Альтамира

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Альтамира
исп. Cueva de Altamira
Ил
РегионКантабрия
Оҙонлоғо270 м
Асылған йылы1879 
Сайтmuseodealtamira.mcu.es 
Испания
Красная точка
Альтамира
Европа
Красная точка
Альтамира
ЮНЕСКО
 Альтамира Викимилектә

Альтами́ра (La cueva de Altamira) — Испаниялағы өҫкө палеолит дәүерендәге полихромлы таш һүрәттәр төшөрөлгән мәмерйә (Солютрей мәҙәниәте). Испанияның Сантильян-дель-Мар ҡаласығы үҙәгенән 2 км алыҫлыҡта, шул уҡ исемле болонда, Сантандерҙан 30 км көнбайыштараҡ урынлашҡан. Алтамира — тәбиғи мәмерйә, ундағы һүрәттәр рәсем сәнғәте һәм тәүтормош сәнғәтенең һаҡланып ҡалған иң мөһим циклдарының береһе булып тора[1].

1879 йылда асылғандан алып, мәмерйәне барлыҡ алдынғы палеонтологтар өйрәнә.

Мәмерйәнең картиналары һәм һүрәттәре башлыса Мадлен һәм Солтюрей мәҙәниәтенә, шул иҫәптән Граветт[2] һәм иртә Ориньяк мәҙәниәтенә ҡарай. Шулай итеп, мәмерйәгә төп инеү урыны ишелмә менән ябылғанға тиклем, төрлө осорҙа ҡулланыуҙың дөйөм ваҡыты яҡынса 22 000 йыл, яҡынса 35 600—13 000 йыл элек булған, тигән дәлилдәр бар. Бөтә ҡулланыу һуңғы палеолит осорона ҡарай.

Һүрәттәрҙең күпселек стиле франк-кантабрия мәктәбенә ҡарай, ул һындарға реализм хас. Полихромлы картиналар һәм ҡара, ҡыҙыл һәм охра төҫлө һүрәттәр хайуандарҙы һәм антропоморфтарҙы, шулай уҡ абстракт һәм предмет булмаған һүрәттәрҙе сағылдыра.

Полихромлы түшәм тәүтормош сәнғәтенең «Сикстин капеллаһы», "… палеотик сәнғәттең ғәҙәти булмаған сағылышы…, «… тәүҙә табылған һәм әлегә тиклем иң матур биҙәкле булып ҡалған мәмерйә» һәм «… тәүтормош сәнғәте ҙур художество һәләте өлгөһө булһа, Алтамира мәмерйәһе — иҫ киткес эш булып торған һоҡланғыс әҫәр» тигән баһалар ала. Мәмерйә түбәһе был юҫыҡта мадлен кешеһе ижадының юғары сифатын һәм матурлығын күрһәтә.

Мәмерйә 1985 йылда ЮНЕСКО-ның Бөтә донъя мираҫы объекты тип иғлан ителә. 2008 йылда объектҡа Басктар иленең башҡа 17 мәмерйәһе ҡушыла, әлеге ваҡытта «Альтамира мәмерйәһе һәм Испанияның төньяғында палеолит осороноң ҡая сәнғәте» комплексы Бөтә донъя мираҫы исемлегенә индерелгән.

Тасуирлама[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

270 метр оҙонлоғондағы мәмерйә ике ҡатлы коридорҙар һәм залдар теҙмәһенән тора. Төп залдың оҙонлоғо 18 метр, бейеклеге 2 метрҙан 6 метрға тиклем. Мәмерйәлә хайуандарҙан башҡа күпмелер ваҡыт бер кем дә йәшәмәй. Һүрәттәрҙән бизондар, аттар, ҡабандар, ҡулдың ус яғы эҙҙәре һәм башҡалар бар. Улар күмер, охра, гематит һәм башҡа тәбиғи буяуҙар менән эшләнгән.Һүрәттәр бармаҡтар менән генә түгел, тәүтормош кешеләре эшләгән махсус ҡулайламалар ярҙамында ла төшөрөлгән.

