Эстәлеккә күсергә

Заворотнюк Анастасия Юрьевна

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Анастасия Заворотнюк
рус. Анастасия Юрьевна Заворотнюк
Анастасия Заворотнюк 2010 йылда
Анастасия Заворотнюк 2010 йылда
Исеме

Анастасия Юрьевна Заворотнюк

Тыуған көнө

3 апрель 1971({{padleft:1971|4|0}}-{{padleft:4|2|0}}-{{padleft:3|2|0}})

Вафат көнө

29 май 2024({{padleft:2024|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:29|2|0}}) (53 йәш)

Гражданлығы

Совет Социалистик Республикалар Союзы СССРРәсәй Федерацияһы Рәсәй Федерацияһы

Һөнәре

актриса, Ҡалып:Телеведущая

Наградалары
Рәсәй Федерацияһының атҡаҙанған артисы
Рәсәй Федерацияһының атҡаҙанған артисы
Ҡалып:Премия ФСБ
Ҡалып:Золотой Остап
ТЭФИ
IMDb

ID 0953816

zavorotnuck.ru

 Заворотнюк Анастасия Юрьевна Викимилектә

Анастаси́я Ю́рьевна Заворотню́к (3 апрель 1971({{padleft:1971|4|0}}-{{padleft:4|2|0}}-{{padleft:3|2|0}})[1], Әстрәхән29 май 2024({{padleft:2024|4|0}}-{{padleft:5|2|0}}-{{padleft:29|2|0}})[2] (53 йәш), Мәскәү) — Рәсәй театр һәм кино актрисаһы, телевидение алып барыусыһы. Рәсәй Федерацияһының атҡаҙанған артисы (2006).

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Бала сағы һәм йәшлек йылдары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Анастасия Заворотнюк (паспортта 1999—2009 йылдарҙа иренең фамилияһын йөрөтә — Стрюкова[3][4]) 1971 йылдың 3 апрелендә Астрахань ҡалаһында тыуған. Әсәһе — Рәсәйҙең халыҡ артисы Валентина Борисовна Заворотнюк (1943 йылда тыуған) Әстерхан йәш тамашасы театрында эшләй. Атаһы — Юрий Андреевич Заворотнюк (09.01.1945 — 01.10.2014)[5], телережиссёр, Рәсәй телевидениеһы академияһы ағзаһы, Мәскәүҙәге Крёкшин зыяратында ерләнгән. Өлкән ағаһы Святослав Әстерханда монтаж режиссёры булып эшләгән, 52 йәшендә перитониттан вафат булған[6][7].

Бала сағынан уҡ Анастасия театрҙа уйнарға ҡарар итә һәм хыялына ынтыла: буш ваҡытында музыка һәм бейеү менән шөғөлләнә, «Лотос» бейеү ансамблендә ҡатнаша.

Әстерханда 1-се балалар музыка мәктәбен тамамлай[8].

1988—1989 йылдарҙа Астрахань дәүләт педагогия институтының тарих факультетында уҡый, ләкин уны ҡалдыра һәм Мәскәү Художество театры (МХАТ) мәктәп-студияһына (Леонтьев Авангард Николаевичтың курсы) уҡырға инә.

Карьераһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

1991 йылда — Павлюченко Тамара Петровнаның (Набоков Владимир Владимировичтың шул уҡ исемле романы мотивтары буйынса төшөрөлгән) «Машенька» фильмында тәүге тапҡыр уйнай.

1993 йылда Заворотнюк Мәскәү Художество академия театрының мәктәп-студияһын тамамлағас, Олег Табаков етәкселегендәге Мәскәү театры актрисаһы булып китә һәм ун йыл театрҙа эшләү осоронда 29 спектаклдә уйнай.

1993 йылда, театрҙа эшләүҙән тыш, Заворотнюк «Винни-Пухтың яңы мажаралары» йәнһүрәтенән Кристофер Робин ролен уҡып ишеттерә, шулай уҡ Владимир Павлович Любомудровтың «Вариҫ» драмаһында священниктың ҡыҙы ролен уйнай, ләкин финанс проблемалары арҡаһында фильм 2002 йылда ғына экранға сыға һәм иғтибар үҙәгендә булмай[9].

