Апушкина Наталья Борисовна

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
(Наталья Апушкина битенән йүнәлтелде)
Наталья Борисовна Апушкина
Тыуған көнө:

23 июль 1936({{padleft:1936|4|0}}-{{padleft:7|2|0}}-{{padleft:23|2|0}})

Тыуған урыны:

Новочеркасск ҡалаһы

Вафат булған көнө:

27 ноябрь 2005({{padleft:2005|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:27|2|0}}) (69 йәш)

Вафат булған урыны:

Дондағы Ростов ҡалаһы

Гражданлығы:

Совет Социалистик Республикалар Союзы СССР
Рәсәй Федерацияһы Рәсәй Федерацияһы

Эшмәкәрлеге:

шағир

Ижад йылдары:

1970-2005

Йүнәлеше:

шиғриәт

Әҫәрҙәре яҙылған тел:

русса

Апушкина Наталья Борисовна (23 июль 1936 йыл27 ноябрь 2005 йыл) — шағир. Рәсәй Яҙыусылар союзы ағзаһы (1999).

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Наталья Борисовна Апушкина Новочеркасскийҙа 1936 йылдың 23 июлендә тыуған. Ростов өлкәһенең Шахты ҡалаһындағы А. С. Пушкин исемендәге 2-се мәктәптә уҡый. Бала саҡтан шиғырҙар яҙһа ла, төҙөүсе-проектлаусы һөнәрен һайлай.

1955 йылдан Дондағы Ростов ҡалаһында йәшәй. Бында уҡ төҙөлөш техникумын тамамлай, унан һуң «Ростовгражданпроект» ойошмаһында эшләй, һуңынан ҡаланың башҡа ойошмаларында инженер-проектлаусы булып хеҙмәт итә (1962—1984). ХХ быуаттың 70-80 йылдарында өлкә яҙыусылар ойошмаһының шиғриәт секцияһында, «Дон» әҙәбиәт берләшмәһендә, «Поиск» шиғри клубында ағза булып тора.

«Вечерний Ростов» гәзитенең әҙәби конкурстарында ҡатнаша. «Төнгө әкиәт» шиғыры менән икенсе урынды ала, уға туғыҙ композитор көй яҙа. Шағирҙың әҫәрҙәре «Дон» журналында, «Истоки» альманахында, «Ростовское время» коллектив йыйынтығында баҫылған. 1991 йылда «Светлые тревоги», һуңынан «Зеркала» китаптары донъя күрә.

ХХ быуаттың 90-сы йылдарында «Созвучие» әҙәби-ижад клубын ойоштора. 1999 йылдан Рәсәй Яҙыусылар союзына ҡабул ителә. Уның шиғырҙарына 20-нән артыҡ композитор йыр яҙған.

2005 йылдың 27 ноябрендә вафат була. Дондағы Ростовтың Төньяҡ зыяратында ерләнгән.

Ижады[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1991 йылда Ростов китап нәшриәтендә «Светлые тревоги» исемле беренсе китабы сыға. Һуңыраҡ «Зеркала», «Горит мое лето», «Пора листопада», «Будет вечер» йыйынтыҡтары баҫыла. Бөтәһе 550 ашыу әҫәр ижад итә.

Наталья Апушкина йәштәр менән күп эшләй, шиғри китаптарҙы мөхәррирләү менән шөғөлләнә.

Китаптары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Светлые тревоги. Ростовское изд-во, 1991;
  • Зеркала. Ростов-на-Дону, «Булат», 1997;
  • Горит мое лето. Ростов-на-Дону, МП «Книга», 1999;
  • Сборник лирики Натальи Апушкиной «Кубок счастья и печали» (в серии «32 полосы» — Таганрог: изд-во «Нюанс», 2010).

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Дон литературный. Писатели России. Шолоховский край. XIX—XXI вв. [Текст] / [авт. проекта, гл. ред. и сост. Г. Губанов]. — Ростов н/Д, 2006. — 511 с.
  • Смысленко, О. Я бабка повивальная у матушки поэзии [Текст] / О. Смысленко // Вечерний Ростов. — 2004. — № 183. — 23 августа.
  • Ягозинский, Я. В салоне ростовской «Леди Гамильтон» по-прежнему горят свечи для друзей [Текст] / В. Ягозинский // Вечерний Ростов. — 2006. — № 12. — 23 января.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]