Эстәлеккә күсергә

Тауаф

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Ислам · Мәсет · Хаж

Ҡәғбә өлөштәре:

1 — Ҡара таш , 2 — Ҡәғбәгә ингән ер, 3 — улаҡ, 4 — шадырван, 5 — әл-хәтим, 6 — мөлтазам, 7 — Мәҡамы Ибраһим, 8 — Шәрҡи, 9 — Йәмәни, 10 — Шами (Сүриә), 11 — Ғираҡи, 12 — Ҡәғбәнең кисүәһе, 13 — тауафтың башланыуын белдереүсе һыҙат, 14 — Мәҡамы Ябраил

Шулай уҡ ҡарағыҙ

әл-ХарамЗәм-зәмҠиблаТауаф Бәни ШайбаҮмрә

Викисклад

Тауа́ф (ғәр. طواف‎) — хаж ҡылғанда Ҡәғбә тирәләй сәғәт уғына ҡаршы йүнәлеш тотоп үтеү йолаһы. Беренсе тауаф Мәккәгә килеп төшөү менән үтелә.

Ҡәғбә

Хаж ҡылыусылар сәғәт уғына ҡаршы йүнәлештә ете тапҡыр Ҡара таш ятҡан мәсетте урап үтә. Тәүге өс үтештә йүгерә-атлай хәрәкәт итәләр. Ҡәғбәтулланы урап үткәндә уның "ғираҡ" һәм "йәмән" мөйөштәрендә намаҙ уҡыйҙар. Ете тапҡыр урап үткәндән һуң Ҡәғбәтулла ишеге янына киләләр, бөтә тәне менән һыйынып, уң ҡулын ингән ергә табан һуҙып тәүбә итәләр, гонаһтарын ярлыҡауҙы һорайҙар. Ҡөрьән Кәримдән ике сүрәне -  — 109-сы («Кафырҙар») һәм 112-се («Ихлас») - сүрәләрен уҡып тамамлап ҡуялар. Ҡәғбәтулланы тейешенсә урап сыҡҡас, Ибраһим мәҡамына үтеп, намаҙ уҡыйҙар.

Хәҙистәрҙән билдәле булыуынса, фәрештәләр Бәйт әл-Мамур тирәләп тауаф ҡыла.