Соловейкин Егор Зиновьевич

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Соловейкин Егор Зиновьевич
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  Рәсәй империяһы
 Совет Рәсәйе
 СССР
Тыуған көнө 1909
Тыуған урыны Благовещен
Һөнәр төрө Ездовой
Хәрби звание ҡыҙылармеец[d] һәм рядовой
Һуғыш/алыш Бөйөк Ватан һуғышы
Ғәскәр төрө кавалерия[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
«Батырлыҡ өсөн» миҙалы (СССР) III дәрәжә Дан ордены

Соловейкин Егор Зиновьевич (1909 йыл — ?) — легендар 112-се Башҡорт кавалерия дивизияһы яугиры, гвардия ҡыҙылармеецы, рядовойы. III дәрәжә Дан ордены кавалеры (1945).

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Соловейкин Егор Зиновьевич сығышы менән хәҙерге Башҡортостандың Благовещен ҡалаһынан. 1943 йылда Благовещен районы хәрби комиссариаты тарафынан Ҡыҙыл Армия сафына алына. Һауа һөжүменә ҡаршы 20-се айырым гвардия дивизионының 1-се эскадронында ездовой булып хеҙмәт итә[1].

Батырлығы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Пулемет бричкаһының ездовойы булараҡ 1945 йылдың 16 февралендә Браллентин ауылы өсөн һуғышта дошман пехотаһы атакаһын кире ҡағыу ваҡытында ҡыҙылармеец Соловейкин Егор Зиновьевич бричка менән аттарҙы ташлап китмәй, шәхси ҡоралы менән атаканы кире ҡағыуҙа әүҙем ҡатнаша, һөҙөмтәлә алты немец һалдатын һәм офицерын юҡ итә. Был ҡыйыулығы өсөн ул «Батырлыҡ өсөн» миҙалына лайыҡ була[2].

1945 йылдың 28 февралендә яуҙа күрһәткән батырлығы һәм ҡаһарманлығы өсөн Соловейкин Егор Зиновьевич III дәрәжә Дан ордены менән наградлана[3].

Соловейкин Егор Зиновьевич 1945 йылдың 29 сентябрендә демобилизациялана.

Маҡтаулы исемдәре һәм бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

«Батырлыҡ өсөн» миҙалы (СССР) (1945)

III дәрәжә Дан ордены (1945)

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Сығанаҡтар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]