Нийт Эллен Пээтеровна

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Нийт Эллен Пээтеровна
эст. Ellen Niit
Рәсем
Зат ҡатын-ҡыҙ[1][2]
Гражданлыҡ  Эстония
Тыуған көнө 13 июль 1928({{padleft:1928|4|0}}-{{padleft:7|2|0}}-{{padleft:13|2|0}})[2][3][4]
Тыуған урыны Таллин, Эстония[2]
Вафат булған көнө 30 май 2016({{padleft:2016|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:30|2|0}})[4] (87 йәш)
Вафат булған урыны Таллин, Эстония
Ерләнгән урыны Кладбище Рахумяэ[d]
Хәләл ефете Heldur Niit[d][5] һәм Яан Кросс[d][5]
Балалары Toomas Niit[d], Кросс, Ээрик-Нийлес[d], Märten Kross[d] һәм Maarja Undusk[d]
Һөнәр төрө тәржемәсе, яҙыусы, шағир
Уҡыу йорто Тарту университеты[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
 Нийт Эллен Пээтеровна Викимилектә
{{{Исеме}}}

Эллен Пээтеровна Нийт (эст. Ellen Niit, ҡыҙ фамилияһы Эллен Хиоб фамилияһы, 13 июль 1928({{padleft:1928|4|0}}-{{padleft:7|2|0}}-{{padleft:13|2|0}})[2][3][4], Таллин[2]30 май 2016({{padleft:2016|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:30|2|0}})[4] (87 йәш), Таллин) — эстон яҙыусыһы һәм тәржемәсе. Эстон ССР-ының атҡаҙанған яҙыусыһы (1977)

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ш. Петёфи музейында бюсы

1928 йылдың 13 июлендә Таллинн ҡалаһында эшсе ғаиләһендә тыуған[6].

1938-1943 йылдарҙа Эллен Нийт Таллиннда, Тапала,

1943-1947 йылдарҙа Таллиннда 4-се урта мәктәбендә уҡый.

Тарту университетының эстон теле һәм әҙәбиәте факультетын тамамлаған (1952), эстон балалар әҙәбиәте бүлегендә аспирантурала уҡый (1952—1956).

1956 йылдан 1961 йылға тиклем — Таллин яҙыусылар союзының шиғриәт буйынса консультанты, 1961—1963 йылдарҙа эстон телевидениеһы штаттан тыш мөхәррире.

1963 йылдан Эллен Нийт бойондороҡһоҙ яҙыусы.

Эстон ССР-ының Юхан Смуула исемендәге әҙәби премия лауреаты (1971, 1978).

Филология фәндәре кандидаты (1985)[7]

Урыҫ яҙыусылары Есенин, Чуковский әҫәрҙәрен, фин шағирҙарын, Шандор Петёфиҙың[8]120-нән ашыу шиғырын тәржемә итә.

Беренсе никахы (1949—1958) Хелдур Нийтта кейәүҙә. 1958 йылдан яҙыусы Яан Кросс менән никахта тора (1920—2007). Дүрт бала әсәһе.

2016 йылдың 30 майында вафат була. Рахумяэ зыяратында ерләнгән.

Библиографик сығанаҡ[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Умелый маляр[9]
  • Нийт, Эллен Пээтеровна. Просодические характеристики диалектов эстонского побережья и структура Балтийского просодического ареала (диссертация) Таллин, 1985. - 180 с.

Әҫәрҙәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Maa on täis leidmist (1960)

"Земля полна находок" Linnuvoolija (1970)

Oma olemine, turteltulemine (1979)

Karud saavad aru (1972)

Krõlliraamat (1979)

"Вымышляндия": Стихи / Пер. с эст. Ю.Мориц Tere, tere lambatall! (1993)

Veel ja veel Krõlliga maal ja veel (2002)

Taeva võti (2014)

Проза Kuidas Krõll tahtis põrandat pesta (1993)

"Как Крыль хотел пол помыть" Krõlli värviraamat (1994)

"Раскраска Крыля" Krõll ja igasugused hääled (1994)

"Крыль и разные голоса" Krõlli pannkoogitegu (1999)

"Как Крыль блины готовил" Pille-Riini lood (1963)

"Рассказы о Пилле-Рийн" "Jutt jänesepojast, kes ei tahtnud magama jääda" (1967)

"Сказка про зайчонка, который не хотел спать"

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Нийт, Эллен Пээтеровна // Краткая литературная энциклопедия / Гл. ред. А. А. Сурков. — М. : Советская энциклопедия, 1962—1978.