Че Гевара

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Унда күсергә: төп йүнәлештәр, эҙләү
Эрнесто Че Гевара
Ernesto Rafael Guevara de la Serna
Эрнесто Че Гевара
Флаг
 Куба сәнәғәт министры
23 февраль 1961йыл — 1 апрель 1965 йыл
Хөкүмәт башлығы: Фидель Кастро
Алдан килеүсе: вазифа булдырылған
Дауамсы: Артуро Гусман[1]
Флаг
 Куба милли банкы президенты
26 ноябрь 1959 йыл — 23 февраль 1961 йыл
Алдан килеүсе: вазифа булдырылған
Дауамсы: Артуро Гусман
 
Тыуған: 14 июнь 1928({{padleft:1928|4|0}}-{{padleft:6|2|0}}-{{padleft:14|2|0}})
Росарио, Аргентина, Сан-Исидро районы
Үлгән: 9 октябрь 1967({{padleft:1967|4|0}}-{{padleft:10|2|0}}-{{padleft:9|2|0}}) (39 йәш)
Ла-Игера, Боливия
Ерләнгән: Тайно захоронен на взлётно-посадочной полосе аэропорта Валье-Гранде[4], в 1997 году перезахоронен в Мавзолее Че Гевары
Исеме: Эрнесто Гевара де ла Серна
Атаһы: Эрнесто Гевара Линч
Әсәһе: Селия де ла Серна
Ҡатыны: 1) Ильда Гадеа (1955—1959)
2) Алейда Марч (1959 йылдан)
Балалары: улдары: Камило, Эрнесто,[3]
ҡыҙҙары: Ильда, Алейда һәм Селия
Партия: Куба коммунистик партияһы
Белеме: Буэнос-Айрес университеты
Профессияһы: Врач-хирург и дерматолог[2]
 
Автограф: CheGuevaraSignature.svg
 
Наградалары:
Республика ордены Ҙур таҫмаһы
 I дәрәжә Аҡ арыҫлан ордены Кавалер Большого креста ордена Южного Креста
Кубинская революция
Хронология
События
Нападение на казармы Монкада
Речь «История меня оправдает»
Высадка с яхты «Гранма»
Операция «Verano»
Бой при Ла-Плате
Битва за Лас-Мерседес
Битва за Ягуахай
Битва за Санта-Клару
Различные статьи
Движение 26 июля
Radio Rebelde
Люди
Фульхенсио Батиста
Фидель Кастро — Че Гевара
Рауль Кастро — Камило Сьенфуэгос
Франк Паис — Убер Матос
Селия Санчес — Уильям Морган
Карлос Франки — Вильма Эспин
Норберто Кольядо

Мануэль Уррутия

Эрне́сто Че Гева́ра (исп. Ernesto Che Guevara [ˈtʃe ɣeˈβaɾa], тулы исеме — Эрнесто Рафаэль Гевара де ла Серна, исп. Ernesto Guevara de la Serna; 14 июнь 1928, Росарио, Аргентина — 9 октябрь 1967, Ла-Игера, Боливия)[5][6] — латин америкаһы революционеры, Куба революцияһының 1959 йыл командантеһы һәм куба дәүләте эшмәкәре.

Латин америкаһы континетынан башҡа ул шулай уҡ Конго һәм донъяның башҡа илдәрендә эшмәкәрлек итә. «ЧЕ» ҡушаматы уға Аргентиналағы ше ымлығы арҡаһында тағылған.[7]

Биографияһы[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Бала сағы һәм йәшлеге[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Эрнесто Гевара Аргентина ҡалаһы Росариола 1928 йылдың 14 июнендә архитектор ғаиләһендә тыуған.

Эрнестоны бала сағында Тэтэ тип йөрөтәләр. Ул Эрнесто исеменең нескәртеп, иркәләп әйтелеше. Унан башҡа ғаиләлә тағы ла дүрт бала була. : Селия (архитектор булып китә), Роберто (адвокат), Анна-Мария (архитектор), Хуан-Мартин (проектирлаусы). Бөтә балалар ҙа юғары белем алалар[7].1930 йылдың 7 майында ике йәшлек сағында[8], Тэтэ астма ауырыуыеың беренсе өйәнәге менән ауырый. Был тын юлы ауырыуы уның бөтә ғүмере буйына һуҙыла. Баланың сәләмәтлеге нығыеһые өсөн ғаилә таулы ер Кордова провинцияһына күсенә. Ул диңгеҙ кимәленән ике мең метр юғары урында урынлашҡан. Атаһы төҙөлөш подрядчигы булып эшләй башлай. Әсәһе ауырыу Тэтэҙы ҡарай. Тәүге ике йылда Тэтэ мәктәпкә йөрөй алмай. Өйөндә белем ала. Аҙаҡ ул өҙлөгөүҙәр менән булһа ла, күп ваҡыттар уҡырға килә алмаһа ла, Альта-Грасияла мәктәп тамамлай. Ун өс йәшендә Эрнесто Деан-Фунес исемендәге дәүләт колледжында белем ала[9]. Ул уны 1945 йылда тамамлай. АҙаҡБуэнос-Айрес университетының медицина факультетына уҡырға керә[7].

