Уйын киноһы
Уйын киноһы (рус. Игровое кино) — кино сәнғәте төрө, нәфис киноның бер төрө .Уйын фильмы — сценарийҙа сағылдырылған һәм режиссёр тарафынан интерпретацияланған сюжетҡа нигеҙләнә. Ул актёр уйыны, оператор һәм башҡа сәнғәт төрҙәре ярҙамында ижад ителә [1].
Уйын киноһы документаль киноны, мультипликацияны һәм фәнни-популяр киноны үҙ эсенә алған уйын булмаған киноға ҡаршы ҡуйыла[1]
Айырым фильмдарҙа документалистика һәм актёр уйындарын (нәфис-документаль кино) ҡатнаштырырға мөмкин. Шулай уҡ актёрҙар уйынын үҙ эсенә алған йәнһүрәттәр төшөрөргә (мәҫәлән, «Новый Гулливер», «Кто подставил кролика Роджера») һәм актёрҙарҙың фәнни-популяр фильмдарҙа ҡатнашыуы мөмкин.
Уйын киноһы жанрҙары[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Уйын фильмының жанрға ҡағылышлы мәсьәләләре, ғөмүмән, жанрҙар теорияһы кеүек үк, бәхәсле булып тора. Нәфис фильмдарҙың күпселеген бер генә жанрға индерергә мөмкин.
Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]
Марат Власов. Виды и жанры киоискусства. . — Москва: Зание, 1976. — 67 с.