Эстәлеккә күсергә

Бутков Пётр Григорьевич

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Бутков Пётр Григорьевич
Рәсем
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  Рәсәй империяһы
Хеҙмәт итеүе Рәсәй империяһы
Тыуған көнө 17 (28) декабрь 1775
Вафат булған көнө 12 (24) декабрь 1857[1] (81 йәш)
Ерләнгән урыны Литераторские мостки Волковского кладбища[d]
Бер туғандары Бутков, Михаил Григорьевич[d]
Һөнәр төрө тарихсы
Эшмәкәрлек төрө тарих
Ойошма ағзаһы Санкт-Петербург фәндәр академияһы[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
орден Святой Анны 1-й степени орден Святой Анны 4-й степени орден Белого орла орден Святого Владимира 2-й степени орден Святого Александра Невского орден Святого Иоанна Иерусалимского
Гражданский чин действительный тайный советник[d]

Петр Григорьевич Бутаков (1775-1857) - урыҫ тарихсыһы, Фәндәр академияһының мөхбир ағзаһы, дәүләт эшмәкәре, мөхбир йәшерен кәңәшсе, сенатор В. П. Бутковтың атаһы, М. Г. Бутковтың ағайы[2] .

Петр Бутов 1775 йылдың 17 (28) декабрендә Харьков губернаһының Иҫке Бель өйәҙе Осиновка ҡасабаһында тыуған.

Хеҙмәтен Владимир драгун полкында башлай. Кавказда хәрби хеҙмәт иткәндә, Бутаков Грузия тарихы һәм Рәсәй менән Персия араһындағы мөнәсәбәттәр тураһында материалдар йыя башлай. Грузия ҡушылған йылдарҙа (1801-1802) Кноррингтың баш командующийы канцелярияһы рәйесе була.

1803 йылда Бутаков отставкаға китә һәм Кавказдан сығып, Санкт-Петербургта урынлаша, унда Грузия тарихы буйынса үҙ эшмәкәрлеген дауам итә.

1805 йылда Бутаков яңынан хеҙмәткә инә һәм герольдияға алына; 1809 йылда Молдавия армияһы баш командующийы генерал-фельдмаршал кенәз А. А. Прозоровскийгә генерал-аудитор-лейтенант итеп билдәләнә, ә һуңғыһының вариҫтары, кенәз Багратион һәм граф Каменский 2-се осоронда тағы поход канцелярияһы менән идара итә һәм армияның ғәмәлдәре һәм хәрәкәттәре тураһында хатап яҙма алып бара.

1811 йылда, ауырыу сәбәпле, Бутаков хеҙмәттән китә һәм 1820 йылға, Воронеж губернаһы училищелары директоры итеп билдәләнгәнгә тиклем, отставкала ҡала, ә 1823 йылда Финляндия генерал-губернаторы граф Закревский янында айырым йөкләмәләр буйынса чиновник итеп билдәләнә.

1828 йылда ул Эске эштәр министрлығы советы ағзаһы итеп билдәләнә һәм был дәрәжәлә ике тапҡыр, министр булмағанда, министрлыҡ менән идара итә; 1841 йылда ул академик итеп һайлана, 1849 йылда сенатор итеп билдәләнә.

Мөхбир статс кәңәш биреүсе (1826 йыл), йәшерен кәңәшсе (1836 йыл), мөхбир йәшерен кәңәшсе (1856 йыл) дәрәжәләренә лайыҡ була.

Петр Бутков 1857 йылдың 12 декабрендә вафат була[3]. Төньяҡ Кавказда, Новосвободная (Адыгей республикаһы) станицаһы янындағы мәмерйә уның исеме менән атала[4].

Петр Бутков библиографияһы

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

- Изге Иоанн Иерусалимский ордены (1800)

- 4-се дәрәжә Изге Анна ордены (1800)

- 2-се дәрәжә Изге Владимир ордены (1828)

- 1-се дәрәжә Изге Анна ордены (1830)

- 1-се дәрәжә Изге Анна орденына империя тажы (1831)

- Аҡ бөркөт ордены (1840)

- Изге Александр Невский ордены (1853)

  1. Petr Grigorʹevič Butkov // NUKAT — 2002.
  2. Бутков, Михаил Григорьевич // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.М., 1896—1918.
  3. В. Ф. Бутков, Петр Григорьевич // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.М., 1896—1918.
  4. Пещера Будкова, урочище Докторское, Абшехвира