Эстәлеккә күсергә

Лакиерҙарҙың икенсе йорто (Таганрог)

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Иҫтәлекле урын
Лакиерҙарҙың икенсе йорто (Таганрог)
Ил Рәсәй
Ҡала Таганрог, Грек урамы, 44
Архитектура стиле безордерный классицизм
Нигеҙләнгән XIX быуат башы
Статус памятник архитектуры
Тышҡы рәсемдәр
Второй дом Лакиеров в Таганроге

Лакиерҙарҙың икенсе йорто — тарих һәм архитектура ҡомартҡыһы, ул Грек урамы, 44 адресы буйынса урынлашҡан.

XIX быуат башында һәм уртаһында ике кирбес йорт — № 42, № 44, Иван Андреевич Варваци[1] милегендә була, һуңынан уның вариҫтарыныҡы була. 1906-1910 йылдарҙа 44-се номерлы йорт Александра Попудова һәм Елена Лакиер милкендә була.

Был йортҡа бер нисә таганрог ғаиләһе тормошо[2] бәйле.

1836 йылда Варваци титулярный советник ҡыҙы София Дмитриевна Алфераки менән никахлаша. Уларҙың ғаиләһендә Александра һәм Елена исемле ҡыҙҙары була. Александра батша һарайындағы грек короле Попудовҡа кейәүгә сыға, ә Елена — «Русская геральдика» авторы Александр Борисович Лакиергә кейәүгә сыға. Был китап 1854 йылда нәшер ителгән була. Автор Демидов премияһына[3] лайыҡ була.

Александр Лакиер 1870 йылда вафат була, ә уның ҡатыны Елена — 1915 йылда. Александр һәм Елена Лакиер ғаиләһендә биш балалары була: улдары Марк, Иван, ҡыҙҙары София, Александра һәм Елена (икенсе версия буйынса — Мария).

1892 йылда был йортта И. Ю. Фивичтың тегеү оҫтаханаһы урынлашҡан. Совет власы йылдарында бында «Тополек» балалар баҡсаһы була. Хәҙерге ваҡытта бинаны прокуратура биләй.

Грек урамындағы 44-се йорт, 42-се һанлы Лакиерҙар йортонан ябайыраҡ биҙәлгән. Был бинаның архитектура композицияһы симметрияға нигеҙләнгән, уның классик стилен кәрниз өҫтөндәге кәкре һыҙыҡлы деталдәре боҙа. Йорттоң беренсе ҡаты тәпәш, дүрт яҡлы ҡыйыҡлы, ҡат ара кәрниз, фасад буйынса һигеҙ тәҙрәһе бар. Тура мөйөшлө тәҙрә уйымдары тирәсһеҙ.

1992 йылдың 18 ноябрендәге 301-се һанлы ҡарарға ярашлы бина төбәк әһәмиәтендәге мәҙәни мираҫ объекты исемлегенә индерелгән.

  1. Энциклопедия Таганрога
  2. Гаврюшкин О. П. Г12 «По старой Греческой…» (Хроника обывательской жизни) — Т.: ООО «Издательство „Лукоморье“», 2012. — 514 с.
  3. Дома Лакиеров 2017 йыл 17 март архивланған.