Актрисаға «Минең гүзәл бала ҡараусым» сериалы киң танылыу килтерә, был фильмға ул осраҡлы ғына эләгә: уға шылтыратып, сериалдағы ролде тәҡдим итәләр. Үҙенсәлекле украин акцентын ул театр буйынса коллегаһы — Ольга Блок-Миримскаянан үҙләштерә.

2007 йылда режиссёр Георгий Эмильевич Юнгвальд-Хилькевич Анастасия Заворотнюкты үҙенең «Мушкетёрҙарҙың ҡайтыуы, йәғни кардинал Мазариниҙың хазинаһы» фильмында д’Артаньян Жаклиндың ҡыҙы оленә раҫлай, ләкин актриса, был ролде алдараҡ Елизавета Боярскаяға тәҡдим иткәндәрен белгәнлектән, уны рәнйетмәҫ өсөн, проекттан баш тарта[10].

2005 йылда Анастасия Заворотнюк «СТС» каналында «Яҡшы йырҙар» тапшырыуын алып барыусы сифатында Тина Канделакиҙы алмаштыра. «Сәйнүктәр өсөн аш-һыу», «Йондоҙҙар менән бейеү», «Боҙҙа бейеүҙәр» программаларын алып бара. "Беренсе канал"да Марат Алимжан улы Башаров (2008), Ирина Эдуардовна Слуцкая (2009) һәм Петр Андреевич Чернышёв (2014) менән бергә «Ледниковый период» тапшырыуын алып барыусы була. Шулай уҡ Дмитрий Александрович Дибров менән «Никах уйындары» телешоуын, Башаров Марат Алимжанович менән бергә «Боҙ һәм ялҡын» телешоуын алып барыусы була («Беренсе канал», 2010). Анастасияны бер нисә тапҡыр «Украина» телерадиокомпанияһына «Халыҡ йондоҙо» телевизион шоуында, «ТВ-3»-тә «Удиви меня» тылсымлы шоуының өсөнсө миҙгеленә, шулай уҡ «Алтын япраҡ» театр премияһы жюрийы ағзаһы итеп саҡыралар. Боярский Михаил Сергеевич «Ике йондоҙ» проектының беренсе миҙгелендә ҡатнаша, финалға сыға һәм 2-се урынға лайыҡ була.

Санкт-Петербург — Киев автоуҙышы. 2010 йыл

2012 йылдың 30 сентябрендә Анастасия Заворотнюктың "Беренсе канал"да «Настя» исемендәге юмористик ток-шоуы сыға[11]. Рейтингтарҙың түбән булыуына бәйле, телеканал 2012 йылдың 18 декабрендә тапшырыуҙарҙы ябыу тураһында ҡарар ҡабул итә[12].

2013—2014 йылдарҙа «Ике йондоҙ» шоуын алып барыусы булып сығыш яһай.

2016 йылдың февраленән декабренә тиклем хәләл ефете Пётр Андреевич Чернышёв менән НТВ каналында иртәнге «Яңы иртә» телепроектын алып барған.

2016 йылдың 31 декабрендә НТВ каналында Дмитрий Колчин менән бергә «Бөтә йондоҙҙар Яңы йылда» тигән Яңы йыл шоуын алып бара. 2016 йылдың 31 декабрендә шул уҡ телеканалда «Яңы йыл миллиарды» шоуын алып барыусыларҙың береһе булды.

2018 йылда үткән Президент һайлауҙарында Заворотнюк Владимир Путинды яҡлап сығыш яһаған Putin Team хәрәкәтенә инә[13].

Сирләүе[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

2019 йылдың август уртаһынан театр постановкаларында ҡатнашыуын туҡтата[14]. 2019 йылдың 15 октябрендә актрисаның яҡындары Заворотнюктың дауаланыу курсы үтеүен белдерә[15].

