Тимерғазин Ҡадир Рәхим улы: өлгөләр араһындағы айырма

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
Sherbn (фекер алышыу | өлөш)
Sherbn (фекер алышыу | өлөш)
43 юл: 43 юл:
[[1937]]—[[1941]] — «[[Башнефть]]» берекмәһенең Үҙәк фәнни лабораторияһының геология кабинетында начальник.
[[1937]]—[[1941]] — «[[Башнефть]]» берекмәһенең Үҙәк фәнни лабораторияһының геология кабинетында начальник.


[[1941]]—[[1943 ]] — Ҡыҙыл Армия сафында: башта Монголияла [[Забайкальский фронт]] артиллерия взводы командиры , һуңыраҡ ике йыллыҡ Хәрби -юридик академияға Ашхабад ҡалаһына күсерелә.
[[1941]]—[[1943 ]] — Ҡыҙыл Армия сафында: башта [[ Монголия]]ла Забайкальский фронт артиллерия взводы командиры , һуңыраҡ ике йыллыҡ Хәрби -юридик академияға Ашхабад ҡалаһына күсерелә.


[[1943]]—[[1945]] — 1-се Белорус фронтының 397-се уҡсылар дивизияһында һуғыша. [[Белоруссия]], Балтик буйын,[[ Польша]]ны азат итеүҙә, Көнсығыш Германияны алыуҙа, [[Берлин]]ды штурмлауҙа ҡатнаша , Америка армияһы менән Эльбалағы осрашыуҙа ҡатнаша. Орден һәм миҙалдар менән бүләкләнгән.
[[1943]]—[[1945]] — 1-се Белорус фронтының 397-се уҡсылар дивизияһында һуғыша. [[Белоруссия]], Балтик буйын,[[ Польша]]ны азат итеүҙә, Көнсығыш Германияны алыуҙа, [[Берлин]]ды штурмлауҙа ҡатнаша , Америка армияһы менән Эльбалағы осрашыуҙа ҡатнаша. Орден һәм миҙалдар менән бүләкләнгән.

23:48, 8 декабрь 2017 өлгөһө

Ҡадир Рәхим улы Тимерғазин
Тыуған көнө

5 февраль 1913({{padleft:1913|4|0}}-{{padleft:2|2|0}}-{{padleft:5|2|0}})

Тыуған урыны

Аҡсыуаш ауылы, Әмин улусы, Шадринск өйәҙе, Пермь губернаһы[1]

Вафат көнө

4 апрель 1963({{padleft:1963|4|0}}-{{padleft:4|2|0}}-{{padleft:4|2|0}}) (50 йәш)

Вафат урыны

Мәскәү

Ил

Российская империя, СССР

Ғилми даирәһе

Нефть ятҡылығы геологияһы

Эшләгән урыны

Тау-геология институты

Альма-матер

Ҡазан университеты

Ғилми дәрәжәһе

геология-минералогия фәндәре докторы

Ғилми исеме

профессор

Награда һәм премиялары
2-се дәрәжә Ватан һуғышы ордены — 1945 Ҡыҙыл Йондоҙ ордены  — 1944 «Почёт Билдәһе» ордены  — 1948 «Почёт Билдәһе» ордены  — 1959
«Берлинды алған өсөн» миҙалы
«Берлинды алған өсөн» миҙалы
«Варшаваны азат иткән өсөн» миҙалы
«Варшаваны азат иткән өсөн» миҙалы
Медаль «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941—1945 гг.»
«Хеҙмәт батырлығы өсөн» миҙалы
«Хеҙмәт батырлығы өсөн» миҙалы

Кадыр Рахимович Тимергазин (башҡ. Ҡадир Рәхим улы Тимерғазин, 5 февраль 1913, Пермь губернаһы Шадринск өйәҙе Сабактыкүл (Аҡсабаҡ) ауылы (хәҙерге Силәбе өлкәһе Ҡоншаҡ районы4 апрель 1963, Мәскәү) — нефтсе- геолог. башҡорттарҙан тәүге геология-минералогия докторы, БАССР-ҙың йәмәғәт һәм дәүләт эшмәкәре. БАССР-ҙың Юғары Советы рәйесе.

Тормош юлы

Ҡадир Рәхим улы Тимерғәзин ярлы крәҫтиән ғаиләһендә туғыҙынсы бала булып, донъяға килгән. Бала сағында уҡ көтөүсе,батрак булып эшләгән. 14 йәшендә ата-әсәһенән ҡасып китеп, Арғаяштағы интернат- мәктәпкә уҡырға инә.

