Килен
Уҡыу көйләүҙәре
Килен — улыңдың йәки энеңдең (үҙеңдән йәшерәк туғаныңдың, ҡустыңдың, мырҙаңдың) ҡатыны. Һүҙ төҙөлөшө буйынса тикшерһәң, тамыры "кил" (ғаиләгә, ырыуға "ситтән килеп ингән" кешегә ҡарата мәғәнәлә).
Мәҡәлдәр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Бер килен алһаң, билеңде бер ерҙән, ике килен алһаң, ике ерҙән,өс килен алһаң, өс ерҙән быуырһың.
Бер килен — йот, бер килен — ҡот.
Оло килен ҡатаһы кесе киленгә ярамай.
Ҡарағыҙ
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Һылтанмалар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Толковый словарь современного башкирского литературного языка. (под. ред З. Г. Ураксина, 2005)
Был тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып Википедия проектына ярҙам итә алаһығыҙ.