2020 йылдың 14 майында Анастасия Заворотнюкта баш мейеһендә яман шешенең агрессив формаһы — глиобластома табылыуы билдәле була. Рәсәй президенты ҡатнашлығындағы генетик технологияларҙы үҫтереү буйынса кәңәшмәлә «Рәсәй Фәндәр академияһының В. А. Энгельгард исемендәге Молекуляр биология институты» директоры Александр Макаров ошо хаҡта һөйләй[16][17][18][19].

Вафаты һәм ерләү[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

2024 йылдың 29 майында[20] Мәскәүҙә хосписта оҙаҡ ауырығандан һуң 54-се йәшендә вафат була[21][22]. Хушлашыу 1 июндә Покров монастырында үтте. Троекуров зыяратында сәнғәт эшмәкәрҙәре аллеяһында, Рәсәйҙең халыҡ артисы Нина Русланова һәм СССР-ҙың халыҡ артисы Николай Сличенконың ҡәберҙәре янында ерләнгән[23].

Шәхси тормошо[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Анастасия Заворотнюк ғаиләһе һәм әсәһе менән Крёкшин ҡасабаһында майҙаны 900 м² һәм хаҡы 2 миллион долларлыҡ йортта йәшәгән[24].

Тәүге ире, Рәсәй бизнесмены, элекке немец сығышлы лётчик Олаф Шварцкопф (1959 йылғы), ул актрисанан 12 йәшкә өлкәнерәк, менән никахы[25] бер йылға яҡын дауам итә (1993 йылдың 29 ноябрендә "Табакерка"ла Евгений Мироновтың тыуған көнөндә танышалар)[25].

Икенсе никахта Мәскәү автосалонының хужаһы бизнесмен Дмитрий Стрюков менән[26] ике бала — Анна (1996 йылдың 14 ғинуары)[27] һәм Майкл (2000 йылдың 13 июлендә АҠШ-та) тыуа[28]. Был никах ваҡытында Заворотнюк өс йыл буйы ике йылда: Америкалағы Лос-Анджелеста һәм Чикагола күсемһеҙ милек менән шөғөлләнгән һәм йәшәгән[29]. Анна Нью- Йоркта юғары уҡыу йортон тамамлаған һәм унда продюсер булып эшләгән. Майкл Мәскәү дәүләт халыҡ-ара мөнәсәбәттәр институтында хоҡуҡты өйрәнә, ләкин актёр булырға теләй[6].

2006 йылдан 2008 йылдың яҙына тиклем Анастасия Заворотнюк актёр Сергей Жигунов (1963 йылғы) менән осрашҡан[30][31].

2008 йылдың 22 сентябрендә Заворотнюк фигурист Пётр Андреевич Чернышёвҡа (1971 йылғы) кейәүгә сыға[32][33], уның менән үлеменә тиклем йәшәй. 2018 йылдың октябрендә ғаиләлә ҡыҙҙары Мила Чернышёва тыуа[34].

Ижады[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Театрҙарҙа ролдәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • «Страсти по Бумбарашу» — Варя
  • «Обыкновенная история» — Наденька
  • «Билокси-блюз» — Дэззи
  • «Матросская тишина» — Таня
  • «Миф о Дон-Жуане» — Жанэт
  • «Псих» — Таня / Оля
  • «Анекдоты» — Катишь
  • «Прощайте… и рукоплещите» — Марианна
  • «Ещё Ван Гог» — девушка в клинике
  • «Признания авантюриста Феликса Круля» — Элинор Твентимэн
  • «Опасные связи» — Эмили
  • «Последние» — Надежда
  • «Секс, ложь и видео» — Синтия Бишоп
  • «Ужин с дураком»
  • «Всё как у людей» — Сюзетта
  • «100 йен за услугу»
  • «Не всё коту масленица» А. Н. Островского — Агния
  • «Звёздный час по местному времени»
  • «Идиот» Ф. М. Достоевского
  • «На всякого мудреца довольно простоты» А. Н. Островского
  • «На дне» М. Горького
  • «Старый квартал»
  • «Третий лишний»
  • «Все мужчины делают это»

Фильмографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 1991 — Машенька (фильм) — Машенька
  • 1992 — Чайка (фильм) (ҡыҫҡа метражлы)
  • 1993 — Лихая парочка — Лизка
  • 1997 — Матросская тишина (фильм-спектакль) — Таня
  • 1999 — Ещё Ван Гог (фильм-спектакль)
  • 2001 — Наследник (фильм) — Настя, рухани ҡыҙы
  • 2004 — Моя прекрасная няня — Виктория Владимировна Прутковская, бала ҡараусы
  • 2007 — Код Апокалипсиса (фильм) — Дарья / Мари
  • 2007 — Шекспиру и не снилось (фильм) — Лизон
  • 2008 — Неидеальная женщина — Любаня
  • 2009 — Артефакт (фильм) — Рита
  • 2009 — Гоголь. Ближайший — Александра Осиповна Смирнова-Россет
  • 2010 — Аманда О (телесериал, Рәсәй) — Аманда О
  • 2011 — Дом на краю — Анна
  • 2011 — Жених по объявлению — Вера Зарайская
  • 2011 — Служебный роман. Наше время — Ольга Петровна Рыжова
  • 2012 — Мамы — Надежда Эдуардовна Пушкарёва
  • 2012 — Хозяйка «Белых ночей» — Марина, «Белые ночи» ҡунаҡханаһы хужабикәһе
  • 2012 — Охота на гауляйтера — Галина Помазан
  • 2012 — Не плачь по мне, Аргентина — Кристина
  • 2013 — Семья 3Д — Вика Дергунова
  • 2013 — Женщины на грани — Марина Станиславовна Руденко («Завещание» серияһында)
  • 2014 — Я больше не боюсь — Вера Петровна Кольцова
  • 2014 — Провокатор (телесериал) — Кира, Антондың начальницаһы
  • 2014 — Мамы 3 — Надежда Эдуардовна Пушкарёва
  • 2014 — Отдел (телесериал) — Ольга Ильина
  • 2015 — Любовь и море — Марина
  • 2015 — Чужая милая — Наталья Ивановна Капустина
  • 2017 — Проклятие спящих — Агнесса Стебницкая, сәнғәт ғилеме докторы
  • 2018 — Между нами девочками. Продолжение — Полина, Левандовскийҙың һөйәркәһе
  • 2021 — Каспий 24 — Полина Королёва (2017 й. төшөрөлгән)
  • 2022 — Приставы (сериал) — (2018 й. төшөрөлгән)

Йәнһүрәттәрҙе тауышландырыуы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 1991 — Винни-Пух и Рождество / Winnie the Pooh & Christmas Too (короткометражка) — Кристофер Робин
  • 1992—1993 — «Новые приключения Винни-Пуха» / The New Adventures of Winnie the Pooh — Кристофер Робин
  • 2013 — Попугай Club — Жена Жирова

Телевидениела[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Клиптары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • 2014 — «Только любовь починит» (Би-2, OST «Мамы-3»)

Маҡтаулы исемдәре һәм бүләктәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Дәүләт наградалары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Йәмәғәт наградалары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Премия «Золотой Остап» (номинация «Лучшая женская комедийная роль», 2005) — за роль няни Виктории Прутковской в комедийном телесериале «Моя прекрасная няня».
  • Премия «Обложка года» (номинация «Открытие года», 2005).
  • Премия «Top X Sexy» (номинация «Самая сексуальная актриса», 2005).
  • Телевизионная премия «ТЭФИ» (категория «Лица», номинация «Исполнительница женской роли в телевизионном фильме/сериале», 2005) — за роль няни Виктории Прутковской в комедийном телесериале «Моя прекрасная няня».
  • Премия журнала «Glamour» (номинация «Телевизионная актриса года», 2005) (Россия).
  • Премия «Золотая семёрка» (номинация «Отечественная актриса секс-символ», 2005).
  • Премия «Теленеделя» (номинация «Лучшая телеактриса года», 2006).
  • Премия «Золотая семёрка» (номинация «Лучшая актриса», 2007).
  • Премия ФСБ России (номинация «Актёрская работа», 2007) — за роль офицера ФСБ в художественном фильме «Код апокалипсиса».
  • Премия «Золотая семёрка» (номинация «Лучшая актриса», 2008).

