Юғары Яхшый

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Ауыл
Юғары Яхшый
татар. Югары Яхшый
Ил

Рәсәй

Федерация субъекты

Татарстан

Муниципаль район

Аҡтаныш

Ауыл биләмәһе

Юғары Яхшый 

Координаталар

55°28′ с. ш. 53°43′ в. д.HGЯO

Халҡы

186 человек (2000)

Милли состав

татарҙар[1]

Сәғәт бүлкәте

UTC+4

Почта индексы

423765 

Һанлы танытмалар
Автомобиль коды

-

Код ОКАТО

922 058 150 01 

Код ОКТМО

92 605 415 101

Картаны күрһәтергә/йәшерергә
Юғары Яхшый (Рәсәй)
Юғары Яхшый
Юғары Яхшый
Юғары Яхшый (Татарстан)
Юғары Яхшый

Юғары Яхшый — Рәсәй Федерацияһы Татарстан Республикаһының Аҡтаныш районындағы ауыл. Юғары Яхшый ауыл биләмәһе административ үҙәге.

География[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Сикия йылғаһы буйында, Аҡтаныш ауылынан көньяҡ-көнбайышҡа табан 41 км алыҫлыҡта урынлашҡан[1].

Тарих[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Юғары Яхшый — бүләр ырыуы башҡорттарының ауылы. XVIII быуаттың 1-се яртыһында нигеҙләнгән[1]. 11-се башҡорт кантоны, Ырымбур губернаһы Минзәлә өйәҙе Бүләр улусы Бүләр түбәһенә ҡарай, 1865 йылда был өйәҙ Өфө губернаһына инә. 1866 йылда ырыу улустары бөтөрөлгәс, ауыл Байсар улусы составына керә.

1905 йылда мәсет (1854 йылдан билдәле, ә 1867 йылдан уның ҡарамағында мәктәп эшләй), икмәк магазины, бакалея кибете теркәлгән[1][2].

1920 йылдан Татар АССР-ының Минзәлә кантоны, 1930 йылдан — Аҡтаныш районы, 1935 йылдан — Калинин районы, 1959 йылдан — Аҡтаныш районы, 1963 йылдан — Минзәлә районы, 1965 йылдан — йәнә Аҡтаныш районы составына керә[1].

Халҡы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1795 йылда ир енесле 89 башҡорт, 15 типтәр; 1816 йылда — 101 башҡорт; 1859 йылда — 148 башҡорт; 1912 йылда — 476 башҡорт, 69 типтәр йәшәй[2].

Йылдар буйынса халыҡ иҫәбе
(Сығанаҡ: [1])
18591870188419061913192019261938194919581970197919892000
304341509759545528473465527322361280203186

Инфраструктура[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Игенселек, малсылыҡ үҫешкән. Ауылда мәктәп, мәҙәниәт йорто, китапхана бар[1].

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Татарская энциклопедия.
  2. 2,0 2,1 Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 442—445. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.