Тала, тала (йыр)

Тала, тала - ҡыҫҡа көй жанрында яҙылған татар һәм башҡорт халыҡ йыры.^[1]

Һүҙҙәре

Татарса

Башҡортса

Русса^[2]

Сандугачлар ияләшкән су эчәргә миләштән.
Сагынуларым бетәр иде сине куреп сөйләшсәм.

Кушымта: Эх, тала, тала, тала, тала ике беләгем.
Нигә тала, нигә яна икән минем йөрәгем?

Агыйделгә басма салдым каенын сайлап кына.
Яннарыңа барыр идем кош булып сайрап кына.

Агыйделкәйне кичкәндә, җырлыйм ишкәк ишкәндә.
Өзелә үзәк, яна йөрәк, җаныем искә төшкәндә.

Агыйдел суы тирбәлә уртасында сал булса.
Суга салсаң, калкып чыгар безгә насыйп яр булса.

Һандуғастар эйәләшкән һыу эсергә миләштән.
Һағыныуҙарым бөтәр ине һине күреп һөйләшһәм.

Ҡушымта: Эх, тала, тала, тала, тала ике беләгем.
Ниңә тала, ниңә яна икән минең йөрәгем?

Ағиҙелгә баҫма һалдым, ҡайынын һайлап ҡына,
Яндарыңа барыр инем ҡош булып һайрап ҡына.

Ағиҙелкәйҙе кискәндә, йырлайым ишкәк ишкәндә.
Өҙөлә үҙәк, яна йөрәк, йәнейем тип төшкәндә.

Ағиҙел һыуы тирбәлә, уртаһында һал булһа.
Һыуға һалһаң, ҡалҡып сығыр, беҙгә яҙған йәр булһа.

Соловьи привыкли воду пить с рябины
Мои страдания закончились бы, если б я с тобой поговорила.

Припев: Эх, ноют, ноют, ноют, ноют обе мои руки.
Но почему же ноет, почему горит моё сердце?

Я к речке выложила мосток из отборной берёзы,
Я бы к тебе полетела щебеча, как птичка.

Вода в речке рябит, если в середине отмель.
Что в воду положишь – всплывет, если нам суждено быть любимыми.