Тритон (мифология)

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Тритон
бор. грек. Τρίτων
Рәсем
Зат ир-ат
Атаһы Посейдон[d][1][2]
Әсәһе Салация[d][3] һәм Амфитрита[d][1][2]
Бер туғандары Бентесикима[d] һәм Рода[d]
Сожитель Геката һәм Tritonis[d]
Балалары Паллада[d], Тритея[d], Кратеида[d] һәм Каллиста[d]
Алла ... ҡарай Боронғо грек мифологияһы
 Тритон Викимилектә

Тритон (бор. грек. Τρίτων) — боронғо грек тәңреһе[4], тәрәнлек хәбәрсеһе, Посейдон һәм Амфитританың улы[5][6] (римляндарҙа ул Нептун менән Салацияның улы[7]).Тритондарҙың атаһы.

Туфан ваҡытында Посейдондың бойороғо буйынса ул борғо ҡысҡыра, һәм тулҡындар сигенә[8]. Ҡабырсаҡ таба, уны соҡоп тишек уя һәм гиганттар менән һуғыш ваҡытында ҡысҡырта, тегеләре ҡаса[9].

Тритония күле тәңреһе[10], хәҙерге ваҡытта Ливияла[11], үҙенең ҡиәфәтендә кеше, ат һәм балыҡ һыҙаттарын берләштерә. Уны кеше фигураһы менән һүрәтләгәндәр, аяҡ урынында дельфин ҡойроҡтары[12]; Дагон һүрәтләнешенә яҡын[13].

Аргонавтарға нисек карапты һай урындан төшөрөргә һәм үҙ күленән асыҡ диңгеҙгә сығырға икәнен күрһәтә; уларға ер киҫәге бүләк итә, һуңынан был ерҙән Каллист утрауы (Фера) барлыҡҡа килә[11]. Яуап итеп Ясондан өсаяҡ ала, унда ултырып пәйғәмбәрлек итә. Йәки Тритон Ливия батшаһы, уға аргонавтар килгәндәр, Евгесперия халҡының яҙыуы яҙылған баҡыр өс аяҡты уға бағышлағандар[14].

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. 1,0 1,1 Любкер Ф. Triton (урыҫ) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. РубинскийСПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1414.
  2. 2,0 2,1 Н. О. Тритон (урыҫ) // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIIа. — С. 844—845.
  3. Любкер Ф. Salacia (урыҫ) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. РубинскийСПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1179.
  4. Мифы народов мира. М., 1991—1992. В 2 т. Т. 2. С. 526; Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т. 3. С. 431; Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I, 4, 6.
  5. Обнорский Н. П. Тритон, в мифологии // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)
  6. Гесиод. Теогония 930—933.
  7. Сервий. Комментарий к «Энеиде» Вергилия I, 144.
  8. Овидий. Метаморфозы I, 331—347.
  9. Гигин. Астрономия II, 23, 3.
  10. Аполлоний Родосский. Аргонавтика IV, 1542.
  11. 11,0 11,1 Боги 2008 йыл 16 март архивланған. // Астерия.
  12. Цицерон. О природе богов I, 78; Нонн. Деяния Диониса XXXVI, 92.
  13. Библейская энциклопедия. М., 1891. С. 182—183.
  14. Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV, 56, 6.