Эстәлеккә күсергә

Ирина Билык

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Ирина Билык
укр. Ірина Білик
Рәсем
Зат ҡатын-ҡыҙ
Гражданлыҡ  СССР
 Украина
Тыуған ваҡыттағы исеме укр. Ірина Миколаївна Білик[1]
Тыуған көнө 6 апрель 1970({{padleft:1970|4|0}}-{{padleft:4|2|0}}-{{padleft:6|2|0}})[2] (54 йәш)
Тыуған урыны Киев, Украина Совет Социалистик Республикаһы, СССР
Хәләл ефете Аслан Ахмадов[d][3][4]
Внебрачный партнёр Юрий Никитин[d] һәм Дима Коляденко[d]
Һөнәр төрө йырсы, шағир, композитор, яҙыусы, телетапшырыуҙар алып барыусы, студийный музыкант, пианист
Уҡыу йорто Киевский национальный университет культуры и искусств[d]
Музыка ҡоралы фортепиано һәм вокал[d]
Дискография дискография Ирины Билык[d]
Жанр поп-музыка[d]
Тауыш яҙҙырыу лейблы Mamamusic[d] һәм Best Music[d][5]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Украинаның халыҡ артисы заслуженный артист Украины орден княгини Ольги III степени
Рәсми сайт irinabilyk.com
Социаль селтәрҙә күҙәтеүселәр 136 000 ± 999[6]
 Ирина Билык Викимилектә

Ирина Билык (6 апрель 1970 йыл) — йырсы һәм композитор, Украинаның халыҡ артисы (2008)[7].

  • «Кувала зозуля» (1990)
  • «Я розкажу» (1994)
  • «Nova» (1995)
  • «Так просто» (1996)
  • «Фарби» (1998)
  • «Ома» (2000)
  • «Biłyk» (2002)
  • «Країна» (2003)
  • «Любовь. Яд» (2004)
  • «На бис» (2008)
  • «Рассвет» (2014)
  • «Без Грима» (2017)