Мелехов Иван Степанович

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Мелехов Иван Степанович
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  Рәсәй
 СССР
Тыуған көнө 15 сентябрь 1905({{padleft:1905|4|0}}-{{padleft:9|2|0}}-{{padleft:15|2|0}})
Тыуған урыны Приморский район[d], СССР
Архангельский уезд[d], Архангельская губерния[d], Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө 6 декабрь 1994({{padleft:1994|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:6|2|0}}) (89 йәш)
Вафат булған урыны Мәскәү, Рәсәй
Ерләнгән урыны Востряково зыяраты[d]
Һөнәр төрө ғалим, сәйәсмән
Эшмәкәрлек төрө урман хужалығы
Эш урыны Мәскәү дәүләт урман университеты[d]
Биләгән вазифаһы СССР Юғары Советы депутаты[d]
Уҡыу йорто Санкт-Петербург дәүләт урман-техник университеты
Ғилми исеме профессор[d]
Ғилми дәрәжә ауыл хужалығы фәндәре докторы[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Ленин ордены Октябрь Революцияһы ордены Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре

Иван Степанович Мелехов (15 сентябрь 1905 йыл6 декабрь 1994 йыл) — ғалим-урмансылыҡ белгесе, ауыл хужалығы фәндәре докторы (1944), профессор (1944), ВАСХНИЛ академигы (1956), РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре (1967). СССР Юғары Советының 5-се саҡырылыш депутаты (1958—1962). СССР Фәндәр академияһының урман һәм урман химия институтын ойоштороусы һәм беренсе директоры.

Биографияһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Архангельск губернаһының Жаровиха ауылында тыуған.

Ленинград урман-техник академияһын тамамлағандан һуң (1930) Архангел урман-техник институтының урмансылыҡ кабинеты мөдире һәм бер үк ваҡытта ассистент (1930—1932), һуңыраҡ — урмансылыҡ кафедраһы доценты һәм ғилми тикшеренеү секторының өлкән ғилми хеҙмәткәре була (1932—1934).

Бер үк ваҡытта СССР ФА Төньяҡ базаһы урман төркөмө ғилми экспедицияһының ғилми етәксеһе була (1938—1942), Архангельск урман-техник институтының дөйөм урмансылыҡ (1934—1944) һәм урмансылыҡ кафедраһы (1944—1951, 1952—1958) мөдире

19511952 йылдарҙа Ленинград урман-техник академияһында урмансылыҡ кафедраһы мөдире —

19571958 йылдарҙа — СССР фәндәр академияһы бүлексәһендә Төньяҡ урман институты директоры.

19581962 йылдарҙа — СССР ФА урман химияһы һәм урман институтын ойоштороусы һәм беренсе директоры (Архангельск). Бер үк ваҡытта Архангельск өлкәһенән СССР Юғары Советының 5-се саҡырылыш депутаты (1958—1962).

1962—1966 йылдарҙа — СССР Дәүләт планы ҡарамағында урман, целлюлоза-ҡағыҙ, ағас эшкәртеү сәнәғәте һәм урман хужалығы буйынса Дәүләт комитеты рәйесе урынбаҫары. Бер үк ваҡытта Мәскәү урман-техник институтында (1962 йылдан алып) урмансылыҡ кафедраһын етәкләй

19651971 йылдарҙа — ВАСХНИЛ-дың агроурман мелиорацияһы һәм урмансылыҡ бүлегенең академигы-секретары.

1971—1992 йылдарҙа — Мәскәү урман-техник институтының урмансылыҡ кафедраһы мөдире, профессор

1994 йылдың 6 декабрендә Мәскәүҙә вафат була. Востряковский зыяратында ерләнә[1]

Фәнни эшмәкәрлеге[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Төп хеҙмәттәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Наградалары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Ленин ордены, Октябрь революцияһы ордены, ике Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены һәм күп кенә миҙалдары.
  • СССР Фәндәр академияһы М.В. Ломоносов исемендәге юбилей миҙалы менән бүләкләй.
  • РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре (1967).
  • «Лесоведение» китабы өсөн 1981 йылда ВАСХНИЛ-дың Г.Ф. Морозов исемендәге алтын миҙалы һәм СССР ВДНХ комитетының почет дипломы менән бүләкләнә. менән бүләкләнде. Г. Ф. Ссср вднх дипломы һәм почет комитеты төп морозов.

Хәтер[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Архангельскиҙа ғалим йәшәгән йортҡа мемориаль таҡта ҡуйылған. Төбәктә традицион фәнни «Мелехов уҡыуҙары» үткәрелә.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]