Форсселиус Элизабет
| Форсселиус Элизабет | |
| Зат | ҡатын-ҡыҙ[1] |
|---|---|
| Гражданлыҡ |
 Швеция |
| Тыуған көнө | 23 ғинуар 1771[1] |
| Тыуған урыны | Швеция |
| Вафат булған көнө | 15 февраль 1850[1] (79 йәш) |
| Вафат булған урыны | Швеция |
| Хәләл ефете | Johann Christian Friedrich Hæffner[d] |
| Һөнәр төрө | йырсы, актёр, опера йырсыһы |
| Музыка ҡоралы | вокал[d] |
Элизабет Форсселиус (швед. Elisabeth Forsselius, тулы исеме Gertrud Elisabeth Forsselius, тыумыштан Forssell; 1771—1850) — швед опера йырсыһы һәм актрисаһы.
Тышҡы ҡиәфәтенең миниатюр булыуы арҡаһында, йыш ҡына уға малайҙар һәм үҫмер ҡыҙҙар ролен уйнараға тура килә.
Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
1771 йылдың 23 ғинуарында юрист ярҙамсыһы Якоб Форссел (вафаты: 1807) һәм уның ҡатыны Анна Магдалена Шиландер (1778—1848) ғаиләһендә тыуа; 1786 йылдың 12 декабрендәСтенборг театрында «Ике һунарсы һәм һөт һатыусы» операһында Перетта роле менән беренсе тапҡыр сәхнәгә сыҡҡан опера йырсыһы Густава Ребека Форселдең (1772—?) өлкән апаһы була[2] («De och jägarna två mjölkflickan»[3]).
1787 йылдың 7 октябрендә Элизабет Форсселиус Стокгольмда музыкант Иоганн Христиан Фридрих Хеффнерға кейәүгә сыға. 1808 йылда айырылыша һәм 1807 йылда икенсе тапҡыр беренсе иренең уҡыусыһы опера йырсыһы Йохан Якоб Фальгренға кейәүгә сыға.
1783 йылда Элизабет Король швед операһына студент сисфатындауҡырға инә, Шунда уҡ ҙур булмаған тәнәфестәр1810 йылға тиклем үҙенең карьераһын дауам итә. 1785—1787 йылдарҙа Стенборг театрында эшләй, унда ул беренсе тапҡыр сәхнәгә сыға һәм «Klockan» пастораль опереттаһында Маргарета София Лагерквист менән бергә көтөүсе Колин ролен башҡара.
1787 йылда Форсселиусты Адольф Фредрик Шарлотта Нойман һәм Луиза Гёц-Реми менән бергә Ристелл Stora Bullhuset бинаһында урынлашҡан үҙенең театрына саҡыра. Киләһе йылына Ристелл театры драма театры итеп үҙгәртелә. Бер йылдан һуң театр бөлгөнлөккә төшә һәм Ристелл, кредиторҙарҙан ҡотолоу өсөн, илдән ҡаса. Швеция короле Густав III театрҙы Король драма театры итеп үҙгәртә . Театрҙа директорҙар советы ойошторола, ул 1803 йылға тиклем эшләй; Элизабет Форсселиус совет ағзаһы була.
Элизабет Форсселиус һоҡланғыс актриса тип һанала, бигерәк тә комедияларҙа. Луиза Гец-Реми кеүек үк, ул йыш ҡына уның икенсе пландағы ролдәр башҡара, шуға ҡарамаҫтан уның уйынын «иҫ киткес шәп» тип баһалайҙар. Король швед операһында 1810 йыл тамамланғансы эшләп, ул шул йылда уҡ пенсияға сыға.
Уның уңышлы ролдәре: Анна "Siri Brahe och Johan Gyllenstierna"ла (1790 һәм 1788); Лессингтың «Minna von Barnhelm[en]» төп ролдә (1793); Глюктың «Армида»һында Сидониия (1786—1787); Хеффнерҙың «Электре[sv]»һында Исмена (1787—1788); Фаварҙың «Soliman II eller de tre sultaninnorna»һында Делиа (1789—1790); Хеффнерҙың Alcides inträde i världen[sv] Ысынбарлыҡ (1793—1794); Хеффнерҙың "Renaud"ында Армида (1800—1801) һәмФридрих Гальмдың «Гризельда»һында маркиза (1809—1810).
Элизабет Форсселиус 1850 йылдың 15 февралендә вафат була.