Веста ҡорамы

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Веста ҡорамы
Рәсем
Дәүләт  Италия[1]
Административ-территориаль берәмек Рим[1]
Урын Римский форум[d]
Иң тәүге яҙма ваҡыты Б. э. т. VII быуат
Карта
 Веста ҡорамы Викимилектә

Веста ҡорамы (лат. Vestae Aedes) — йорт усағының рим алиһәһе Вестаға арналған боронғо ҡорам харабалары. Римдә Цезарь ҡорамынан алыҫ түгел рим форумында Изге юлдың көньяҡ өлөшөндә урынлашҡан.

Ҡорам весталкалар йорто менән бергә берҙәм комплекс тәшкил итә (лат. Atrium Vestae) ул Бөйөк понтификтың резиденцияһы, Регия менән тоташҡан.

Ҡорамда даими Изге ут булдырылған. Башта уны батша ҡыҙҙары һаҡлаған, аҙаҡ уларҙы жрица-весталкалар алмаштырған. Улар алтаулап утты даими һаҡларға һәм Вестаға арнап йолалар үткәрергә тейеш булған.

Ҡорам егерме коринф колонналары менән уратып алынған түңәрәк ҡоролманан ғибәрәт булған[2]. Сиркәү эсендә һәр ваҡыт ут янып торған, төтөнө ҡыйыҡтағы махсус тишектән сыҡҡан.

Ҡорам эсендә йәшерен урын (Vestae penus) булған, унда, легенда буйынса, Энейҙың Троянан алып ҡайтҡан империя символдары, шул иҫәптән Палладиум, Минерваның боронғо һүрәте һаҡланған. Фараздар буйынса[3],йәшерен урын 2,40×2,40 м тәрәнлектә урынлашҡан, уға тик сиркәүҙең үҙенән эләгергә мөмкин булған.

Нерон денарийында янғындан һуң тергеҙелгән Веста ҡорамы

Ҡорамда йыш ҡына янғындар булып торған. Беҙҙең эраның 64 йылында бөйөк янғын ваҡытында бина яна. Тергеҙелгәндән һуң уны тәңкәләр серияһында төшөрәләр[4]. Беҙҙең эраның 191 йылғы янғынынан һуң Септимий Северҙың ҡатыны Юлия Домна етәкселегендә реконструкция уҙғарыла.

394 йылда император Феодосий бойороғо буйынса ҡорам ябыла һәм бөлгөнлөккә төшә.

Символикаһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Регия менән йәнәш торған Веста ҡорамы төп йорт усағын — батша йорто усағын, «дәүләт усағын».символлаштырған

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Дом весталок
  • Храм Весты (Тиволи)

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. 1,0 1,1 archINFORM (нем.) — 1994.
  2. Б. Б. топографик һүҙлектә боронғо рим Платнер
  3. Рим Коарелли. Ф. Археологик белешмә
  4. RIC I, 1984, p. 146