Эстәлеккә күсергә

Билибино

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Ҡала
Билибино
Герб
Герб
Ил

Рәсәй

Федерация субъекты

Чукот автономиялы округ

Муниципаль район

Билибино районы

Ҡала биләмәһе

Билибино

Координаталар

68°03′ с. ш. 166°27′ в. д.HGЯO

Ҡала биләмәһе башлығы

Кожевникова Ольга Сергеевна

Нигеҙләнгән

1955 йыл

Элекке исеме

1956 йылға тиклем — Каральваам

Ҡала с

1993 йылдан алып

Майҙаны

22,15 км²

Бейеклеге

270 м

Агломерация

5 814

Телефон коды

+7 42738

Почта индексы

689450

Һанлы танытмалар
Автомобиль коды

-

Код ОКАТО

77 209 501

Код ОКТМО

77 609 101 001

Рәсми сайт

bilchao.ru

Картаны күрһәтергә/йәшерергә
Билибино (Рәсәй)
Билибино
Билибино

Били́бино — Рәсәйҙәге ҡала (1993 йылдан алып), Чукотка автономиялы округы Билибино районының административ үҙәге.

Ҡала Анадырьҙан 653 км алыҫлыҡта Каральвеем йылғаһының Оло Кепервеем (Колыма бассейны) йылғаһына һул яҡтан ҡойған ерендә урынлашҡан. Магаданға тиклем ара — 1160 км, Мәскәүгә тиклем — 12000 км.

1955 йылда Каральвеем йылғаһы үҙәнендә геологтар сәнәғәт концентрацияһында тәүге һибелмә алтынды табалар. Алтын йыйыусылар базаһы Каральвеем (чукот теленән «караль» — боландар өсөн ялан кәртә, «ваам»/«веем» — йылға). Геологтарҙың төп өлөшө Сеймчандан килгәнгә күрә, төҙөлә башлаған ҡасабаның тәүге урамын Сеймчанская тип атағандар.

1956 йылдың 10 февралендә Көнсығыш-Тундровск районы башҡарма комитеты ҡарары менән Каральваам урыны "Алтын Колыма"ны беренсе асыусы — геолог Юрий Александрович Билибин хөрмәтенә Билибино тип үҙгәртелә[1].

1958 йылдың 6 сентябрендә Көнсығыш-Тундровск районының Билибино тораҡ пункты ҡала тибындағы ҡасабаға әйләнә[2].

1961 йылдың 2 авгусында Көнсығыш Тундра районы үҙәге Анюйск ауылынан Билибино ҡасабаһына күсерелә һәм Көнсығыш-Тундровск районы Билибиноға үҙгәртелә.

Билибино ҡала статусын 1993 йылдың 28 июнендә ала[3].

2010 йылда Билибино яңы ойошторолған Билибино ҡала биләмәһе үҙәгенә әүерелә, унда Кепервеем ауыл биләмәһе керетелә[4].

Халыҡ иҫәбе
1959[5]1970[6]1979[7]1989[8]1996[9]1998[10]2000[10]2001[10]
63510 69312 71115 5589300860077007500
2002[11]2006[10]2007[10]2008[12]2009[13]2010[14]2011[15]2012[16]
61815736570056375453550654945486
2013[17]2014[18]2015[19]2016[20]2017[21]2018[22]2019[23]2020[24]
54515588559254535348529253195516
2021[25]2023[26]
55465409



2016 йылдың 1 ғинуарына ҡарата халҡы буйынса ҡала 1061 Рәсәй Федерацияһының 1112[27] ҡалаһы араһында [28] 375-се урында була

  1. Поспелов, 2008, с. 108
  2. Паспорт города Билибино 01.10.2012. Муниципальное образование Билибинский муниципальный район. Дата обращения: 13 февраль 2022. Архивировано 13 февраль 2022 года.
  3. Указ Президиума Верховного Совета РФ от 28 июня 1993 г. № 5279-I "Об отнесении рабочего поселка Билибино Билибинского района Чукотского автономного округа к категории городов районного подчинения"
  4. Закон Чукотского автономного округа от 20 октября 2010 года № 88-ОЗ 2016 йыл 4 март архивланған. "О преобразовании путём объединения поселений на территории Билибинского муниципального района и внесении изменений в Закон Чукотского автономного округа «О статусе, границах и административных центрах муниципальных образований на территории Билибинского района Чукотского автономного округа»
  5. Ҡалып:Население/1959C
  6. Ҡалып:Население/1970E
  7. Ҡалып:Население/1979D
  8. Ҡалып:Население/1989C
  9. Билибино
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Народная энциклопедия «Мой город». Билибино
  11. Ҡалып:Население/2002B
  12. Паспорт города Билибино 1.10.2012
  13. Ҡалып:Население/2009D
  14. Численность населения Чукотского автономного округа, городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений. Итоги Всероссийской переписи населения 2010 года. Дата обращения: 25 ноябрь 2014. Архивировано 2 апрель 2015 года.
  15. План ЧАО.doc Лесной план Чукотского автономного округа. Дата обращения: 29 март 2015. Архивировано 2 апрель 2015 года.
  16. Ҡалып:Население/2012A
  17. Ҡалып:Население/2013W
  18. Ҡалып:Население/2014CQ
  19. Ҡалып:Население/2015DS
  20. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года
  21. Ҡалып:Население/2017AA
  22. Ҡалып:Население/2018AA
  23. Численность населения Чукотского автономного округа по муниципальным образованиям на 1 января 2019 года
  24. Ҡалып:Население/2020AA
  25. Ҡалып:Население/2021RU
  26. Численность населения Чукотского автономного округа по городским округам и муниципальным районам на 1 января 2023 года и в среднем за 2022 год (с учётом итогов ВПН-2020)
  27. с учётом городов Крыма
  28. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года. Таблица «31. Численность населения городов и пгт по федеральным округам и субъектам Российской Федерации на 1 января 2016 года». RAR-архив (1,0 Mб)
  • Поспелов Е. М. Географические названия России. Топонимический словарь. — М.: Астрель, АСТ, 2008. — 523 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5.

Топографик карталар

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]