Каммерцель йорто
Каммерцель йорто | |
Дәүләт | Франция[1][2] |
---|---|
Административ-территориаль берәмек | Страсбург[1][2] |
Урынлашҡан урамы | place de la Cathédrale[d] |
Хужаһы | Fabrique de Notre Dame[d] |
Архитектура стиле | Яңырыу |
Мираҫ статусы | теркәлгән тарихи һәйкәл[d][1] |
Рәсми сайт | maison-kammerzell.com |
Каммерцель йорто Викимилектә |
Каммерцель йорто (франц. Maison Kammerzell) — Страсбургта иң билдәле донъяуи бина. 1427 йылда төҙөлгән, фахверк бина 1467 йылда үҙгәртеп ҡоролған, ә 1589 йылда ул бай семәрле фасадҡа эйә була.
Бина һуңғы немец готикаһының иң матур фахверк йортона ҡарай, үҙенең матурлығы менән уны Франкфурт-на Майне ҡалаһында тоҙ йорто йәки Хильдесхаймдағы итсе йорто менән сағыштырырға була, әммә уларҙан айырмалы рәүештә ул үҙенсәлекле торошон һаҡлап ҡалған. Бинаның фасады семәрле ҡыҫандарҙа етмеш биш тәҙрә менән биҙәлгән, уларҙа библия һәм мифик персонаждар, шулай уҡ зодиак тамғалары, биш хис һәм билдәле музыканттар һүрәтләнгән.
Мөйөш терәүҙә изгелекте сағылдырыусы өс ҡатын-ҡыҙ фигураһы һырлап яһалған. Икенсе ҡатта ике бала һәм берғаҙан менән Мөхәбәт, өсөнсө, дүртенсе ҡаттарҙа феникс ҡошо менән Өмөт һәм грифон менән Ышаныс һүрәтләнгән. XVI быуатта сыр менән һатыу итеүсе Мартин Браун йортто һатып ала һәм 1589 йылда уны йүнәтеп бөтә. Урта быуат төҙөлөшөнөң иҫке бинаһынан ул декоратив аркалары менән тик беренсе ҡатты ғына ҡалдыра. Ҡалған ҡаттары ренессанс стилендә яңынан ҡорола, ул бөгөнгө көнгә тиклем һаҡланып ҡалған.
XIX быуат уртаһына тиклем йорт «Альтес хаус» булараҡ билдәле була, һуңынан Вюрцбургтан бакалея магазины хужаһы Филипп-Франсуа Каммерцель һатып алғас, уның исеме менән атала. Бинаның эсендәге Үрге Кенигсбургты биҙәгән рәссам Лео Шнугтың (1878—1933) фрескаларында XVI быуат рейн рәссамдары манераһында иҫәрҙәр карабы һәм интектергес ғазаптар һүрәтләнгән. Архитектура ҡомартҡыһы статусы алған һәм 1879 йылда ҡала милегенә күскән был йортта бөгөнгө ваҡытта «Maison Kammerzell» рестораны урынлашҡан.
Әҙәбиәт
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Мари-Кристин Перийон. Страсбург. — Убштадт-Вайэр: Kraichgau, 2005. — С. 90. — ISBN 3-929228-82-3.
Һылтанмалар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- ↑ 1,0 1,1 1,2 base Mérimée (фр.) — ministère de la Culture, 1978.
- ↑ 2,0 2,1 archINFORM (нем.) — 1994.