Билибино
Ҡала | |||
Билибино | |||
| |||
Ил | |||
---|---|---|---|
Федерация субъекты | |||
Муниципаль район | |||
Ҡала биләмәһе | |||
Координаталар | |||
Ҡала биләмәһе башлығы |
Кожевникова Ольга Сергеевна | ||
Нигеҙләнгән | |||
Элекке исеме |
1956 йылға тиклем — Каральваам | ||
Ҡала с | |||
Майҙаны |
22,15 км² | ||
Бейеклеге |
270 м | ||
Агломерация |
5 814 | ||
Телефон коды |
+7 42738 | ||
Почта индексы |
689450 | ||
Һанлы танытмалар | |||
Автомобиль коды |
- | ||
Код ОКАТО | |||
Код ОКТМО | |||
Рәсми сайт | |||
Били́бино — Рәсәйҙәге ҡала (1993 йылдан алып), Чукотка автономиялы округы Билибино районының административ үҙәге.
Географияһы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Ҡала Анадырьҙан 653 км алыҫлыҡта Каральвеем йылғаһының Оло Кепервеем (Колыма бассейны) йылғаһына һул яҡтан ҡойған ерендә урынлашҡан. Магаданға тиклем ара — 1160 км, Мәскәүгә тиклем — 12000 км.
Тарихы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]1955 йылда Каральвеем йылғаһы үҙәнендә геологтар сәнәғәт концентрацияһында тәүге һибелмә алтынды табалар. Алтын йыйыусылар базаһы Каральвеем (чукот теленән «караль» — боландар өсөн ялан кәртә, «ваам»/«веем» — йылға). Геологтарҙың төп өлөшө Сеймчандан килгәнгә күрә, төҙөлә башлаған ҡасабаның тәүге урамын Сеймчанская тип атағандар.
1956 йылдың 10 февралендә Көнсығыш-Тундровск районы башҡарма комитеты ҡарары менән Каральваам урыны "Алтын Колыма"ны беренсе асыусы — геолог Юрий Александрович Билибин хөрмәтенә Билибино тип үҙгәртелә[1].
1958 йылдың 6 сентябрендә Көнсығыш-Тундровск районының Билибино тораҡ пункты ҡала тибындағы ҡасабаға әйләнә[2].
1961 йылдың 2 авгусында Көнсығыш Тундра районы үҙәге Анюйск ауылынан Билибино ҡасабаһына күсерелә һәм Көнсығыш-Тундровск районы Билибиноға үҙгәртелә.
Билибино ҡала статусын 1993 йылдың 28 июнендә ала[3].
2010 йылда Билибино яңы ойошторолған Билибино ҡала биләмәһе үҙәгенә әүерелә, унда Кепервеем ауыл биләмәһе керетелә[4].
Халҡы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Халыҡ иҫәбе | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1959[5] | 1970[6] | 1979[7] | 1989[8] | 1996[9] | 1998[10] | 2000[10] | 2001[10] |
635 | ↗10 693 | ↗12 711 | ↗15 558 | ↘9300 | ↘8600 | ↘7700 | ↘7500 |
2002[11] | 2006[10] | 2007[10] | 2008[12] | 2009[13] | 2010[14] | 2011[15] | 2012[16] |
↘6181 | ↘5736 | ↘5700 | ↘5637 | ↘5453 | ↗5506 | ↘5494 | ↘5486 |
2013[17] | 2014[18] | 2015[19] | 2016[20] | 2017[21] | 2018[22] | 2019[23] | 2020[24] |
↘5451 | ↗5588 | ↗5592 | ↘5453 | ↘5348 | ↘5292 | ↗5319 | ↗5516 |
2021[25] | 2023[26] | ||||||
↗5546 | ↘5409 |
2016 йылдың 1 ғинуарына ҡарата халҡы буйынса ҡала 1061 Рәсәй Федерацияһының 1112[27] ҡалаһы араһында [28] 375-се урында була
Иҫкәрмәләр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- ↑ Поспелов, 2008, с. 108
- ↑ Паспорт города Билибино 01.10.2012 . Муниципальное образование Билибинский муниципальный район. Дата обращения: 13 февраль 2022. Архивировано 13 февраль 2022 года.
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета РФ от 28 июня 1993 г. № 5279-I "Об отнесении рабочего поселка Билибино Билибинского района Чукотского автономного округа к категории городов районного подчинения"
- ↑ Закон Чукотского автономного округа от 20 октября 2010 года № 88-ОЗ 2016 йыл 4 март архивланған. "О преобразовании путём объединения поселений на территории Билибинского муниципального района и внесении изменений в Закон Чукотского автономного округа «О статусе, границах и административных центрах муниципальных образований на территории Билибинского района Чукотского автономного округа»
- ↑ Ҡалып:Население/1959C
- ↑ Ҡалып:Население/1970E
- ↑ Ҡалып:Население/1979D
- ↑ Ҡалып:Население/1989C
- ↑ Билибино
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Народная энциклопедия «Мой город». Билибино
- ↑ Ҡалып:Население/2002B
- ↑ Паспорт города Билибино 1.10.2012
- ↑ Ҡалып:Население/2009D
- ↑ Численность населения Чукотского автономного округа, городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений. Итоги Всероссийской переписи населения 2010 года . Дата обращения: 25 ноябрь 2014. Архивировано 2 апрель 2015 года.
- ↑ План ЧАО.doc Лесной план Чукотского автономного округа . Дата обращения: 29 март 2015. Архивировано 2 апрель 2015 года.
- ↑ Ҡалып:Население/2012A
- ↑ Ҡалып:Население/2013W
- ↑ Ҡалып:Население/2014CQ
- ↑ Ҡалып:Население/2015DS
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года
- ↑ Ҡалып:Население/2017AA
- ↑ Ҡалып:Население/2018AA
- ↑ Численность населения Чукотского автономного округа по муниципальным образованиям на 1 января 2019 года
- ↑ Ҡалып:Население/2020AA
- ↑ Ҡалып:Население/2021RU
- ↑ Численность населения Чукотского автономного округа по городским округам и муниципальным районам на 1 января 2023 года и в среднем за 2022 год (с учётом итогов ВПН-2020)
- ↑ с учётом городов Крыма
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года. Таблица «31. Численность населения городов и пгт по федеральным округам и субъектам Российской Федерации на 1 января 2016 года». RAR-архив (1,0 Mб)
Әҙәбиәт
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Поспелов Е. М. Географические названия России. Топонимический словарь. — М.: Астрель, АСТ, 2008. — 523 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5.
Топографик карталар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Карта бите R-58-XXXV,XXXVI Билибино. Масштаб: 1 : 200 000. Указать дату выпуска/состояния местности.
- Лист карты R-58-141,142 Билибино. Масштаб: 1 : 100 000. Состояние местности на 1988 год. Издание 1991 г.
- Лист карты R-58-141-C,D Билибино. Масштаб: 1 : 50 000.
Һылтанмалар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- bilchao.ru — Билибино рәсми сайты
- Билибино на сайте Чукотизбиркома