Эзбиз (материал)
| Эзбиз | |
 | |
 Эзбиз Викимилектә |
Эзбиз (грек. ἄσβεστος «һүнмәҫ»[1]) — иретмә хәленә еткермәй карбонатлы тау тоҡомдарын (эзбизташтар, аҡбур) яндырыу юлы менән алынған материал.
Составы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
Химик составы буйынса башлыса СаО ингән, тулыһынса тиерлек ирекле кальций һәм магний оксидтарынан тора[2].
Ҡулланылышы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
Төҙөлөштә, шулай уҡ төрлө химик матдәләр алыу өсөн ҡулланыла, уларҙың ҡайһы берҙәре шулай уҡ «эзбиз» тип атала.
Эзбизташтың ниндәй тоҡомдан эшләнгәнлегенә ҡарап, ул кальций, магнезий йәки доломит булыуы мөмкин. Шулай уҡ бындай материалды уртаса, тиҙ йәки яй һүндерелгән эзбизташҡа бүлеү ҡабул ителгән[3].
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- ↑ Этимологический словарь русского языка = Russisches etymologisches Wörterbuch : в 4 т. / авт.-сост. М. Фасмер ; пер. с нем. и доп. чл.‑кор. АН СССР О. Н. Трубачёва, под ред. и с предисл. проф. Б. А. Ларина [т. I]. — Изд. 2-е, стер. — М. : Прогресс, 1986—1987.
- ↑ Крупский А. К., Менделеев Д. И. Известь, в технике // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)
- ↑ Под ред. И. Л. Кнунянца. Известь // Химическая энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия. — 1988.
Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
|
Был төҙөлөш тураһында тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып проектҡа ярҙам итә алаһығыҙ. |
| Конструкциялар | |
|---|---|
| Ҡыйыҡ | |
| Биҙәү | |
| Тултырғыстар | |
| Вяжущие | |
