Лангхайм монастыры
| Лангхайм монастыры | |
| Нигеҙләү датаһы | 1132 |
|---|---|
 | |
| Монашеский орден | Цистерцианцы[d] |
| Дәүләт | Германия[1] |
| Административ-территориаль берәмек | Клостерлангхайм[d][1] |
| Бойһонған ойошма (филиал) | Плаский монастырь[d] |
| Ғәмәлдән сыҡҡан дата | 1803 |
| Мираҫ статусы | Баварияла архитектура ҡомартҡыһы[d] |
| Головной монастырь | Эбрах монастыры |
| Бында ерләнгән кешеләр категорияһы | Q9534962? |
 | |
 Лангхайм монастыры Викимилектә | |
Лангхайм монастыры[2] (нем. Kloster Langheim) — элекке ирҙәр цистерциан аббатлығы. Ул Баварияның Лихтенфельс ҡалаһы Клостерлангхайм (Үрге Франкония) районында урынлашҡан. Аббатлыҡ Бамберг архиепархияһы ҡарамағында торған; 1132—1133 монастырға нигеҙ һалынған — ул Эбрахтағы монастырь кеүек ярҙамсы монастырь булып торған. 1802 йылда ҙур янғында монастырҙың байтаҡ ҡаралтылары юҡ ителгән. Монастырь 1803 йылда Бавариялағы секулярлаштырыу барышында таратылған.
Тасуирлау һәм тарихы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
Лангхайм монастыры, Изге Мария, дини белгес Иоанн һәм Изге Николай хөрмәтенә бағышланған. Уға 1132—1133 йылдарҙа нигеҙ һалына. Монастырь Эбрах монастырың филиалы булып тора. Нигеҙ һалыусы булып өс Бамберг министериалдары тора, ә ысынбарлыҡта уның инициаторы Бамберг епискобы Отто I була. Тиҙҙән монастырь урындағы ауыл кешеләре һәм Андекс династияһы вәкилдәре ярҙамы арҡаһында ныҡ байып китә, уның менән XIII һәм XIV быуаттарҙа бары тик Банц һәм Эбрах аббатлыҡтары ғына ярыша ала. Әммә 1380 йылдарҙа монастырь финанс ауырлыҡтарын кисерә, шуның арҡаһында +ул ерҙәренең өлөшөн һәм уларҙан килгән килемде Бамберг епархияһына бирергә мәжбүр була. Епископ Лампрехт фон Брунн бының менән оҫта файҙалана һәм монастырҙы үҙ контроле аҫтында тота. Монастырь менән епархия араһында бәхәс күп быуаттар дауам итә, әммә уңышһыҙ була; 1741 йылда илдә сәйәси хәл үҙгәреү менән бәйле бәхәс туҡтатыла.
1422 йылдан алып монастырҙың иҡтисади хәле яҡшыра башлай. Әммә баҫыу осоро Гусит һуғышы монастырҙы 1430 йылда емерә. 1525 йылда башланған Германия Крәҫтиән һуғышы уның өҫтөп емерелеүенә килтергән. Реформация һөҙөмтәһендә Лангхайм цистерциандары биләмәләрендә рухи етәкселекте юғалта; монахтарҙың байтаҡ өлөшө протестанттар хәрәкәтенә ҡушыла һәм монастырҙы ташлап китә. 1562 йылда аббат Фридрих Маршалк үҙ вазифаһынан ҡолатыла. Ауыр заман килде. Лангхайм Утыҙ йыллыҡ һуғыш барышында ауыр хәлгә төшә. XVII быуатта бары тик аббат Маврикий Кнауэр ғына бер аҙ билдәлелек ала.
1700 йылда төбәктәге 230 урындағы фермаларҙан һалымдар йыйыла. Әммә аббат Штефан Мезингер (1743—1751) монастырҙың иҡтисади ҡеүәтен аныҡ билдәләй алмайынса ғына барокко стилендә монастырь комплексы биналарын төҙөй башлай һәм бының өсөн ҡаты тәнҡиткә дусар була. Етмәһә, илдә барған Ете йыллыҡ һуғыштың хәрби сығымдарына монастырь һиҙелерлек финанс өлөшө индерергә мәжбүр була . Шуға ла ҡарамаҫтан, комплекс төҙөү дауам итә: архитекторҙар Иоганн Леонард Динценхофер , Генрих Крон Готфрид, Бальтазар Нейман һәм Лоренц Финк проекттары буйынса төҙөлгән биналар тырыша Банц, Мюнстершварц һәм Эбрах аббатлығы биналары менән ярышырға тырыша. Әммә 1802 йылдағы янғындан төҙөлгән биналар, китапхана, сиркәү өлөшө юҡҡа сыға. 1803 йылда секулярлаштырыу барышында монастырь таратыла. Монастырҙың һәм сиркәүҙең янғындан зыянланған биналары һүтелә.
Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- ↑ 1,0 1,1 archINFORM (нем.) — 1994.
- ↑ Музейное дело и охрана памятников. — Государственная библиотека СССР имени В.И. Ленина, 2008. — С. 57. — 552 с.
Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- Arneth, Gerhard: Zisterzienserabtei vor der Die Säkularisation Langheim, in: 106 des Vereins historischen Bericht Bamberg (1970), 345—448 S.;
- Dippold, Günter: im Das Langheim Zeitalter Zisterzienserkloster Reformation Gegenreformation und von, in: 58 Kirchengeschichte bayerische Zeitschrift für (1989), 89-140 S.;
- Janauschek, Leopold: Originum Cisterciensium : квота in, praemissis tabulis domiciliis chronologico congregationum adjectisque-genealogicis, д habitatarum abbatiarum monachis fontium antiquissimorum descripsit veterum primus fundationes ad fidem, t. I, Vienne, 1877, pp. 327—328, p 491.
- Flachenecker, Helmut: den Landesherrschaft als bischöflichen Klöster einer Aufbau Objekte für. Banz Hochmittelalter Langheim und im // und Mitteilungen Geschichte Benediktiner Studien zur des-113 Ordens Zweige seiner und (2002), 143—171 S.;
- Geldner, Ferdinand: Langheim Kloster. Wirken fränkischen Zisterzienser eines und Schicksal-Klosters, 1961 Lichtenfels, 1990 (2. Aufl.);
- Hotz, Joachim: Oberfranken in Zisterzienserklöster (98 Kunstführer Große), 1982 München, 36-64 S.;
- Krausen, Edgar: Die in Zisterzienserordens Klöster des Bayern (= Heft Bayerische Heimatforschung 7), 1953 München, 65-68 S.;
- Schneider, Erich: Klöster Stifte Mainfranken in und, 1993 Würzburg, 229—237 S..
- Wollenberg, Klaus: Zisterzienser Die in Altbayern, und Franken Schwaben (= Bayerischen Bd Hefte Geschichte Kultur zur und. 7), 1988 München.
Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- Markus Schütz. Langheim — Die stolze Mutter von Vierzehnheiligen (нем.). Haus der Bayerischen Geschichte. Дата обращения: 22 апрель 2019.