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Internet Movie Database (ингл.) — 1990.
  2. Умерла Анастасия ЗаворотнюкАргументы и факты, 2024.
  3. Анастасия Заворотнюк. Вокруг ТВ. Дата обращения: 7 ноябрь 2013. Архивировано 20 октябрь 2013 года.
  4. Инна Фомина. Анастасия Заворотнюк: «Петя все терпел». Издательство Семь Дней (28 сентябрь 2009). Дата обращения: 28 сентябрь 2009. Архивировано из оригинала 6 апрель 2010 года.
  5. У Анастасии Заворотнюк умер отец. Архивировано 8 август 2017 года.. TCH.ua
  6. 6,0 6,1 Ольга Либгардт. Отец и брат Заворотнюк умерли один за другим. KP.RU (6 апрель 2019). Дата обращения: 17 сентябрь 2019. Архивировано 9 сентябрь 2019 года.
  7. Скоропостижно скончался брат Анастасии Заворотнюк. Архивировано 28 июнь 2018 года., Телеканал «Астрахань 24», 8 апреля 2020
  8. Полина Валеева, Виктор Горячев Анастасия Заворотнюк показала мужу город детства // Теленеделя : журнал. — 2008. — № 43 (56). Архивировано из первоисточника 27 декабрь 2013.
  9. Экранное секс-насилие. Говядинка возбуждает не по-детски. Экспресс-газета (30 октябрь 2015). Дата обращения: 1 февраль 2021. Архивировано 8 февраль 2021 года.
  10. Николай Лещук, Анна Пупченко. Георгий Юнгвальд-Хилькевич: Мои мушкетеры еще ого-го! kp.ua. «КП в Украине» (11 июнь 2007). Дата обращения: 1 февраль 2021. Архивировано 11 апрель 2020 года.
  11. Шоу «Настя» на первом канале - фиаско?! (недоступная ссылка — история). xage.ru (1 сентябрь 2012). Дата обращения: 2 октябрь 2012. Архивировано 23 октябрь 2012 года.
  12. Надежда Дунаева. Шоу «Настя» закрывается. vmdaily.ru. Вечерняя Москва (18 декабрь 2012). Дата обращения: 20 июнь 2013. Архивировано 20 июнь 2013 года.
  13. Продвижением Putin Team занялся продюсер «Любэ» и «Иванушек International» Игорь Матвиенко. Архивировано 24 ғинуар 2018 года. Meduza, 22.01.2018
  14. Анастасия Заворотнюк и ее семья просят прекратить спекуляции вокруг здоровья актрисы. ТАСС (6 октябрь 2019). Дата обращения: 7 октябрь 2019. Архивировано 6 октябрь 2019 года.
  15. В окружении Заворотнюк подтвердили, что актриса проходит курс лечения. ТАСС. Дата обращения: 19 октябрь 2019. Архивировано 19 октябрь 2019 года.
  16. Стал известен настоящий диагноз Анастасии Заворотнюк. 7Дней.ру (14 май 2020). Дата обращения: 14 май 2020. Архивировано 21 май 2020 года.
  17. Генетики подобрали вирусы для лечения рака у Анастасии Заворотнюк. Interfax.ru (14 май 2020). Дата обращения: 14 май 2020. Архивировано 14 май 2020 года.
  18. Ученые рассказали о борьбе с опухолью Анастасии Заворотнюк. ТАСС (14 май 2020). Дата обращения: 14 май 2020. Архивировано 21 май 2020 года.
  19. Совещание о развитии генетических технологий в России. Президент России (14 май 2020). Дата обращения: 14 май 2020. Архивировано 16 май 2020 года.
  20. Өҙөмтә хатаһы: <ref> тамғаһы дөрөҫ түгел; thevoicemag төшөрмәләре өсөн текст юҡ
  21. Умерла актриса Анастасия Завортнюк. Meduza (30 май 2024). Дата обращения: 30 май 2024.
  22. Анастасия Заворотнюк умерла в хосписе на руках мужа Петра Чернышева: тяжелые подробности
  23. Анастасию Заворотнюк похоронили на Троекуровском кладбище. Москва 24 (1 июнь 2024). Дата обращения: 1 июнь 2024.
