЖАВИН // Большая российская энциклопедия (урыҫ)М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
  6. Державины // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)
  7. А после смерти последнего служил в штабе генерала П. Д. Мансурова.
  8. Иванян Э. А. Энциклопедия российско-американских отношений. XVIII-XX века.. — Москва: Международные отношения, 2001. — 696 с. — ISBN 5-7133-1045-0.
  9. Малинин Георгий Александрович. Памятные места Саратовской области. Саратов: Саратовское книжное издательство, 1958. — 167 с.
  10. Чехов А. П. Памятник Плениры // Исторический вестник. Историко-литературный журнал. СПб. Типография А. С. Суворина. 1892. Т. 48. С. 754—765.
  11. Сост. В. И. Саитов, по поруч. Вел. Кн. Николая Михайловича,. том I (А-Г) // Петербургский некрополь. — СПб.: тип. М. М. Стасюлевича, 5 лин. В. О., д.28, 19121913. — С. 39.
  12. [Гаврила Романович Державин (1743—1816) «…Не мог сносить неравнодушно неправды…» из книги «Роковая Фемида. Драматические судьбы знаменитых российских юристов»]
  13. Державин / Статья в Литературной энциклопедии, автор — Д. Д. Благой Архивная копия от 3 сентябрь 2014 на Wayback MachineҠалып:Мёртвая ссылка
  14. Между тем история. Гаврила Романович Державин
  15. Данько Е. Я. Г. Р. Державин и изобразительное искусство// XVIII век, Сб. 2. — Л. 1939, с. 166—247.
  16. Родионов А. Н. Гравюры из собрания Г. Р. Державина. Иллюстрированный каталог. СПБ, Всероссийский музей А. С. Пушкина, 2012.

Әҙәбиәт

  • Иванов А. И. Материалы для биографии Г. Р. Державина // Памятная книжка Олонецкой губернии на 1868—1869 год. Петрозаводск, 1869. С. 201—212.
  • А. Западов. Державин. М.: Молодая гвардия, 1958 (ЖЗЛ)
  • О. Михайлов. Державин. М.: Молодая гвардия, 1977 (ЖЗЛ, вып. 567), 336 с., 100 000 экз.
  • М. Гусельникова, М. Калинин. Державин и Заболоцкий. Самара: Самарский университет, 2008. — 298 с., 300 экз., ISBN 978-5-86465-420-0
  • «Никогда не будет подлец» — Статья д.ф.н. Ю. Минералова
  • Эпштейн Е. М. Г. Р. Державин в Карелии. — Петрозаводск: «Карелия», 1987. — 134 с.: ил.
  • История литературы Карелии. Петрозаводск, 2000. Т.3
  • История Карелии с древнейших времён до наших дней. Петрозаводск, 2001
  • Коровин В. Л. Державин Гавриил Романович // Православная энциклопедия. Том XIV. — М.: Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2007. — С. 432–435. — 752 с. — 39 000 экз. — ISBN 978-5-89572-024-0
  • Чехов А. П. Памятник Плениры // Исторический вестник. Историко-литературный журнал. СПб. Типография А. С. Суворина. 1892. Т. 48. С. 754—765.

Һылтанмалар