Вальдзассен монастыры
| Вальдзассен монастыры | |
| Нигеҙләү датаһы | 1147 |
|---|---|
 | |
| Монашеский орден | цистерцианцы[d] |
| Ойошма етәксеһенең вазифаһы | Abbot of Waldsassen Abbey[d] |
| Дәүләт | Германия |
| Административ-территориаль берәмек | Вальдзассен |
| Баш компания (ойошма, предприятие) | Volkenroda Abbey[d] |
| Бойһонған ойошма (филиал) | Osek Monastery[d] һәм Sedlec Abbey[d] |
| Архитектура стиле | архитектура барокко[d] |
| Ғәмәлдән сыҡҡан дата | 1543 |
| Входит в состав списка памятников культурного наследия | Q1833721? |
| Мираҫ статусы | Баварияла архитектура ҡомартҡыһы[d][1] |
| Адрес | Basilikaplatz 4 |
| Рәсми сайт | abtei-waldsassen.de |
| Головной монастырь | Volkenroda Abbey[d] |
| Изге ҡурсалаусы | Взятие Пресвятой Девы Марии в небесную славу[d] |
 | |
 Вальдзассен монастыры Викимилектә | |
Вальдзассен монастыры[2] (ҡайһы берҙә Вальдзассенский аббатлығы; нем. Kloster Waldsassen, лат. Abbatia B.M.V. Waldsassi) — ирҙәр элекке цистериан аббатлығы, Баварияның Вальдзассен (Үрге Пфальц) ҡалаһы территорияһында урынлашҡан,Регенсбург епархияһына ҡарай; 1133 йылдар тирәһендә монастырына нигеҙҙе маркграфДипольд III фон Фобург һалған; 1543 йылда монастырь тәүге тапҡыр таратыла һәм өс быуын дауамында лютеран монастыры булып тора; ҡабаттан тергеҙелгәндән һуң 1803 таратыла.
Тасуирлау һәм тарихы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Вальдзассен цистерциан монастыры арналған Дева Мария хөрмәтенә арналған, 1133 йылдар тирәһендә маркграф Дипольд III фон Фобург тарафынан нигеҙләнә — тәүге монахтар бында Фолькенрод монастырынан күсеп килә. Моримон аббатлығы менән бәйле булғалыҡтан, Вальдзассен монастыры 1147 йылда король Конрад III Гогенштауфен тарафынан «император ирекле» монастырына әйләнә. Монастырь үҙ биләмәләрен киңәйтеү буйынса әүҙем эшмәкәрлеген үҫтерә, шунлыҡтан хатта Хеб (Эгер) ҡалаһы етәкселеге менән конфликтҡа ла инә.
Монастырҙың киң ер милке өлөшләтә судья һәм администраторҙар вазифаһын башҡарыусы министериалдарға бирелә. 1142 йылда — Богемия кенәзе Владислав II, Прага епискобы Отто һәм Оломоуц епискобы Здик Йиндржих рөхсәте менән — Вальдзассен монастыры Богемияла Седлец цистерциан монастырын нигеҙләй. Вальдзассен монастыры 1185 йылда рим папаһы III Луцийҙан киң биләмәләрен раҫлаусы грамоталар ала. XV быуат аҙағына тиклем монастырь милкен аббаттар артабан арттырып килә.
Гусит һуғыштарында һәм Ландсхут мираҫы өсөн һуғышы барышында 1503—1505 йылдарҙа 1503—1505 монастырь талауға дусар була. Германияла крәҫтиән һуғышында, 1525 йылдың майында, монастырға буйһонған территорияларҙа ихтилал була: аббат Николаус Зебер ҡасҡандан һуң, баш күтәргән крәҫтиәндәр монастырға һөжүм итә һәм уны талай. 1569 йылда Вальдсассен монастыры лютеранлыҡҡа күсә һәм киләһе өс быуын дауамында шулай булып ҡала. 1617 йылда монастырь биналары бик аҙ ғына ваҡытҡа Пфальц курфюрсты Фридрих V резиденцияһы була.