  24. «Однажды…»: Молодые родители Анастасия Заворотнюк и Пётр Чернышёв. Архивировано 6 ноябрь 2019 года. — НТВ, 6 апреля 2019 (видео, 11:30)
  25. 25,0 25,1 Олаф Шварцкопф. Театр одной актрисы. Архивировано 15 август 2020 года., Май 2012
  26. Анастасия Заворотнюк обвенчалась в Крыму, 13 октября 2008
  27. Анна Заворотнюк. Вокруг ТВ. Дата обращения: 21 июль 2013. Архивировано 26 июль 2013 года.
  28. Скандал на дне рождения сына Заворотнюк! Настя не пустила к ребёнку его отца (недоступная ссылка — история). Lady.RU (14 июль 2008). Дата обращения: 15 август 2013. Архивировано 16 август 2013 года.
  29. Телеканал «Украина», передача «Добро пожаловать». Архивировано 3 апрель 2013 года., выпуск от 07.04.2013
  30. Жигунов и Заворотнюк расстались. MIGnews.com (2 май 2008). Дата обращения: 20 июнь 2013. Архивировано 26 декабрь 2013 года.
  31. Евгений Утров. Заворотнюк и Жигунов отменили свадьбу. Utro.ua (12 май 2008). Дата обращения: 20 июнь 2013. Архивировано 20 июнь 2013 года.
  32. Анастасия Заворотнюк вышла замуж. for-ua.com (7 октябрь 2008). Дата обращения: 20 июнь 2013. Архивировано 26 декабрь 2013 года.
  33. Заворотнюк и Чернышёв тайно венчаются в Крыму (недоступная ссылка — история). www.tv.ua (13 октябрь 2008). Дата обращения: 20 июнь 2013. Архивировано 20 июнь 2013 года.
  34. У Анастасии Заворотнюк и Петра Чернышёва родилась дочь: первое фото ребёнка пары. Дата обращения: 11 март 2019. Архивировано 13 март 2019 года.
  35. Александр Цекало пообещал жениться на Насте Заворотнюк. Факты и комментарии (14 сентябрь 2005). Дата обращения: 30 апрель 2020. Архивировано 20 май 2018 года.
  36. АНАСТАСИЯ ЗАВОРОТНЮК СМЕНИЛА КАТОК (недоступная ссылка — история). DFM (2 сентябрь 2008).
  37. Николай Цискаридзе, ведущий солист Большого театра: "Я признался в любви Заворотнюк. Она сказала, что это взаимно!". Один из судей проекта «Танцы на льду» делится впечатлениями от шоу. Комсомольская правда (19 октябрь 2006). Дата обращения: 4 июнь 2017. Архивировано 7 март 2017 года.
  38. Между войной и миром. Анастасия Заворотнюк против Максима Галкина. Коммерсантъ (17 сентябрь 2008). Дата обращения: 4 июнь 2017. Архивировано 10 ноябрь 2011 года.
  39. Раньше всех. Известия (27 август 2010). Дата обращения: 4 июнь 2017. Архивировано 21 июнь 2015 года.
  40. Анастасия Заворотнюк сделала шоу имени себя. Первый канал. Дата обращения: 29 сентябрь 2012. Архивировано 4 ноябрь 2012 года.
  41. Ку-ка-ре-ку, Настя! Теленеделя с Александром Мельманом. Московский комсомолец (28 март 2013). Дата обращения: 4 июнь 2017. Архивировано 27 апрель 2018 года.
  42. Премьеры НТВ: «Новое утро» с Анастасией Заворотнюк и новое ток-шоу. НТВ (19 февраль 2016). Дата обращения: 4 июнь 2017. Архивировано 31 декабрь 2017 года.
  43. Максим Аверин и Анастасия Заворотнюк узнают тайны создания великих кинолент. Экспресс газета. Дата обращения: 27 сентябрь 2016. Архивировано 27 сентябрь 2016 года.
  44. Указ Президента Российской Федерации от 27.03.2006 г. № 266 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». Дата обращения: 14 июнь 2018. Архивировано 30 июль 2017 года.

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]