Исем (һүҙ төркөмө)

Исем(урыҫ имя существительное)- төрлө предмет, күренеш, төшөнсә атамаларын (кеше, әйбер, үҫемлек, хайуан, тәбиғәт күренештәре һ.б. ) белдергән үҙ аллыһүҙ төркөмө. Ул кем, нимә, ни, кемдәр, нимәләр һорауҙарына яуап бирә.Мәҫәлән: Ҡар яуа (нимә яуа? ҡар. Ҡар -исем). Бала йоҡлай (кем йоҡлай? бала. Бала- исем).

Исемдәрҙең һан менән үҙгәреше

Исемдәр һан буйынса берлектә һәм күплектә торалар.

Исемдәрҙең эйәлек заты

Исемдәрһең эйәлек заты теге йәки был предметтың кемгә йәки нимәгә ҡарағанлығын аңлата. Миҫалдар: туғаным, минең туғаным, балаларыбыҙ, һинең олатайың, уның күлдәге, ағайымдың машинаһы, был ҡәләм һеңлемдеке һ.б.

Эйәлек заты ишетелгәнсә яҙыла.

Иҫкәрмә:

1. Тороу-ым, тороу-ың, тороу-ы; көлөү-ебеҙ, көлөү-егеҙ, көлөү-е.
2. Ирек- ирк-ем, ирк-ең, ирк-е.
3. Поезд- поез-ым, поез-ығыҙ, автомобиль- автомобил-ең, автомобил-дәре.

Исемдәрҙең хәбәрлек заты

• Усманова М.Ғ., Абдуллина Ф.Ф. Башҡорт теле. Өфө-2000йыл ISBN 5-295-02619-1
• Толомбаев Х.А., Солтанбаева Х.В. Әсә теле. 6-сы класс өсөн дәреслек. Өфө-2008 йыл ISBN 978-5-295-04288-1