Прохоров Пётр Николаевич

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Прохоров Пётр Николаевич
рус. Пётр Николаевич
Рәсем
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  Рәсәй империяһы
Тыуған ваҡыттағы исеме рус. Пётр Николаевич
Тыуған көнө 12 ғинуар 1852({{padleft:1852|4|0}}-{{padleft:1|2|0}}-{{padleft:12|2|0}})
Тыуған урыны Насонки[d], Нерехтский район[d], Рәсәй
Вафат булған көнө 25 август 1920({{padleft:1920|4|0}}-{{padleft:8|2|0}}-{{padleft:25|2|0}}) (68 йәш)
Вафат булған урыны Кингисепп, Петербург губернаһы[d], Совет Рәсәйе
Туған тел урыҫ теле
Һөнәр төрө табип
Эшмәкәрлек төрө медицина
Уҡыу йорто М. В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университеты
Ғилми дәрәжә медицина фәндәре докторы[d]
Гражданский чин надворный советник[d]
 Прохоров Пётр Николаевич Викимилектә

Прохоров Петр Николаевич (12 ғинуар 1852 йыл — 25 август 1920 йыл) — земство докторы, ғалим, мәғрифәтсе, һарай кәңәшсеһе, дезинфекциялаусы пар камераһы уйлап табыусы (Прохоров камераһы), лепролог. Уның хөрмәтенә Кингисепп (Ямбург) район-ара дауаханаһы атала. «Медицинаның биологик нигеҙҙәре» капиталь хеҙмәт авторы. «С. Петербург губернаһында махау ауырыуына ҡаршы көрәш йәмғиәтен» ойоштороусыларҙың береһе.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Прохоров Петр Николаевич 1852 йылдың 12 ғинуарында Кострома губернаһының Насонка[1] усадьбаһында, Нерехта[2] ҡалаһынан алыҫ түгел ерҙә тыуа. Кострома гимназияһын тамамлай. 1870—1875 йылдарҙа Мәскәү университетының медицина факультетын тамамлай.

1875—1881 йылдарҙа Сахалинда (Корсаков хәрби посы) 4-се Көнсығыш -Себер линия батальонында хәрби врач булып хеҙмәт итә. 1876 йылда ҡыҙҙары Наталья тыуа (1876—1942).

1881 йылдың икенсе яртыһында Хәрби-Медицина Академияһы клиникаларының береһендә эшләй, ғилми эшмәкәрлек алып бара. 1883 йылдың мартында медицина докторы дәрәжәһенә диссертация яҡлай. 1883 йылдың майында[3]) Ямбургка килә һәм земство табибы вазифаһын биләй.

1907 йылға Ямбург өйәҙендә Петр Николаевич тырышлығы менән 5 земство дауаханаһы, 7 фельдшер пункты, «Крутые Ручьи» лепрозорийы төҙөлә (1894)[4].

«Мәғариф» йәмғиәте рәйесе вазифаһында 1907 йылдың 1 октябрендә Коммерция училищеһы — Ямбургта беренсе урта уҡыу йорто асыу инициаторы була. Н. Прохоров исемендә ике стипендия булдырыла[5].

Петр Николаевич Һарай кәңәшсеһе[6], «С. Петербург губернаһында махау ауырыуына ҡаршы көрәш йәмғиәтен» ойоштороусыларҙың береһе була[7].

1914 йылдың авгусында үҙ теләге менән фронтҡа китә, санитар поезы начальнигы була. 1917 йылдың башында Ямбургка ауыр сирле булып ҡайта. 1920 йылдың август һуңында вафат була. 1920 йылдың 27 авгусында ҡала зыяратында ерләнә[8].

Хәтер[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ямбург ҡалаһы башҡарма комитеты ҡарары менән 1920 йылдың 27 авгусында ул эшләгән дауаханаға Петр Николаевич Прохоров исеме бирелә. Дауахана 1944 йылдың ғинуарына тиклем эшләй, немец ғәскәрҙәре сигенгән ваҡытта уны яндырып китә. 1980 йылдың ғинуарында яңы корпус төҙөлгәс, Кингисепп хеҙмәтсәндәр депутаттары ҡала советы башҡарма комитеты ҡарары менән уға ҡайтанан Петр Николаевич исеме бирелә һәм ул Ленинград өлкәһенең ГБУЗ «П. Н. Прохоров исемендәге Кингисеппск район-ара дауаханаһы» дәүләт бюджет һаулыҡ һаҡлау учреждениеһы тип атала[9].

Петр Николаевич хөрмәтенә, Ямбург өйәҙенең һаулыҡ һаҡлау системаһына нигеҙ һалыусы булараҡ, иҫтәлекле таҡтаташ ҡуйылған[10].

2012 йылдың 12 ғинуарында, Петр Николаевич Прохоровтың тыуыуына 160 йыл тулыуҙы ҡаланың медицина персоналы уның ҡәберенә килеп иҫкә ала со дня рождения уның ҡәберенә зыярат иҫке ҡалды, ямбург ҡалаһы медицина персоналы еренең патриоты хәтер кисәһе[11].

