Лукашевич Татьяна Николаевна

Лукашевич Татьяна Николаевна
Зат	ҡатын-ҡыҙ
Гражданлыҡ	СССР  Рәсәй империяһы
Тыуған көнө	21 ноябрь 1905({{padleft:1905|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:21|2|0}})
Тыуған урыны	Днепр, Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө	2 март 1972({{padleft:1972|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:2|2|0}}) (66 йәш)
Вафат булған урыны	Мәскәү, СССР
Ерләнгән урыны	Востряково зыяраты[d]
Һөнәр төрө	кинорежиссёр, сценарий яҙыусы
Эш урыны	Мосфильм[d] Центрнаучфильм[d]
Уҡыу йорто	С. А. Герасимов исемендәге Бөтә Рәсәй дәүләт кинематография институты
Әүҙемлек осороноң тамамланыуы	1964
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре

Лукашевич Татьяна Николаевна (21 ноябрь 1905 йыл, Екатеринослав — 2 март 1972 йыл, Мәскәү) — СССР кинорежиссёры, сценарист.

Биографияһы

1927 йылда Дәүләт кинематография техникумының (буласаҡ ВГИК) режиссёр факультетын тамамлай. А. Ходатаевтың «Одна из многих» һәм Борис Барнеттың «Москва в Октябре» картиналарында режиссёр ассистенты булып эшләй. 1928 йылда тәү башлап «Война империалистической войне» фәнни-популяр фильмының режиссёры булараҡ сығыш яһай. 1929 йылда «Межрабпомфильм» киностудияһында үҙ сценарийы буйынса «Преступление Ивана Караваева» нәфис фильмын ҡуя. 1932 йылдан — «Мосфильм» киностудияһы режиссёры.

Бөйөк Ватан һуғышы ваҡытында Татьяна Лукашевич «Воентехфильм» студияһында эшләй, унда бер нисә документаль һәм фәнни-популяр фильм ҡуя. «Суд чести» һәм «Заговор обречённых» картиналары өҫтөндә эшләгәндә икенсе режиссёр булараҡ ҡатнаша.

Әммә уға үҙ аллы ҡуйған нәфис фильмдары һәм фильм-спектаклдәре: «Подкидыш», «Свадьба с приданым», «Аттестат зрелости», «Слепой музыкант» һәм башҡалар дан килтерә. Уның таҫмаларының күбеһе балаларға йәки үҫмерҙәргә, оло тормошҡа аяҡ баҫыусыларға бағышлана.

1972 йылда 67-се йәшендә вафат була, Мәскәүҙә Востряковский зыяратында ерләнгән.

Фильмдары

Нәфис

• «Преступление Ивана Караваева» (1929);
• «Весенние дни» (1934, совм. с Рубеном Симоновым);
• «Гаврош» (1937);
• «Подкидыш» (1939);
• «Учитель танцев» (1952);
• «Анна Каренина» (1953);
• «Свадьба с приданым» (1953, совм. с Борисом Равенских);
• «Аттестат зрелости» (1954);
• «Крылья» (1956);
• «Они встретились в пути» (1957);
• «Заре навстречу» (1959);
• «Слепой музыкант» (1960);
• «Ход конём» (1962);
• «Остров Колдун» (1964).

Документаль һәм фәнни-популяр

• «Война империалистической войне» (1928);
• «Уход за больными»;
• «Советская Чувашия».

Бүләктәре

- Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены (7 март 1960 йыл) — Халыҡ-ара ҡатын-ҡыҙҙар көнөнөң 50 йыллығы уңайынан һәм Советтар Союзы ҡатын-ҡыҙҙарының коммунистик төҙөлөштә әүҙем ҡатнашҡанлығын билдәләп, һәм уларҙың йәш быуынды тәрбиәләү буйынса Совет дәүләте алдындағы хеҙмәттәре, хеҙмәттә юғары күрһәткестәргә өлгәшкәне һәм емешле йәмәғәт эшмәкәрлеге өсөн