Громова Людмила Петровна

Громова Людмила Петровна
	Громова Людмила Петровна
Зат	ҡатын-ҡыҙ
Гражданлыҡ	СССР; Рәсәй
Тыуған көнө	15 июнь 1952 (72 йәш)
Тыуған урыны	Санкт-Петербург, РСФСР, СССР
Һөнәр төрө	филолог, юғары мәктәп уҡытыусыһы
Эш урыны	Санкт-Петербург дәүләт университеты
Уҡыу йорто	Санкт-Петербург дәүләт университеты
Ғилми исеме	профессор[d]
Ғилми дәрәжә	филология фәндәре докторы[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре

Википедияла Громова фамилиялы башҡа кешеләр тураһында мәҡәләләр бар.

Громова Людмила Петровна (15 июнь 1952 йыл) — СССР һәм Рәсәй ғалим-тарихсыһы һәм филологы, педагог, филология фәндәре докторы (1994), профессор (1999). Санкт-Петербург дәүләт университетының почётлы профессоры (2018).

Биографияһы

Людмила Петровна Громова 1952 йылдың 15 июнендә Ленинградта тыуа.

1969 йылдан алып 1974 йылға тиклем Санкт-Петербург дәүләт университетының журналистика факультетына уҡый, 1979 йылдан 1983 йылға тиклем был факультет янындағы аспирантурала уҡый. 1974 йылдан 1979 йылға тиклем — Чудово «Родина» гәзите бүлеге мөдире. 1983 йылдан Ленинград дәүләт университетында педагогик эштә ассистент вазифаһында, 1987 йылдан — доцент һәм 1999 йылдан — профессор, 2010 йылдан — журналистика тарихы кафедраһы мөдире. 2002 йылдан 2004 йылға тиклем бер үк ваҡытта Людмила Громова — уҡыу-уҡытыу эштәре буйынса Санкт-Петербург дәүләт университеты (СПбДУ) проректоры һәм 2011 йылдан 2017 йылға тиклем — СПбДУ-ның журналистика факультеты деканы^[1]^[2].

1983 йылда Громова филология фәндәре кандидаты дәрәжәһенә дәғүә итеп, «А. И. Герцен — публицист 1840-х годов : взаимосвязь публицистического и художественного творчества» темаһына диссертация яҡлай, 1994 йылда — «А. И. Герцен и русская журналистика его времени» темаһына диссертация яҡлап, филология фәндәре докторы була. 1999 йылда Юғары аттестация комиссияһы бойороғо менән журналистика тарихы кафедраһы буйынса ғилми профессор исеме бирелә. 2018 йылда уға Санкт-Петербург дәүләт университетының почётлы профессоры тигән исем бирелә^[3]^[1].

2022 йылда «Донбасс халҡын яҡлау буйынса махсус операция» ваҡытында президент Путинға ярҙам итеү буйынса хат авторы булып сығыш яһай^[4].

Ғилми-педагогик эшмәкәрлеге

Л П. Громованың төп ғилми-педагогик эшмәкәрлеге XVIII—XIX быуаттарҙа рус журналистикаһы тарихы, шул иҫәптән цензура тарихы һәм күренекле редакторҙар һәм публицистарҙың иҗады белән бәйле. «Журналистика тарихының актуаль проблемалары», «Фәнни-популяр журналистика традициялары», «Рус публицистикаһы тарихы» һәм «XVIII—XIX быуаттарҙа рус журналистикаһы тарихы» темаларына лекциялар курсы уҡый. Филология һәм сәнғәт ғилеме буйынса юғары аттестация комиссияһының эксперт советы ағзаһы (2002 йылдан 2014 йылға тиклем). Журналистика факультетының диссертация һәм Ғилми советы рәйесе һәм СПбДУ-ның ғилми советының ғилми секретары (2018 йылдан 2010 йылға тиклем). Рәсәй Федерацияһы Мәғариф һәм фән министрлығының юғары һөнәри белем биреү дәүләт мәғариф стандарты буйынса ведомство-ара эксперт советы ағзаһы. 2010 йылдан Санкт-Петербург һәм Ленинград өлкәһенең Журналистар союзы идаралығы ағзаһы^[1].

Л. П. Громова 170 ашыу ғилми хеҙмәт, шул иҫәптән юғары уҡыу йорттары өсөн биш дәреслек һәм дүрт монография авторы булып тора^[5], уның етәкселегендә 10-дан ашыу докторлыҡ һәм кандидатлыҡ диссертацияһы яҡлана^[1].

Бүләктәре

II дәрәжә «Ватан алдындағы хеҙмәттәре өсөн» орденының миҙалы (2000)^[1]
Рәсәй Федерацияһы Президенты Рәхмәте (2014 йылда — «Өлгәшкән хеҙмәт уңыштары, күп йыллыҡ емешле хеҙмәте, әүҙем закон сығарыу эшмәкәрлеге» өсөн)^[6]
Рәсәй Федерацияһының почётлы юғары һөнәри белем биреү хеҙмәткәре (1998)^[1]

Иҫкәрмәләр

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Профессора Санкт-Петербургского государственного университета : биобиблиографический словарь / сост. Г. А. Тишкин; авт. вступ. ст.: Л. А. Вербицкая, Г. А. Тишкин. — СПб. : Санкт-Петербургский государственный университет, 2004. — 739 с.
↑ Громова Людмила Петровна (билдәһеҙ). Высшая школа журналистики и массовых коммуникаций. Дата обращения: 12 март 2021.
↑ Почётные профессора СПбГУ (билдәһеҙ). Санкт-Петербургский государственный университет. Дата обращения: 12 март 2021.
↑ Лиханова Т. Живые и мертвые пишут Путину (билдәһеҙ). Новая газета (11 март 2022). Дата обращения: 11 март 2022.
↑ Громова, Людмила Петровна (билдәһеҙ). РГБ. Дата обращения: 12 март 2021.
↑ Распоряжение Президента России от 12 марта 2014 года № 60-рп (билдәһеҙ). Дата обращения: 12 март 2021.

Әҙәбиәт

Профессора Санкт-Петербургского государственного университета : биобиблиографический словарь / сост. Г. А. Тишкин ; авт. вступ. ст.: Л. А. Вербицкая, Г. А. Тишкин. - Санкт-Петербург : Санкт-Петербургский государственный университет, 2004. — 739 с.

[гна-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Профессора Санкт-Петербургского государственного университета : биобиблиографический словарь / сост. Г. А. Тишкин; авт. вступ. ст.: Л. А. Вербицкая, Г. А. Тишкин. — СПб. : Санкт-Петербургский государственный университет, 2004. — 739 с.

[2] Громова Людмила Петровна (билдәһеҙ). Высшая школа журналистики и массовых коммуникаций. Дата обращения: 12 март 2021.

[3] Почётные профессора СПбГУ (билдәһеҙ). Санкт-Петербургский государственный университет. Дата обращения: 12 март 2021.

[4] Лиханова Т. Живые и мертвые пишут Путину (билдәһеҙ). Новая газета (11 март 2022). Дата обращения: 11 март 2022.

[5] Громова, Людмила Петровна (билдәһеҙ). РГБ. Дата обращения: 12 март 2021.

[6] Распоряжение Президента России от 12 марта 2014 года № 60-рп (билдәһеҙ). Дата обращения: 12 март 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]