2017 йылдың 25 феврале — 30 мартында Кингисепп тарихи — тыуған яҡты өйрәнеү музейындаПетр Николаевич Прохоровтың тыуыуына 165 йыл тулыуына арналған «Светя другим, сгораю сам» күргәҙмәһе үтә[12].

Туғандары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Языкова Ольга Николаевна (Прохорова) (10.02.1846-1942) — уҡытыусы
  • Руднева Анастасия Сергеевна (1921 йылда вафат була) — ҡатыны.
  • Прохоров Андрей Петрович(1882—1941) — өлкән улы.
  • Прохоров Борис Петрович (1886—1975) — кесе улы
  • Прохоров Борис Борисович (14.10.1936) — ейәне.

Фәнгә өлөшө[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Петр Николаевич дезинфекциялаусы пар камераһын уйлап таба (Прохоров камераһы)[13].

Библиографик[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Прохоров П. Н. О противугигиенических обрядах при праздновании дня Прасковьи-Пятницы в селе Ильяши Ямбургского уезда Петербургской губернии//Здоровье, 1883. № 41.
  • Прохоров П. Н. 2020 йыл 29 ноябрь [https://web.archive.org/web/20201129174742/http://lenoblmus.ru/museum/kingiseppskiy/gallery/1952?v=gallery#ci11238 архивланған. Доклад по аптечному делу], 1886.
  • Прохоров П. Н. Паровая дезинфекционная камера 2020 йыл 29 ноябрь архивланған. — Санкт-Петербург: Типография И. Н. Скороходова, 1893.
  • Прохоров П. Н. Биологические основы медицины/ [Соч.] Д-ра мед. П. Н. Прохорова. Выпуск 1/издание В. И. Базилевского — Санкт-Петербург: Типография И. Н. Скороходова, 1896. — 3 т.
  • Прохоров П. Н. Биологические основы медицины/ [Соч.] Д-ра мед. П. Н. Прохорова. Выпуск 2/издание В. И. Базилевского — Санкт-Петербург: Типография И. Н. Скороходова, 1898. — 3 т.
  • Прохоров П. Н. Биологические основы медицины/ [Соч.] Д-ра мед. П. Н. Прохорова. Выпуск 3/издание В. И. Базилевского — Санкт-Петербург: Типография И. Н. Скороходова, 1899. — 3 т.
  • Прохоров П. Н. О возможности расширить пределы нашего зрения, в связи с оценкой значения для фотографии в частности и для естествознания вообще, цветоделительного способа Буринского / [Соч.] Д-ра П. Н. Прохорова. — Санкт-Петербург : К. Л. Риккер, 1899. — 17 с. : ил.
  • Прохоров П. Н. Система терапевтических единиц skt : (Санаторий — килограмм — время) : Опыт введения в медицину мат. метода / [Соч.] Д-ра мед. П. Н. Прохорова. Вып. 1-. — Санкт-Петербург : Н. А. Богданов, 1906. — 23.
  • Прохоров П. Н. Библейская проказа в Санкт-Петербургской губернии. Меры борьбы с ней, начиная с древних времен // СПб Земский вестник, 1910.
  • Программа лекции доктора медицины Прохорова П. Н. 2020 йыл 29 ноябрь архивланған. — Санкт-Петербург, 14.03.1910

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. ↑ Карты РККА. www.etomesto.ru. Дата обращения: 3 февраль 2020.
  2. ↑ Прохоров Б. Б., Тринев В. П. Земский врач Петр Николаевич Прохоров// Московский журнал. − 2001. — № 6. — С.22-27
  3. ↑ Ямбургские чтения. — Ленинградский гос. университет им. А.С. Пушкина, Кингисеппский филиал, 2006. — 200 с.
  4. ↑ Потравнов А., Хмельник Т. Лепрозорий Крутые Ручьи // regionavtica.ru.
  5. ↑ Демина В. В. К 150-летию Ямбургского земства. Продолжение//МКУК «Кингисеппская ЦГБ», Кингисепп, 2017
  6. ↑ «Врач, ученый и земский деятель» к 165-летию со дня рождения П. Н. Прохорова//МКУК «Кингисеппская ЦГБ», Кингисепп, 2017
  7. ↑ Сборник сведений о Северном Кавказе. — Directmedia, 2013-03-14. — 355 с. — ISBN 978-5-4460-8219-3.
  8. ↑ Алексеев А.Н. В человеческом измерении. — Прогресс, 1989. — 498 с.
  9. ↑ Имена в истории Пустомержской земли.
  10. ↑ Как урвать талон к врачу кингисеппской поликлиники? Мнение одного пациента//кингисепп-сегодня.рф, 26.01.2015
  11. ↑ Новости 2020 йыл 18 февраль архивланған.//Сайт МО «Кингисеппский муниципальный район», 19.01.2012
  12. ↑ Выставка «Светя другим, сгораю сам» 2020 йыл 29 ноябрь архивланған.//Музеи Ленинградской области, 2017
  13. ↑ Мазинг Ю.А. Семья «Русских» Ольденбургских // Пространство и время. — 2011. — № 2. — С. 222.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

«https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Прохоров_Пётр_Николаевич&oldid=1242778» битенән алынған