Һеркә

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Ҡайһы бер үҫемлектәр һеркәләре: көнбағыштыҡы (Helianthus annuus), үрмәгөлдөкө (ипомея) (Ipomoea purpurea), сидальцея һеркәһе (Sidalcea malviflora), алтынһыу лилиә (Lilium auratum), ҡыуаҡлы энотераныҡы (Oenothera fruticosa) һәм клещевина (Ricinus communis)
]]
Ацетокармин менән буялған алма һеркәһе, микроскоп аша ҡарағанда

Һеркә, һеркәлек —орлоҡло үҫемлектәрҙең (яланғас орлоҡлолар һәм ябыҡ орлоҡлоларҙың) саң кеүек ваҡ ҡына һеркә бөртөктәренең йыйылмаһы ( аталыҡ орлоғо[1][2]). Һеркә бөртөгө гаметофит булараҡ ир енесе вәкиле булып тора. Ул орлоҡ бөрөһөндәге ҡатын-ҡыҙ енесендәге гемотафитты аталандыра.

Шулай уҡ ҡарарға була[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Толковый словарь современного башкирского литературного языка. (под. ред З. Г. Ураксина, 2005)
  2. Пыльца(недоступная ссылка) в БСЭ

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Сладков А. Н. Морфология пыльцы и спор современных растений в СССР в связи с методами ее практического применения. — М.: Издательство Московского университета, 1962. — С. 256.
  • Сладков А. Н. Введение в спорово-пыльцевой анализ. — М.: Наука, 1967.
  • Косенко Я. Миромир пыльцы // Цветоводство. — 2008. — № 4. — С. 16—17.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]