Славенка Дракулич
| Славенка Дракулич | |
.jpg) | |
| Зат | ҡатын-ҡыҙ[1][2] |
|---|---|
| Гражданлыҡ |
 Хорватия |
| Тыуған көнө | 4 июль 1949[3][4] (75 йәш) |
| Тыуған урыны | Риека[d], Югославия Социалистик Федератив Республикаһы[d][2] |
| Хәләл ефете | Richard Swartz[d] |
| Һөнәр төрө | журналист, романист, эссеист, яҙыусы |
| Эшмәкәрлек төрө | эссе[d], әҙәбиәт[5] һәм журналистика[5] |
| Уҡыу йорто | филологический факультет Загребского университета[d] |
| Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре | |
 Славенка Дракулич Викимилектә | |
Славенка Дракулич (хорв. Slavenka Drakulić, 4 июль 1949 йыл, Риека, шул саҡта Югославия) — хорват яҙыусыһы һәм журналисы, хорват һәм инглиз телдәрендә яҙған.
Биографияһы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Славенка Дракуличтың атаһы — Югославия армияһы офицеры, әсәһе — дәүләт хеҙмәткәре. Дракулич Загреб университетында сағыштырма әҙәбиәтте һәм социологияны өйрәнә[6].1982 йылдан журналистика менән шөғөлләнә, төрлө хорват баҫмалары өсөн яҙа, шул иҫәптән — феминизм темаларына. Сербҡа кейәүгә сыға, ҡыҙы Ружананы таба. 1990 йылдар башында, Дубравка Угрешич һәм Хорватияның башҡа бер нисә яҙыусыһы менән бер рәттән патриотизм етмәүҙә һәм хорват халҡына боҙом ебәреүҙә милләтсе матбуғат тарафынан ғәйепләнә [1] 2016 йыл 11 август архивланған.), ҡыҙы менән бергә илдән сығып китә. Швецияла йәшәй, һәм хәҙер тормошон Стокгольм һәм Загреб араһында үткәрә. Донъяның эре гәзит һәм журналдарында баҫылып сыға[7].
Китаптары
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Очерктары һәм эсселары
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Смертные грехи феминизма/ Smrtni grijesi feminizma (1984)
- Как мы пережили коммунизм и даже смеялись при этом/ Kako smo preživjeli komunizam i čak se smijali, о жизни женщин в странах социализма (1991)
- Балканский экспресс: фрагменты с другой стороны фронта/ Balkan Express: Fragmenti s druge stane rata (1992)
- Кафе Европа: жизнь после коммунизма/ Cafe Europa: Život nakon komunizma (1996)
- Они бы муху не обидели: военные преступники перед трибуналом в Гааге/ Ne bi ni mrava zgazili: ratni zločinci na sudu u Hagu (2005)
- Экскурсия по музею коммунизма/ A Guided Tour Through the Museum of Communism (2011)
Романдары
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Голограммы страха/ Hologrami straha (1987)
- Мраморная кожа/ Mramorna koža (1995)
- Вкус мужчины/ Okus čovjeka (1997)
- Как будто меня там нет/ Kao da nisam tamo (2000, 2010 йылда экранлаштырыған, ҡарағыҙ: [2], Ирландия режиссёры Хуанита Уилсон фильмы Ирландияла бер нисә премия һәм Истанбул МКФ премияһын ала)
- Фрида, или О боли/ Frida ili o boli, Кало, Фрида тураһында роман (2007)
- Тело, сделанное из тела: изгелек тураһында хикәйә/ Tijelo njenog tijela: priče o dobroti (2007)
Оn line мәҡәләләре
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- На сайте Eurozine (инг.)
Йыйылма баҫмалары
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Sabrani eseji (2005)
Танылыуы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Дракулич китаптары донъяның бик күп телдәренә, шул иҫәптән ҡытай теленә тәржемә ителгән. Ул — Европа үҙ-ара аңлашыуға индергән өлөшө өсөн Лейпциг китап премияһы лауреаты, 2005[8].
Иҫкәрмәләр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- ↑ Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформа открытых данных — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #115770674 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ Slavenka Drakulic // Babelio (фр.) — 2007.
- ↑ Slavenka Drakulic // Munzinger Personen (нем.)
- ↑ 5,0 5,1 Drakulić, Slavenka // Чешская национальная авторитетная база данных
- ↑ Drakulić, Slavenka. berliner-kuenstlerprogramm.de.
- ↑ Slavenka Drakulić. theguardian.com.
- ↑ https://web.archive.org/web/20110608182847/
Һылтанмалар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Биография, обзор творчества (инг.)
- На сайте Женщины в истории Европы 2018 йыл 12 октябрь архивланған. (инг.)
- Интервью, 2009 (инг.)
- Славенка Дракулич на радио Свобода (рус.)
- Отрывки из книги Как мы пережили коммунизм… (рус.)