Әбүл-Хәсән әл-Әшғари

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Әбүл-Хәсән әл-Әшғари
ғәр. أبو الحسن الأشعري
Зат ир-ат[1][2]
Рәсем
Гражданлыҡ  Ғәббәсиҙәр хәлифәлеге
Тыуған көнө 873[3][2][4][…]
Тыуған урыны Бәсра, Ираҡ, Ғәббәсиҙәр хәлифәлеге[3][5]
Вафат булған көнө 935[2][4]
Вафат булған урыны Бағдад, Ираҡ, Ғәббәсиҙәр хәлифәлеге[3][5]
Һөнәр төрө дин белгесе, Мөтәкәллимдәр, фәлсәфәсе, Мөфәссир, Фаҡиһ
Эшмәкәрлек төрө ислам дин ғилеме һәм Кәләм
Уҡыусылар Абу аль-Хасан аль-Бахили[d], Ибн Муджахид ат-Таи[d] һәм Абдуллах ибн Джафар аль-Исбахани[d]
Кемдә уҡыған Абу Али аль-Джуббаи[d][6], Абу Исхак аль-Марвази[d][6] һәм Ибн Сурайдж[d][7]
Авторлыҡ хоҡуҡтары статусы авторлыҡ хоҡуҡтарының ғәмәлдә булыу ваҡыты үткән[d]
Мәзһәб Шәфиғи мәҙһәб
 Әбүл-Хәсән әл-Әшғари Викимилектә

Әбүл-Хәсән Ғәли ибн Исмәғил әл-Әшғари (ғәр. ابو الحسن علي بن إسماعيل الأشعري‎;рус. Абу-ль-Хасан аль-Ашари; 873, Бәсра936, Бағдад) - атаҡлы мосолман мәғрифәтсеһе[8], дин белгесе, уның исеме менән аталған әшғари кәләм мәктәптәренең береһенә нигеҙ һалыусы[9][10][11].

Тәғлимәте[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Әл-Әшғариҙең Ҡөрьәндең барлыҡҡа килтерелмәгәнлеге (мәңгелеклектән алда) тураһындағы тәғлимәте уның эйәрсендәре әшғари-теологтар тарафынан үҫтерелә. Ул шулай уҡ Аллаһ тәғәләлә ысын һәм мәңгелек сифаттар булыуын; Аллаһтың урыны һәм образы юҡ, Ул кешеләрҙең бөтә ғәмәлдәрен барлыҡҡа килтереүсе булып тора тип өйрәткән[12].

Хеҙмәттәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Әбүл-Хәсән әл-Әшғари ғаҡидә, кәләмдең төрлө аспекттары, Ҡөрьәнде шәрехләү һәм ислам хоҡуғы проблемалары буйынса байтаҡ китаптар авторы була. Әл-Әшғәриҙең тәүге эштәре мөғтәзили позицияһынан яҙылған[8].

Урыҫ телендәге баҫмалары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Record #34501268 // VIAF (билдәһеҙ)[Dublin, Ohio]: OCLC, 2003.
  2. 2,0 2,1 2,2 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформа открытых данных — 2011.
  3. 3,0 3,1 3,2 Новая философская энциклопедия (урыҫ) — 2010.
  4. 4,0 4,1 Library of Congress Authorities (ингл.)Library of Congress.
  5. 5,0 5,1 Badawi A. R. Histoire de la philosophie en Islam (фр.) // Études de Philosophie MédiévaleParis: Librairie philosophique J. Vrin, 1972. — Vol. 60. — P. 263. — 886 с. — ISSN 0249-7921
  6. 6,0 6,1 Badawi A. R. Histoire de la philosophie en Islam (фр.) // Études de Philosophie MédiévaleParis: Librairie philosophique J. Vrin, 1972. — Vol. 60. — P. 264. — 886 с. — ISSN 0249-7921
  7. Bleuchot H. https://books.openedition.org/puam/988?lang=fr (фр.)
  8. 8,0 8,1 Али-заде, 2007
  9. Madelung, Wilferd & Daftary, Farhad, eds. (2015), "al-Ashʿarī", Encyclopaedia Islamica, Leiden and Boston: Brill Publishers, ISSN 1875-9823, DOI 10.1163/1875-9831_isla_COM_0300 
  10. Part I: Islamic Theologies during the Formative and the Early Middle period – Between Cordoba and Nīsābūr: The Emergence and Consolidation of Ashʿarism (Fourth–Fifth/Tenth–Eleventh Century) // The Oxford Handbook of Islamic Theology. — Oxford and New York: Oxford University Press, 2016. — P. 225–241. — ISBN 9780199696703.
  11. Early Mamlūk Ashʿarism against Ibn Taymiyya on the Nonliteral Reinterpretation (taʾwīl) of God’s Attributes // Philosophical Theology in Islam: Later Ashʿarism East and West. — Leiden and Boston: Brill Publishers, 2020. — Vol. 5. — P. 195–230. — ISBN 978-90-04-42661-0.
  12. Ибрагим, Сагадеев, 1991

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]