Эпштейн Леопольд Викторович

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Леопольд Викторович Эпштейн
Псевдонимдары:

Леонид Бородин

Тыуған көнө:

05.04.1949

Тыуған урыны:

CCCР, Украина, Винница

Гражданлығы:

Совет Социалистик Республикалар Союзы СССР →
Америка Ҡушма Штаттары АҠШ

Эшмәкәрлеге:

яҙыусы, тәржемәсе

Ижад йылдары:

1962 – хәҙергәсә

Жанр:

шиғриәт

Әҫәрҙәре яҙылған тел:

русса

http://home.comcast.net/~innaleo
Википедияла Эпштейн фамилиялы башҡа кешеләр тураһында мәҡәләләр бар.

Леопо́льд Ви́кторович Эпште́йн (тыуған 5 апрель, 1949 йыл, Винницала) — американың рус телле шағиры һәм тәржемәсеһе.

Тормош юлы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Табип һәм инженер ғаиләһендә тыуа. Мәскәү дәүләт университетының механика-математика факультетын тамамлай. 1971—1987 йылдарҙа Дондағы Ростовта һәм Новочеркасскиҙа йәшәй, программист, ғилми хеҙмәткәр, уҡытыусы, урам һепереүсе, кочегар[1] булып эшләй.

Шиғырҙарын 1962 йылдан алып яҙа башлай. Ваҡыт-ваҡыт СССР-ҙа («Дон» журналында, «Поэзия» альманахында), бер тапҡыр «Континент» (1983) ;журналында Леонид Бородин(тәхәллүсе) аҫтында әҫәрҙәрен баҫтырып сығара. 1987 йылдан алып АҠШ-та йәшәй һәм Бостонда программист булып эшләй. Биш шиғыр китабы авторы. «Азат ителгән Улисс» антологияһында, «Ваҡыт һәм беҙ» журналында һәм башҡаларҙа яҙған әҫәрҙәрен баҫтырып тора[2]

Инглиз теленән рус теленә Шекспир, Байрон, Китс, Джойс әҫәрҙәрен һәм шулай уҡ грузин, ҡытай телдәренән әҫәрҙәр тәржемә итә.

Леопольд Эпштейн — тигеҙ интонациялы һәм нескә күҙәтеүҙәр менән яҙылған фәлсәфәүи-психологиялы лирика оҫтаһы.


Эпштейндың 2001 йылдың 11 сентябрендәге террористик актҡа бағышланған шиғыры иҫ киткес дөрөҫ һәм тасуири яҙылған һәм шул уҡ ваҡытта донъяға СССР-ҙан сыҡҡан рус ҡарашлы американдың патриотик тойғоларын берләштереп торған әҫәр.

Тәнҡитселәр билдәләүе буйынса, «Леопольд Эпштейн — әсе пессимист һәм бер үк ваҡытта батыр һәм кешеләргә өмөт биреүсе шағир»[3].

Хеҙмәттәре[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Грунт: Шиғырҙар. — Бостон, 1993.
  • Фрагмент: Шиғырҙарының икенсе китабы. — Tinafly: Hermitage Publ., 2001.
  • Спираль. — Винница: Глобус-Пресс, 2008.
  • Промежуточный финиш. — Ростов на Дону: Феникс, 2009. — ISBN 978-5-222-15593-6
  • Сопротивляться и не бунтовать. — Таганрог, 2010

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. ↑ Леопольд Эпштейн. Новая литературная карта России. Дата обращения: 11 март 2015.
  2. ↑ Чупринин С. %D1%8D%D0%BF%D1%88%D1%82%D0%B5%D0%B9%D0%BD&f=false Зарубежье. — М.: Время, 2008. — (Русская литература сегодня). — ISBN 978-5-9691-0292-7.
  3. ↑ Чайковская И. Поколенье «между двумя катастрофами». О поэте Леопольде Эпштейне // Чайка (Seagull) : журнал. — Бостон, 2011. — № 9 (188).

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

«https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Эпштейн_Леопольд_Викторович&oldid=1065464» битенән алынған