Уның атаһыны һөйләгәндәрҙән:

« Мин балаларымды һәр яҡлап тәрбиәләргә тырыштым. Беҙҙең өй уларҙың иптәштәре өсөн һәр саҡ асыҡ булды. Улар араһында Кордобаның бай ғаиләләренең балалары, коммунистар балалары ла булды. Тэтэ Кордоба шағиры Каэтаноның ҡыҙы Итурбуру менән дуҫ булды. Ул коммунистар идеялары менән уртаҡлаша ине[7]. »

  • Семья Че Геварҙың ғаиләһе. Һулдан уңға Эрнесто Гевара, әсәһе Селия, апаһы Селия, ағаһы Роберто, атаһы Эрнесто, улы Хуан Марти (ҡулында) һәм апаһы Анна Мария

  • Че Гевара бер йәшлек сағында, 1929 йыл

  • Эрнесто Мар-дель-Платала (Аргентина), 1943 йыл

  • Че Гевара (уңдан беренсе) регби буйынса дуҙтары менән, 1947 йыл

Эрнесто тураһында фильмдар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • «Че!» (ингл. Che!) (1969) — режиссёры Ричард Фляйшнер, Эрнесто Гевар ролендә — Омар Шариф
  • «Че» (исп. Che) (2005) — режиссёры Джош Эванс, Эрнесто Гевар ролендә — Эдуардо Норьега
  • «Руки Че Гевары» (ингл. The Hands of Che Guevara) (исп. Las manos de Che Guevara) (2006) — режиссёры Питер де-Кок, документаль фильм.
  • «Че» (исп. Che) (2008) — режиссёры Стивен Содерберг, Эрнесто Гевары ролендә — Бенисио дель Торо
  • «Я жив и жажду крови. Che.» (2005) — режиссёры Александр Черных, и проекттың идеяһы Константин Эрнстыҡы. Документаль фильм 2 серия. Беренсе канал

Музыка мәҙәниәтендә[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

Молодежный музыкальный рок-фестиваль «Че Гевара фест», ежегодно проводившийся в Москве в 2004—2009 гг. Независимой Национальной Творческой Корпорацией и Авангардом Красной Молодёжи.

Хеҙмәттәре[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Che Guevara E. Obras. 1957—1967. T. I—II. La Habana: Casa de las Americas, 1970. — (Collección nuestra America)
  • Che Guevara E. Escritos y discursos. T. 1-9. La Habana: Editorial de Ciencias Sociales, 1977.
  • Che Guevara E. Diario de un combatiente[10].
  • Че Гевара Э. Статьи, выступления, письма. М.: Культурная Революция, 2006. ISBN 5-902764-06-8.
  • Че Гевара Э. «Эпизоды революционной войны» М.: Военное издательство Министерства обороны СССР, 1974.
  • Че Гевара Э. Дневник мотоциклиста. Перевод с испанского В. В. Симонова. СПб.: RedFish; Амфора, 2005. ISBN 5-483-00121-4.
  • Че Гевара Э. Дневник мотоциклиста. Перевод с испанского А. Ведюшкина. Черданцево (Свердловская обл.): ИП «Клепиков М. В.», 2005. ISBN 5-91007-001-0.
  • Че Гевара Э. Боливийский дневник (недоступная ссылка с 14-05-2013 (1592

 дней) — история)

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  1. ↑ Butterfield Ryan. The Fall of Che Guevara: A Story of Soldiers, Spies, and Diplomats. 1999.Oxford University Press US тикшерелгән.
  2. ↑ Дело врачей
  3. ↑ Омар Перес Лопес р. 19 март 1964 — Родовод
  4. ↑  (инг.) Castañeda, Jorge G (1998). Companero: The Life and Death of Che Guevara. New York: Random House. ISBN 0-679-75940-9.
  5. ↑ Биография Эрнесто Че Гевары  (урыҫ.). РИА Новости. Тәүге сығанаҡтан архивланған 16 июнь 2013.
  6. ↑ "Новый человек" Эрнесто Че Гевара  (урыҫ.). РИА Новости. Тәүге сығанаҡтан архивланған 16 июнь 2013.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Лаврецкий И. Р. Эрнесто Че Гевара. — М., 1972.
  8. ↑ Че Гевара и его жизнь
  9. ↑ Священник, участник политического движения за независимость Аргентины.
  10. ↑ BuenoLatina. Куба: рукописи Че Гевары вышли в книге «Дневник бойца»

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

  • Джон Ли Андерсон. «Че Гевара. Важна только Революция», Серия «Главные герои», Амфора, 2009 г. ISBN 978-5-367-01010-7
  • Гавриков Ю. М. Последний романтик революции. М., 2004.
  • Гросс Х.-Э., Вольф К.-П. Че: «Мои мечты не знают границ». М.: Прогресс, 1984.
  • Кормье Ж., Гевара Гадеа И., Гранадо Хименес А. Че Гевара. Ростов н/Д.: Феникс, 1997.
  • Кормье Ж., Лапер Ж. Че Гевара. Спутник революции. М.: Астрель, АСТ, 2001. ISBN 5-17-008457-9
  • Лаврецкий И. Р. Эрнесто Че Гевара. М.: Издательство ЦК ВЛКСМ «Молодая гвардия», 1972. («Жизнь замечательных людей»). Переиздания: 1973, 1978.
  • Лаврецкий И. Р. Эрнесто Че Гевара. М.: Издательство «ТЕРРА», 2002.
  • Устарис-Арсе Р. Че Гевара: Жизнь, смерть и воскрешение из мифа / Пер. с исп.— М.: Центрполиграф, 2012. — 511 с., 3000 экз., ISBN 978-5-227-03469-4

Һылтанмалар[үҙгәртергә | вики-тексты үҙгәртергә]

https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Че_Гевара&oldid=668783 ҡабул ителгән