Воронин дачаһы
| Воронин дачаһы | |
| Нигеҙләү датаһы | 1910 |
|---|---|
| Дәүләт |
 Рәсәй |
| Административ-территориаль берәмек | Молодёжное[d] |
| Урын | Молодёжное[d] |
| Ғәмәлдән сыҡҡан дата | билдәһеҙ |
| Входит в состав списка памятников культурного наследия | list of cultural heritage monuments in Kurortny District[d] |
| Мираҫ статусы | Төбәк әһәмиәтендәге Рәсәй мәҙәни мираҫ объекты[d][1] |
| Указания, как добраться | Приморское шоссе, 648 |
| Современное состояние | разрушенный[d] |
| Ҡулланыу статусы | закрыто навсегда[d] |
 | |
 Воронин дачаһы Викимилектә | |
Воронин дачаһы — төбәк архитектура ҡомартҡыһы, Йәштәр ҡасабаһында Диңгеҙ буйы шоссеһы адресы буйынса урынлашҡан, 648-се йорт.
Тарихы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
Ағас йорт архитектор петр Петрович Бук проекты буйынса төҙөлгән. Дачаның хужаһы әлеге ваҡытҡа тиклем ғалим, ботаник Воронин Михаил Степанович (1838—1903) тип һаналған. Әммә билдәле академиктың тулы аҙашы сауҙагәрҙәр улы Воронин Михаил Степанович булған. 1912 йылда ул Антти Ранканан юл эргәһендә магазин төҙөү өсөн ҙур булмаған участка һатып алған (участканың кадастр номеры 1-31). Бынан тыш, дача 1910 йылда, ғалим вафат булғандан һуң 7 йыл үткәс, төҙөлгән.[2]
Йорт баҡсаһы менән ҡултыҡтың яры буйында урынлашҡан. Йорттоң декоратив биҙәү элементтары ағас архитектураның сәнғәт әҫәре булып тора. Фасадтарҙың дүрт яғынан йорт төрлө формаға эйә булған.
Ворониндың күршеләре яҙыусы Леонид Андреев, ирле-ҡатынлы Картавцевтар — Евгений Картавцев, Мария Крестовская булған. Воронин дачаһы Леонид Андреевтың «Ул» хикәйәһендә һүрәтләнә[3], сөнки уға ошо йортта студент сағында йәшәргә тура килә.
1958 йылда дача «Ҡара йылға» шифаханаһы биләмәһенә инә. Бинала административ хеҙмәттәр урынлашҡан.
Йорт 1991 йылда яна (Н.В. Григорьева буйынса 1993 йылда)[4]. Шулай булыуға ҡарамаҫтан, 2017 йылда ул Рәсәй Федерацияһы халыҡтарының мәҙәни мираҫ объекттарының Берҙәм дәүләт реестрына (тарих һәм мәҙәниәт ҡомартҡылары) төбәк әһәмиәтендәге архитектура ҡомартҡыһы сифатында индерелә.
Фотоһүрәттәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- М.С.Воронин дачаһы
-
М. С. Воронин дачаһы. 1910 й.
-
Ҡунаҡ бүлмәһе
-
Баҫҡыс
-
Йорт күренеше
Һәйкәл статусын билдәләүсе хоҡуҡи база[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- Закон Санкт-Петербурга № 141-47 от 02.07.1997
- Указ Президента РФ № 452 от 05.05.1997
- Решение Исполкома Ленгорсовета № 963 от 05.12.1988
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- ↑ Закон Санкт-Петербурга № 141-47 от 02.07.1997 (21.07.1997)
- ↑ Дача Рейнбот А. А. («Дача Воронин М. С.»)
- ↑ «Ул» Андреев. 2009 йыл 27 сентябрь архивланған.
- ↑ Михайлов О республиканың ҡаҙанышы. Гәзит 1989 йылда Ленинград өсөн шифаханаһы, с. 2.
Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- Кириков Б. М. (Отв. ред). Памятники истории и культуры Санкт-Петербурга, состоящие под государственной охраной. Справочник. — СПб.: НУК «Серебряный век», 2005. — С. 308. — 947 с. — ISBN 5-902238-27-7.
- Н. Григорьев В. Финляндия сәйәхәт Урыҫ. СПб., 2002 г.
Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- Энциклопедия Санкт-Петербурга 2019 йыл 3 май архивланған.
- Фотография дома 2018 йыл 28 октябрь архивланған.
- Воронин М. С. (1838—1903), обществ. деятель, предприниматель 2019 йыл 4 февраль архивланған.