Офицерҙар йорто (Санкт-Петербург)
| Офицерҙар йорто | |
 | |
| Дәүләт |
 Рәсәй |
|---|---|
| Административ-территориаль берәмек | Санкт-Петербург |
| Архитектура стиле | Урыҫ стиле[d] |
| Мираҫ статусы | объект культурного наследия России федерального значения[d] |
 | |
 Офицерҙар йорто Викимилектә | |
Көнбайыш хәрби округының Офицерҙар йорто Санкт-Петербургта 1895—1898 йылдарҙа В К. Гаугер һәм А.Д. Донченко тарафынан төҙөлгән[1].
1828 йылға тиклем Кирочная һәм Литейная урамдары мөйөштәрендә граф А.А.Аракчеевтың ҡабул итеү йорто урынлаша. Һуңыраҡ бында ҡаланың иң яҡшы экипаж фабрикаларының береһе була. Ғәмәлдә был бинаны Император Ғали йәнәптәренең Үҙ канцелярияһы биләй.
Бина псевдорус стилендә махсус Офицерҙар йорто өсөн Николай II указы менән 1898 йылдың яҙында төҙөлә. Эштәр етәксеһе — хәрби инженер Н. В. Смирнов. Нәҡ император Офицерҙар йортон төҙөүгә ҡаҙнанан шаҡтай ҙур күләмдә аҡса бүлеп бирә.
Тәүге проектты архитектор А.И. фон Гоген һәм М.А. Иванов башҡарған. Адресы: Литейный проспекты, 20 / Кирочная урамы, 1. Уларға ҡала сәнғәт академияһы ағзалары Леонтий Николаевич Бенуа һәм Антоний Осипович Томишко консультациялар бирә.
1898 йылдың 22 мартындағы 75-се хәрби ведомство бойороғона ярашлы:
Йәкшәмбе көнө, 1898 йылдың 22 мартында, Санкт-Петербургта, Ғали Йәнәптәре бойороғо менән офицерҙар тормошон яҡшыртыу маҡсатында Юғары Ғали Йәнәптәре ҡатнашлығында Армия һәм Флоттың офицерҙар йыйылышы асыла.
— Цит. по: Тарасов, 2006, С. 89
Бында Хәрби белем һөйөүселәр йәмғиәте урынлаша.
Октябрь революцияһынан һуң Офицерҙар йорто Ҡыҙыл армия йорто тип үҙгәртелә.
1950 йылда Офицерҙар йортонда Ленинград эше буйынса суд «процесстары» үтә (1953 йылда иһә — уны ойоштороусылары өлөшө өҫтөндә). Төп ғәйепләнеүселәр өҫтөнән күрһәтмә суд 1950 йылдың 29-30 сентябрендә уҙа. Хәрби коллегияның күсмә сессияһы алты кешене атыуға, икеһен 10 йылға һәм бер кешене 15 йылға төрмәгә хөкөм итә.
Әлеге ваҡытта бинала Көнбайыш хәрби округының ғәскәрҙәр тарихы музейы, китапхана, Тормош юлының ветерандар советы эшләй.
Рәсәйҙең мәҙәни мираҫы объекттары исемлегенә индерелгән.
Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- ↑ ↑ Зодчие Санкт-Петербурга. XIX — начало XX века / сост. В. Г. Исаченко; ред. Ю. Артемьева, С. Прохватилова. — СПб.: Лениздат, 1998. — 1070 с. — ISBN 5-289-01586-8.
Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
- Тарасов М. Я. Офицерское собрание в Санкт-Петербурге (1898–2006) // История Петербурга. — 2006. — № 4(32). — С. 86–91. Архивировано из первоисточника 4 март 2016.
- Тарасов М. Я. Памятнику военной архитектуры 110 лет (1898–2008) // История Петербурга. — 2008. — № 5(45). — С. 81–89.