Монастырь 1647 йылда швед ғәскәрҙәренән талана. Ҡабаттан католиклыҡ тергеҙелгәс, монастырға цистерциан монахтары 1661 йылда Фюрстенфельдтан килә. 1690 йылда Вальдзассен монастыры яңынан Вальдзассен аббатлығы статусына эйә була: мөлкәте һәм килем сығанаҡтары уға кире ҡайтарыла, әммә «император ирекле» статусын юғалта, сөнки ул саҡта хаким булып Бавария курфюрсты тора. 1681 йылда яңы сиркәү төҙөлә башлай, уның проектын Авраам Лойтнер һә ағалы-энеле Динценхофер эшләй; 1704 йылда яңы ғибәҙәтхананы изгеләндереү тантанаһы үтә. 1727 йылда монастырҙа китапхана төҙөү тамамлана.
Шулай уҡ ҡарағыҙ
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Монастырь Зелигенпортен
- Монастырь Кайсхайм
- Монастырь Зоннефельд
Иҫкәрмәләр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- ↑ http://geodaten.bayern.de/denkmal_static_data/externe_denkmalliste/pdf/denkmalliste_merge_377158.pdf
- ↑ Вёрман К. История искусств всех времен и народов. — СПб.: Полигон, 2000. — С. 389. — 627 с. — ISBN 5-89173-061-8.
Әҙәбиәт
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Bauer, Анда Hermann und: Klöster in Bayern. Eine Kunst — in Klöster Kulturgeschichte und der Oberbayern, Niederbayern und der Oberpfalz, 1985 München, 273—278 S.;
- Busl, Franz (Hg.): Waldsassen. 850 der eine Gnade Stätte Jahre, Hof 1983;
- Franz, Heinrich Gerhard: Die Dientzenhofer. Baumeistergeschlecht Franken in Böhmen Ein bayerisches und (12 Bayerischen Band Kultur Geschichte Hefte zur und), 1991 München;
- Hoppe, Bernhard M.: Martin seine Abt Dallmayr und Zeit, in: Tal Einsamkeit In und. Kloster Fürstenfeld Jahre 725. Bayern Zisterzienser alten Die im. II Band: Aufsätze, hg. Angelika Ehrmann von, Pfister Peter, Klaus Wollenberg, 1988 München, 109—124 S.;
- Hubel, Achim: Stiftsbasilika Waldsassen, München 1985;
- Krausen, Edgar: Die in der Klöster Zisterzienser Bayern, 1953 München, 100—103 S.;
- Ritter, Michael: Kloster Das Waldsassen, in: und Frei Schiedermair Werner Hans (Hg.): Barocke Klosterarbeiten, Bd. 25, 2001 Oberschönenfeld, 33-39 S.;
- Schindler, Herbert: Bibliothekssaal zu Waldsassen Der, des Bildhauers Stilp Meisterwerk Karl das, München 1962;
- Schneider, Ambrosius (Hg.): Die Cistercienser. Geschichte — Geist — Kunst, Köln 1986;
- Wollenberg, Klaus: Zisterzienser Die in Altbayern, und Franken Schwaben (7 Geschichte Band Kultur Bayerischen Hefte zur und), 1988 münchen
- Malzer, Christian: Das älteste Klosters Kopialbuch Waldsassen des. Identitätsstiftenden einer zisterzienserorden aus Überlegungen Bedeutung Schriftquelle pragmatischen zur dem, in: Appl, Tobias/Knedlik, Manfred: Klosterlandschaft Oberpfälzer. Die Stifte, Oberen Kollegien und der Pfalz Klöster, 2016 Regensburg (2 und der Oberpfalz Beiträge Kultur Geschichte zur), 87-102 S.
Һылтанмалар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Stephanie Haberer. Waldsassen — Oberpfälzisches Stiftland (нем.). Klöster in Bayern, Haus der Bayerischen Geschichte. Дата обращения: 22 апрель 2019.