Карпов Николай Фролович
Карпов Николай Фролович | |
Зат | ир-ат |
---|---|
Гражданлыҡ |
СССР Рәсәй |
Хеҙмәт итеүе | СССР |
Тыуған көнө | 1 ғинуар 1917 |
Тыуған урыны | Тверь өлкәһе, РСФСР |
Вафат булған көнө | 1999 |
Вафат булған урыны | Мәскәү, Рәсәй |
Һөнәр төрө | геолог |
Уҡыу йорто | Санкт-Петербург дәүләт университеты |
Һуғыш/алыш | Бөйөк Ватан һуғышы |
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре |
Карпов Николай Фролович (1 ғинуар 1917 йыл — 1999 йыл) — СССР геологы. Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнашыусы. Социалистик Хеҙмәт Геройы (1981).
Биографияһы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Николай Фролович Карпов 1917 йылдың 1 ғинуарында (башҡа мәғлүмәттәр буйынса — 19 мартта) Медведево станцияһында (хәҙер — Тверь өлкәһенең Бологое ҡалаһы эсендә) тыуған. 1940 йылда ул Ленинград дәүләт университетын тамамлай. Шул уҡ йылда ул Эшсе-Крәҫтиән Ҡыҙыл Армияһына хәрби хеҙмәткә саҡырыла. 1946 йылда капитан дәрәжәһендә запасҡа сығарыла. Шул уҡ йылдан башлап СССР геология министрлығының Ҡаҙаҡ геология идаралығы геология партияларында геолог, отряд начальнигы булып эшләй. Һуңғараҡ Макинск ҡалаһында 1-се Баш геолог--разведкалау идаралығы Дала экспедицияһының баш инженеры, баш геологы була. Урта Азияла СССР атом сәнәғәте өсөн күп сеймал биргән эре уран ятҡылыҡтарын асыуға етәкселек итә[1].
1962 йылда Карпов Мәскәүгә эшкә күсерелә. СССР Геология министрлығының уран ятҡылыҡтарын асыу менән шөғөлләнгән 1-се Баш геология-разведкалау идаралығын етәкләй, ошо уҡ министрлыҡтың коллегия ағзаһы була. 1979 йылда Бөтә Союз геология берекмәһе начальнигы вазифаһын биләй. Ул эшләгән йылдарҙа күп һанда бай уран ятҡылыҡтары асыла, геологоразведчиктар өсөн күп социаль-мәҙәни объекттар һәм торлаҡ йорттар төҙөлә. Хеҙмәте өсөн ул ике тапҡыр СССР Дәүләт премияһына лайыҡ була[1].
СССР Юғары Советы Президиумының 1981 йылдың 10 мартындағы Указы менән, «ҙур производство ҡаҙаныштары, унынсы биш йыллыҡ заданиеларын һәм ҡабул иткән социалистик йөкләмәләрен ваҡытынан алда үтәгәне, күрһәткән хеҙмәт ҡаһарманлығы» өсөн, Карпов Николай Федорович «Социалистик Хеҙмәт Геройы» тигән юғары исемгә лайыҡ була, уға Ленин ордены һәм «Ураҡ һәм Сүкеш» миҙалы тапшырыла[1].
1987-1988 йылдарҙа СССР Геология министрлығының геология-разведка эштәре буйынса дәүләт производство берекмәһенең генераль директоры була. 1988 йылда пенсияға сыға. Мәскәүҙә йәшәй. 1999 йылда вафат була[1].
РСФСР-ҙың атҡаҙанған геологы. 2-се дәрәжә Ватан һуғышы ордены һәм Ҡыҙыл Йондоҙ ордены, күп миҙалдар менән бүләкләнә[1].
Иҫкәрмәләр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Әҙәбиәт
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Богуненко Н. Н., Пелипенко А. Д., Соснин Г. А. Карпов Николай Фролович // Герои атомного проекта. — Саров: Росатом, 2005. — С. 179—178. — ISBN 5-9515-0005-2.
- 1 ғинуарҙа тыуғандар
- 1917 йылда тыуғандар
- Тверь өлкәһендә тыуғандар
- 1999 йылда вафат булғандар
- Мәскәүҙә вафат булғандар
- Санкт-Петербург дәүләт университетын тамамлаусылар
- Ленин ордены кавалерҙары
- 2-се дәрәжә Ватан һуғышы ордены кавалерҙары
- Ҡыҙыл Йондоҙ ордены кавалерҙары
- Социалистик Хеҙмәт Геройҙары
- СССР Дәүләт премияһы лауреаттары
- Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены кавалерҙары
- Бөйөк Ватан һуғышы артиллеристары
- Рәсәй геологтары
- СССР геологтары
- Алфавит буйынса геологтар
- Алфавит буйынса ғалимдар
- Алфавит буйынса шәхестәр