Савицкий Евгений Яковлевич

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Перейти к навигации Перейти к поиску
Савицкий Евгений Яковлевич
Заты ир-ат
Гражданлығы Flag of Russia.svg Рәсәй империяһы
Flag of the Soviet Union.svg СССР
Хеҙмәт итеүе СССР
Тыуған көнө 11 (24) декабрь 1910
Тыуған урыны Рәсәй империяһы, Новороссийск[1]
Вафат булған көнө 6 апрель 1990({{padleft:1990|4|0}}-{{padleft:4|2|0}}-{{padleft:6|2|0}}) (79 йәш)
Вафат булған урыны СССР, Мәскәү ҡалаһы
Ерләнгән урыны Новодевичье зыяраты[d]
Балалары Савицкая Светлана Евгеньевна
Һөнәр төрө лётчик, яҙыусы, сәйәсмән
Биләгән вазифаһы СССР Юғары Советы депутаты[d]
Уҡыу йорто Рәсәй Федерацияһы Ҡораллы Көстәре Генераль штабы Хәрби академияһы[d]
Сәйәси фирҡә ағзаһы Советтар Союзы Коммунистар партияһы
Ҡатнашыусы КПСС-тың XXII съезы[d]
Хәрби звание лейтенант, өлкән лейтенант[d], Капитан, Майор, подполковник[d], полковник[d], генерал-майор авиации[d], генерал-лейтенант авиации[d], генерал-полковник авиации[d] һәм маршал рода войск[d]
Командалыҡ иткән войска ПВО СССР[d]
Һуғыш/алыш Бөйөк Ватан һуғышы һәм Икенсе бөтә донъя һуғышы
Ғәскәр төрө военно-воздушные силы[d] һәм войска ПВО СССР[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре

Савицкий Евгений Яковлевич (11 (24) декабрь 1910 йыл — 6 апрель 1990 йыл) — совет хәрби осоусыһы һәм хәрби эшмәкәре. Бөйөк Ватан һуғышының ас-истребителе. Ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы (1944, 1945). Авиация маршалы (1961)[2]. Ленин премияһы лауреаты (1978). СССР-ҙың атҡаҙанған хәрби осоусыһы (1965). КПСС Үҙәк Комитетына ағзалыҡҡа кандидат (1961—1966). СССР Юғары Советының 6-сы саҡырылыш депутаты.

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Евгений Яковлевич Савицкий Ҡара диңгеҙ губернаһы Новороссийск ҡалаһында (хәҙерге Краснодар крайы) 1910 йылдың 11 (24) декабрендә тыуа. Атаһы тимер юлда стрелочник булып эшләй. Ете йәшендә атайһыҙ ҡала. Бер ни тиклем ваҡытта ҡарауһыҙ йөрөй, һуңынан балалар йортонда тәрбиәләнә. ФЗУ мәктәбен тамамлай һәм бер нисә йыл «Пролетарий» цемент заводында дизелсы һәм шофер булып эшләй. Комсомол булараҡ, урындағы ОГПУ-ла ярҙам итеү отрядында тора.

Урыҫ. 1931 йылдан КПСС ағзаһы.

Ҡатыны — Лидия Павловна Савицкая (Лазаренкова, 1924—1986), һуғыш йылдарында 3-сө истребитель авиация корпусының штабында авиация диспетчеры була. Ҡыҙы — Светлана Савицкая (1948), летчик-космонавт, ике тапҡыр йыһанға осош яһай һәм шулай уҡ ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. ↑ Савицкий Евгений Яковлевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. ↑ Савицкий Евгений Яковлевич // Авиационная энциклопедия в лицах / Отв. А. Н. Ефимов — Москва: Барс, 2007. — Б. 527. — 712 б. — ISBN 978-5-85914-075-6.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 б. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
  • Ҡалып:Книга:Комдивы т2
  • Бодрихин Н. Г. Великие советские асы. — М.: Центрполиграф; СПб.: Русская тройка-СПб, 2011. — 283 с. — ISBN 978-5-227-02656-9.
  • Бодрихин Н. Г. Величайшие воздушные асы XX века. — Москва: Яуза, 2011. — 509 с. — (Война и мы. Военное дело глазами гражданина) — ISBN 978-5-699-50391-9.
  • Сомов Г. А. Маршал авиации : О дважды Герое Советского Союза Е. Я. Савицком. — М.: Политиздат, 1990. — 222 с. — ISBN 5-250-00841-0.
  • Тищенко А. Т. «Дракон» идет на цель. — Краснодар: Книжное издательство, 1969. — 240 с.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Савицкий_Евгений_Яковлевич&oldid=964242 ҡабул ителгән