Эстәлеккә күсергә

Булинский Александр Вадимович

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Булинский Александр Вадимович
Рәсем
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  Рәсәй
Тыуған көнө 5 ноябрь 1952({{padleft:1952|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:5|2|0}}) (72 йәш) или 1952[1]
Тыуған урыны Мәскәү, СССР[2]
Һөнәр төрө математик
Эшмәкәрлек төрө Ихтималлыҡ теорияһы
Эш урыны МДУ-ның механика-математика факультеты[d]
Уҡыу йорто МДУ-ның механика-математика факультеты[d]
М. В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университеты[3]
Ғилми дәрәжә физика-математика фәндәре докторы[d]
Ғилми етәксе Колмогоров Андрей Николаевич
Аспиранттар Микушева, Анна Евгеньевна[d][3], Yuri Bakhtin[d][3], Mikhail Alexandrovich Vronski[d][3], Alexey Pavlovich Shashkin[d][3], Denis Vladimirovich Poryvay[d][3], Stepan Valerievich Dilman[d][3], Nikolay Vladimirovich Millionshchikov[d][3], Nataliya Yurievna Kryzhanovskaya[d][3], Maxim Maratovich Musin[d][3], Pavel Andreevich Yaskov[d][3], Iliya Sergeevich Tyurin[d][3], Maxim Evgenievich Zhukovskii[d][3] һәм Oleg Alexandrovich Butkovsky[d][3]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Вики-проект Проект:Математика[d]

Булинский Александр Вадимович (5 ноябрь 1952 йыл, Мәскәү) — СССР һәм Рәсәй математигы, А. Н. Колмогоров исемендәге премия лауреаты (2021).

Булинский Вадим Александровичтың (24.01.1911—2006) улы, Александр Людвигович Булинскийҙың (11.05.1880—10.09.1966) ейәне[4].

Мәскәү университетының механика-математика факультетын тик яҡшы билдәләргә генә тамамлай (1974), шунда уҡ аспирантураны ла тамамлай (1977), А. Н. Колмогоровтың уҡыусыһы. Фән кандидаты (1977), диссертацияһының темаһы «Некоторые предельные теоремы для случайных процессов и полей с перемешиванием»[5].

1977 йылдан МДУ-ның механика-математика факультетында эшләй, 1996 йылдан — ихтималлыҡ теорияһы кафедраһы профессоры. 1990 йылда «Предельные теоремы для случайных процессов и полей и их статистические приложения» темаһына докторлыҡ диссертацияһы яҡлай[6].

Фәнни ҡыҙыҡһыныуҙары өлкәһе

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Осраҡлы процестар һәм уларҙың ҡушымталары өлкәһендә фундаменталь һөҙөмтәләргә өлгәшә. Үҙәк сикке теоремала; осраҡлы башланғыс мәғлүмәттәр булғанда Бюргерстың күп үлсәмле тигеҙләмәләрен тикшереүҙә; Ньюмен проблемаһында; ҡабатланған логарифмдың функциональ законында яңы һөҙөмтәләр ала; Колмогоров-Петровский-Эрдеш-Феллер интеграль критерийының функциональ аналогын, Штрассен шарына йыйылыусанлыҡ тиҙлеген; тығыҙлыҡты ядро баһалауҙың асимптотик үҙсәнлектәрен һ. б. таба.

«Предельные теоремы для случайных процессов и полей» махсус семинар етәксеһе.

«Фундаменталь һәм ғәмәли математика» журналы редколлегияһында хеҙмәттәшлек итә.

Халыҡ-ара Бернулли Йәмғиәтенең ихтималлыҡ теорияһы һәм математик статистика буйынса Европа Комитеты ағзаһы. Америка математика йәмғиәте ағзаһы. Мәскәү математика йәмғиәте идараһы ағзаһы. Сорос профессоры (2000).

8 фән кандидаты әҙерләй. 110-дан ашыу фәнни хеҙмәт авторы.

Маҡтаулы исемдәре һәм бүләктәре

[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]
  • РФА-ның А. Н. Колмогоров исемендәге премияһы (2021) — «Предельные теоремы и их приложения» эштәр циклы өсөн
  • II дәрәжә фәнни эшмәкәрлек өсөн М. В. Ломоносов исемендәге премия (2009) (А. П. Шашкин менән бергә) «Предельные теоремы для ассоциированных случайных полей и родственных систем» монографияһы өсөн[7]
  • «Предельные теоремы для случайных процессов и полей» (1981)
  • «Предельные теоремы в условиях слабой зависимости» (1989) ISBN 5-211-01334-4
  • «Теория вероятностей» (1994) (учебное пособие)
  • «Теория случайных процессов» (2003) (учебник, в соавт. с А. Н. Ширяевым)