1930- 1935 - Ҡазан университетының геология факультетында уҡый.

1935-1937 - Университетты тамамлағас, Башнефтекомбинаттың Үҙәк фәнни-тикшеренеү лабораторияһында эксперименталь промысла геологияһы лабораторияһында геолог, петрография кабинетында петрограф булып эшләй.

19371941 — «Башнефть» берекмәһенең Үҙәк фәнни лабораторияһының геология кабинетында начальник.

19411943 — Ҡыҙыл Армия сафында: башта Монголияла Забайкальский фронт артиллерия взводы командиры , һуңыраҡ ике йыллыҡ Хәрби -юридик академияға Ашхабад ҡалаһына күсерелә.

19431945 — 1-се Белорус фронтының 397-се уҡсылар дивизияһында һуғыша. Белоруссия, Балтик буйын,Польшаны азат итеүҙә, Көнсығыш Германияны алыуҙа, Берлинды штурмлауҙа ҡатнаша , Америка армияһы менән Эльбалағы осрашыуҙа ҡатнаша. Орден һәм миҙалдар менән бүләкләнгән.

19451946 — Германияла Совет Армияһы сафында хеҙмәт итә.

19461947 — «Башнефть» Үҙәк фәнни- тикшеренеү интитуты директоры ( уның нигеҙендә Өфө нефть эшкәртеү заводы Үҙәк лабораторияһы ҡатнашлығында Өфө нефть фәнни-тикшеренеү институты ойошторола).

19471950 — Өфө нефть фәнни- тикшеренеү институтының литология һәм геохимия лабораторияһы мөдире .

1949 - «Терригенные отложения девона Бавлинско-Туймазинского нефтеносного района» темаһына кандидатлыҡ диссертацияһын яҡлай.

19501951 — Өфө нефть фәнни- тикшеренеү институтының геология бүлеге начальнигы.

19511953 — СССР Фәндәр академияһының Башҡортостан филиалы Тау геологияһы институты директоры

Һуңыраҡ — Тау геологияһы институтының нефть һәм газ лабораторияһы мөдире (хәҙерге Рәсәй фәндәр академияһының Өфө фәнни үҙәге Геология институты) [2].

1958 — геология-минералогия фәндәре докторы, диссертация темаһы: «Додевонские образования Западной Башкирии и перспективы их нефтегазоносности».

19591963БАССР-ҙың Юғары Советы депутаты һәм рәйесе.

1960 йылдан — профессор.

1963 — РСФСР Юғары Советы депутаты.

1963 йылдың 4 апрелендә фронтта окопта алған нефрит сиренән вафат була .

Файл:Timerazin-plaque.jpeg
Мемориальная доска на доме где жил К. Р. Тимергазин

Китаптар

  • Тимергазин К. Р. Очерки по истории башкирской нефти. Уфа: Башгосиздат, 1956
  • Тимергазин К. Р. Додевонские образования западной Башкирии и перспективы их нефтегазоносности. — Уфа: Горно-геол. ин-т БФАН СССР, 1959. 331 с.
  • Стратиграфическая схема досреднедевонских отложений Волго-Уральской нефтяной провинции: проект унифицированной схемы, под ред. К. Р. Тимергазина, Уфа: Изд. БФАН СССР, 1959, 21 c.
  • Тимергазин К. Р. Башкирская нефть, история и перспективы её развития. — Уфа: Башкнигоиздат, 1959, 111 с.
  • Древние отложения Западной Башкирии, отв. редактор К. Р. Тимергазин, Мск.: Изд. АН СССР, 1960, 119 с.
  • Тимергазин К. Р. Избранные труды. Книга 1: «Терригенные отложения девона Бавлинско-Туймазинского нефтеносного района». — Өфө: Ғилем, 2000. 184 c. ISBN 5-7501-0188-6
  • Тимергазин К. Р. Избранные труды. Книга 2. «Додевонские образования Западной Башкирии и перспективы их нефтегазоносности». — Өфө: Ғилем, 2006

Наградалары

  • II дәрәжә Ватан һуғышы ордены (1945)
  • Ҡыҙыл Йондоҙ ордены (29.12.1944)[3]
  • Ике «Почёт Билдәһе» ордены (1948; 1959)

Иҫкәрмәләр

Һылтанмалар

Камалетдинов М. А. Тимерғазин Ҡадир Рәхим улы // Башкирская энциклопедия. — Уфа: ГАУН РБ «Башкирская энциклопедия», 2015—2024. — ISBN 978-5-88185-306-8.