Эстәлеккә күсергә

Бәнү Аус

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Иман шарттары

Тәүхид
Фәрештәләр
Китаптар
Пәйғәмбәрҙәр
Яуап көнө
Тәҡдир

Исламдың биш нигеҙе

Шәһәҙәт
Намаҙ
Ураҙа
Зәкәт
Хаж

Шәхестәр

Мөхәммәт
Ислам пәйғәмбәрҙәре
Сәхәбәләр
Хәлифәләр

Бәнү Аус (ғәр. بنو أوس‎; рус. Бану Аус), аусиҙар — Мәҙинәнең көньяҡ ғәрәп нәҫелдәренә (ҡахтаниҙар) ҡараған ҡәбиләләренең береһе. Мөхәммәт Пәйғәмбәр заманында аусиҙар, хәзрәжиҙәр менән бер рәттән, ансарҙарҙың бер өлөшөн тәшкил иткән. Исламға тиклемге дәүерҙәге ике ҡәбилә лә Бәнү Ҡәйлә (ғәр. بنو قيلة‎) исеме менән билдәле булған.

Ҡәбилә атамаһы тамырҙары менән Aws Manat, йәғни Дар (ер) Манат (Манат — аусиҙар табынған илаһ) һүҙбәйләнештән килеп сыҡҡан тип фараз ителә. Ислам ҡабул ителгәндән һуң исеме Aws Allah — Аллаһ ере булып китә, әммә Мәҙинә конституцияһына ҡәбилә Бәнү Аус исеме менән генә инә[1].

Аусиҙар ҙур көньяҡ ғәрәп ҡәбиләһе Бәнү Ғәзәд менән уртаҡ сығышлы булған. Шулай уҡ улар Ғәсәсиндәр менән дә ҡәрҙәш [2].

  • Али-заде, А. А. [109 Аус] // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — 400 с. — (Золотой фонд исламской мысли). — 3000 экз. — ISBN 5-98443-025-8  (рус.).
  • Большаков О.Г. История Халифата: Ислам в Аравии. — М., 2002. — С. 70–72.
  • Фильштинский И. М. 2006. История арабов и халифата: 9.
  • Denny F. Ummah in the Constitution of Medina // Journal of Near Eastern Studies 36(1). — 1977. — С. 39–47.
  • Lecker M. 1995. Judaism among Kinda and the Ridda of Kinda // Journal of the American Oriental Society 115(4): 635—650.
  • Montgomery W. Al-Aws // Encyclopedia of Islam. — 1. — 1968. — С. 771–772.


  • Rubin U. 1985. The «Constitution of Medina»: Some Notes // Studia Islamica 62: 5-23.