Мэн-цзы

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Мэн-цзы

Мэн-цзы (ҡыт. 孟子; б. э. т. 372(-372)б. э. т. 289) — ҡытай философы, конфуций традициялары вәкиле.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Тарихи һәм мәҙәни яҡтан Лу батшалығы (Шаньдун провинцияһы) менән бәйле булған һәм Конфуций сыҡҡан Цзоу биләмәһендә (хәҙерге Шаньдун повинцияһының Цюйфу янындағы Цзоучэн ҡалаһында) тыуған. Мэн-цзы — лу аҡһөйәктәре Мэнсунь нәҫеленән. Ци батшалығында кәңәшсе булып хеҙмәт итә. Был вазифаны шул иҫәптән Янь батшалығына һөжүм иткәндә башҡара, был уның тәхеттән баш тартыу тәжрибәһенә булған ҡарашында сағыла[1]).

Мэн-цзы конфуцианлыҡтың дүрт әхлаҡ нормаһын дөйөмләштерә: «жэнь» 仁 (кешелеклек), «һәм» 義 (ғәҙеллек), «ли» 禮 (ғөрөф-ғәҙәт), «чжан» 智 (тәрән аҡыллылыҡ). Уның фекеренсә, был дүрт норманың иң мөһиме — тәүге икеһе.

Ике уҡыусыһы була — Гуньсунь Чоу һәм Вань Чжан, «Мэнцзы» трактатының икенсе һәм бишенсе бүлектәре уларҙың исемдәре менән аталған.

Мэн-цзы тәғлимәте неоконфуцианлыҡ системаһында, бигерәк тә Ван Янминда киң ҡулланыу ала.

Мэн-цзы тәғлимәте менән хәҙерге ҡыҙыҡһыныуҙың яңы тулҡыны ХХ быуаттың икенсе яртыһында «Усин» 五行 тексының ике версияһын табыу менән бәйле. Был табылдыҡтар Цзысы һәм Мэн-цзыла булған (ҡытай академик традициялары ошо философтарҙы берҙәм йүнәлешкә берләштерә 思孟學派) ҡайһы бер төшөнсәләрҙе яңыса аңлатырға мөмкинлек бирә.[2]

Әҫәрҙәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • «Мэн-цзы» (Избранные места) / Пер. Л. И. Думана // Древнекитайская философия: Собрание текстов в двух томах. Т.1.М.: Мысль,1972 (Сер."Философское наследие").
  • Попов П. С. Китайский философ Мэн-цзы. М., 1998.
  • Мэн-цзы. Предисл. Л. Н. Меньшикова. Пер. с китайского, указ. В. С. Колоколова / Под ред. Л. Н. Меньшикова. СПб.: «Петербургское востоковедение», 1999.-272 с.(«Памятники культуры Востока»).

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Pines, Envisioning Eternal Empire, 2009:73
  2. 曹峰, 思孟學派的建構與解構――評梁濤《郭店竹簡與思孟學派》 [1] 2013 йыл 13 декабрь архивланған.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Тыуған яғы Цзоучэнда Мэн-цзы ғибәҙәтханаһы территорияһында. Цин императорҙары стелалары менән гөбөргәйелдәр теҙмәһе — был боронғо философҡа ихтирам күрһәтеү булып тора
  • Семененко И. И. Теория красноречия в «Мэн-цзы» // Материалы IV Международной конференции «Проблемы литератур Дальнего Востока». Issues of Far Eastern Literatures. 29 июня — 2 июля 2010 г. Т. 1. Издательство С.-Петербургского университета. 2010.
  • Семененко И. И. О периодичности речи в Мэн-цзы см. Семененко И. И. Ритм как число у Мэнцзы // 43 научная конференция «Общество и государство в Китае». Ч. 1. Москва: Институт востоковедения РАН, 2013.
  • Ломанов А. В. О концепции разделения труда в учении Мэн-цзы // Девятнадцатая научная конференция «Общество и государство в Китае» Часть I. М., 1988. С.104-106.
  • Классическое конфуцианство / Переводы, статьи, коммент. А.Мартынова и Зограф. Т.2.СПб.-М., 2000.С. 7-140.
  • Конфуцианское «Четверокнижие» («Сы шу»), М., 2004. С.239-396.
  • Дёмин Р. Н. Мэн-цзы о природе речений и Аполлон как бог-диалектик.// Материалы конференции «Россия — Восток-Запад: компаративные проблемы современной философии». СПб., 2004. с. 66-71.
  • Майоров В. М. Кратко аннотированная библиография переводов «Мэн-цзы» на европейские языки: 1592—2004 //Восток-Запад. Историко-литературный альманах 2003—2004.Под редакцией акад. В. С. Мясникова. М., 2005. С.275-288.
  • Фэн Ю-лань. Краткая история китайской философии. Перевод на русский: Котенков Р. В. Научный редактор: доктор философских наук, профессор Торчинов Е. А. — СПб.: Евразия, — 1998. — 96 с.
  • Yearley, H. Lee, and Mencius Aquinas: of of Theories and Courage Virtue Conceptions (religions of a Ser Toward Comparative Philosophy.), Albany: State University of New York Press. 1990. 280pp ISBN 0-7914-0432-3. ISBN 978-0-7914-0432-4
  • Van Norden, Bryan «Evil Augustine Mencius and on: Comparative Philosophy Case for A Test» // Roads Wisdom to Two? Philosophical and Chinese Traditions Analytic, ed. Bo Mou, Chicago: Open Court. 2001. 360 б.
  • Mencius: Interpretations Contexts and. By K. L. Edited Chan Alan. Honolulu: University Press Hawai’of i, 2002. Pp. vii + 328.
  • Chandler, Marthe. Mencius Meno and: two dramas philosophical. // Philosophy and East Побережье — Volume 53, 3 Number, 2003 July, pp. 367—398.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]