Һүрәттәр төп залдың түшәмендә һәм стеналарында ғына түгел, шулай уҡ төп коридорҙа һәм башҡа залдарында урынлашҡан. Боронғо рәссамдар стеналарҙың тәбиғи контурҙарын өс үлсәмле эффект булдырыу өсөн ҡулланған, был, бәлки, уларҙың донъяға дини ҡарашы менән бәйле булғандыр. Бындай һүрәттәр Скандинавия һәм Төньяҡ Италия мәмерйәләрендә бар.

Табылыуы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Алтамира мәмерйәһе 1868 йылда һунарсы Модестус Кубильяс Перас тарафынан асыла. Табышты эҙәрлекләп барып, ҡая ярыҡтарына ҡыҫылған этен ҡотҡарырға маташҡанда, мәмерйәгә инеү юлын таба. Ул ваҡытта мәмерйәнең табылыуы тураһындағы хәбәр бындағы халыҡ өсөн бер ниндәй ҙә әһәмиәткә эйә булмай, сөнки ерҙәр рельеф карстлы була.

1879 йылда һәүәҫкәр археолог Марселино Санц де Саутуола үҙенең 9 йәшлек ҡыҙы Мария менән мәмерйәлә осраҡлы рәүештә һүрәттәр таба.

Һөҙөмтәлә Саутуола Мадрид университеты археологы Хуан Виланова-и-Пьера менән мәмерйәлә ҡаҙыныу эштәре башлай. Улар 1880 йылда ҡаҙыныу эштәре һөҙөмтәләрен баҫтырып сығаралар һәм һүрәттәрҙе палеолит дәүеренә бәйләйҙәр. Башта ғалимдар был хәбәрҙе төрлөсә ҡабул итә. Саутуоланы һүрәттәрҙе фальсификациялауҙа ғәйепләйҙәр.

Һуңғараҡ палеолит рәсемдәре һынландырылған башҡа мәмерйәләр ҙә табыла (әммә был ваҡытҡа Саутуола вафат булған була) . Мәмерйәлә ҡаҙыныу эштәре 1902—1904, 1924—1925 һәм 1981 йылдарҙа үткәрелә.

1960—1970 йылдарҙа мәмерйәгә бик күп туристар килә (көнөнә 1500 кешегә тиклем). Һүрәттәрҙә дымлылыҡтан үңәҙҙәр барлыҡҡа килеүе асыҡлана. Властар мәмерйәне реставрациялау өсөн 1977 йылда ябалар һәм уны 1982 йылда яңынан асалар, әммә көнөнә яҡынса 20 кешегә генә инеү мөмкинлеге бирелә. Инеүгә сиратты өс йылға тиклем көтөргә тура килә. 2002 йылда, төп залда һүрәттәрҙә үңәҙ табылғандан һуң, мәмерйә халыҡ өсөн бөтөнләй ябыла. 2010 йылдың июнендә Испанияның мәҙәниәт министры Анхелес Гонсалес-Синде мәмерйә 2011 йылда яңынан асыласағы тураһында белдерә[3].

2001 йылда мәмерйә эргәһендә урынлашҡан Альтамира музей комплексында[4] Ҙур плафондың данлыҡлы панноһының күсермәләре, шулай уҡ һүрәттәр менән мәмерйәгә инмәйенсә танышырға мөмкинлек булдырыла. Альтамира һүрәттәренең башҡа күсермәләре Мадридта Испанияның Милли археология музейында, Мюнхендағы Немец музейында, Японияла ҡуйылған.

Шулай уҡ ҡарағыҙ[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Кинематограф[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Альтамира — 2016 йыл фильм, режиссёры Хью Хадсон, композиторҙары Марк Кнопфлер, Эвелин Гленни.

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. Coma-Cros, D. y Tello, A., 2006, p. 97
  2. El hombre habitó Altamira 4.000 años antes de lo que se pensaba (HTML). abc.es. EFE (4 сентябрь 2009). Дата обращения: 9 март 2020. Архивировано 20 июль 2018 года.
  3. Spain’s Cultural Ministry to Reopen Caves of Altamira Despite Scientists' Warnings. Архивировано 30 сентябрь 2020 года. (англ.)
  4. Официальный сайт музейного комплекса Альтамира. MUSEO NACIONAL Y CENTRO DE INVESTIGACIÓN DE ALTAMIRA. Дата обращения: 21 июнь 2018. Архивировано 15 июнь 2018 года.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]